06 sie 2014 | Piłka nożna / Liga Mistrzów

Jóźwiak: Radović? Legia chciała go sprzedać...

Piotr Borkowski

Gdyby nie Marek Jóźwiak, Miroslava Radovicia w Legii by nie było. Teraz jest najlepszym piłkarzem naszej ligi. Bywały jednak momenty, że warszawski klub chętnie pozbyłby się Serba. Oferty jednak nie nadchodziły. – Grał bardzo słabo i nikt go nie chciał – mówi w rozmowie z serwisem SPORT.TVP.PL były dyrektor sportowy Legii Warszawa, Marek Jóźwiak.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Piotr Borkowski, SPORT.TVP.PL: Można powiedzieć, że gdyby nie pan, Radovicia w Legii w ogóle by nie było?
Marek Jóźwiak, były reprezentant Polski i dyrektor sportowy Legii Warszawa: Myślę, że tak. Pamiętam, że negocjacje w jego sprawie ciągnęły się bez końca. Bardzo trudno było wyciągnąć piłkarza z Partizana, który wtedy był klubem bardzo mocnym. Decydujący głos miał jednak ówczesny trener Legii, Dariusz Wdowczyk, któremu go poleciłem.

– Czym pana urzekł?
– Jednym z jego największych atutów była młodość. Świetnie też grał w sytuacjach jeden na jeden. Imponował szybkością. Nie miał jednak pewnego miejsca w składzie Partizana i bardzo chciał przyjechać do Polski. Myśleliśmy, że po pewnym czasie będzie można sprzedać go z zyskiem. Został na wiele lat i jestem pewien, że transferu do Legii nie żałuje. Sam klub też nie, bo chociaż nie zarobił na jego sprzedaży, to piłkarsko spłacił się już kilkakrotnie.

– Został w Legii, chociaż wcale nie musiał. Były okresy, kiedy nie mógł narzekać na brak ofert.
– Były dwie bardzo konkretne. Pierwsza na pół miliona euro z Rosji, a druga z Monaco, które chciało zapłacić prawie 1,2 miliona euro. Tę drugą Legia zaakceptowała. Nie blokowała transferu, ani nie robiła Radoviciowi żadnych problemów. O tym, że pozostanie w Warszawie, zdecydował on sam. Nie wiem, czy zrobił dobrze. Wtedy grali jeszcze w drugiej lidze. Trenerem był jednak Claudio Ranieri. Mieli w planach budowę wielkiej drużyny, a teraz będą grać w Lidze Mistrzów.

– Radović zdaje się być spokojnym człowiekiem, ale bywało, że pokazywał charakter. Na przykład wtedy, gdy podczas jednego z meczów odmówił wejścia na boisko.
– Nigdy nie bał się mówić tego, co leży mu na wątrobie. Być może niektóre jego słowa kogoś ubodły, a innym sprawiły przykrość. Często sytuacja zawodnika powoduje, że ten zachowuje się irracjonalnie. Myślę, że z perspektywy czasu, jako dojrzały facet, żałuje tego, co wtedy zrobił.

Marek Jóźwiak (fot. PAP/Adam Ciereszko)

– Były momenty, że żałował pan jego transferu?
– Nigdy, absolutnie.

– W 2010 roku powiedział pan, że "odejdzie za tyle, ile nam ktoś zaproponuje". Legia chciała się go pozbyć.
– Wtedy grał naprawdę słabo. Jeśli znalazłby się klub, który wysunąłby konkretną ofertę, to Legia nie stawiałaby żadnych przeszkód. Żadne zapytania nie nadchodziły. Nikt z zachodnich klubów się nim nie zainteresował.

– Dziś Radović ma już 30 lat. Do pewnego momentu wciąż marzył o transferze. Jest jeszcze szansa, że wyjedzie?
– Tak, ale musiałaby być to oferta z kosmosu. Kraju, gdzie otrzymałby kosmiczny kontrakt. Nie ukrywajmy – w Legii zarabia doskonale. Ma polskie obywatelstwo, jego rodzina czuje się tu fantastycznie. Jeśli miałby odejść, to tylko w razie oferty z tych nie do odrzucenia. Mam na myśli Emiraty czy Chiny. Tam, gdzie zaoferowaliby mu przynajmniej pięć razy tyle.

– Kiedyś odrzucił ofertę gry dla reprezentacji Czarnogóry, bo wciąż marzył o powołaniu z Serbii. Niektórzy wciąż widzą w nim jednak reprezentanta Polski.
– U nas o naturalizowanych piłkarzach, tzw. "farbowanych lisach", nie mówi się najlepiej. Rado zna swoją wartość. Odmawiając Czarnogórze dał znak, że nie ma też ochoty gry dla Polski. Źle by się z tym czuł. Byłby rozdarty.

– A pan, jako były reprezentant, nie miałby problemu z oglądaniem Serba z Orzełkiem na piersi?
– Nie, absolutnie nie. Wręcz przeciwnie. Byłoby miło móc oglądać go w naszej kadrze. Tak jak kiedyś Rogera, którego sprowadziłem z Brazylii. Byłby to kolejny mój piłkarz, który pokazał się na tyle dobrze, żeby zagrać dla Polski.