| Piłka nożna / PKO BP Ekstraklasa
Od sezonu 2019/20 hit każdej kolejki Lotto Ekstraklasy będzie można obejrzeć w Telewizji Polskiej. Z tej okazji postanowiliśmy wybrać dziesięć najlepszych zespołów, które grały w niemal stuletniej historii najwyższej klasy rozgrywkowej w Polsce.
Pierwsze rozgrywki ogólnokrajowe odbyły się w 1920 roku. Nie udało się ich dokończyć z powodu wojny polsko-bolszewickiej. Pierwszego mistrza udało się wyłonić rok później, a została nim Cracovia.
Pasy nie znalazły się w naszym zestawieniu, podobnie jak wiele innych zespołów, które "odpadły na ostatniej prostej".
To choćby Wisła Kraków 1927-31, Unia Chorzów/Unia-Ruch Chorzów/Ruch Chorzów z lat 1950-56, Stal Mielec 1972-76, Lech Poznań 1982-84 i 1989-93 czy Śląsk Wrocław 2010-13. Dziesiątka to dziesiątka.
Pogoń Lwów (1922-26)
Pierwszy seryjny mistrz Polski. Lwowianie tytuł zdobywali rok w rok, z przerwą na 1924, w którym... zostali nieoficjalnym mistrzem. Filarami klubu byli m.in. Wacław Kuchar, Emil Goerlitz, Józef Słonecki, Mieczysław Batsch i Józef Garbień.
Ruch Wielkie Hajduki (1933-38)
Wielkie Hajduki to dzielnica Chorzowa, w której powstał Ruch. Miejscowy klub to kolejny seryjny mistrz, który w sześć lat zdobył pięć tytułów oraz zajął trzecie miejsce. Ernest Wilimowski, Edmund Giemsa, Teodor Peterek czy Gerard Wodarz, filary zespołu w tamtych latach, to legendy nie tylko chorzowskiej, ale w ogóle polskiej piłki.
Górnik Zabrze (1957-72)
Nikt nigdy nie zdominował rozgrywek krajowych tak, jak zabrzanie. W ciągu szesnastu sezonów zawsze znajdowali się na podium, w tym dziesięć razy na jego najwyższym stopniu. Do tego finał Pucharu Zdobywców Pucharów oraz ćwierćfinały tych rozgrywek i Pucharu Mistrzów. Trudno tu mówić oczywiście o jednej drużynie, bo przez te lata przez klub przewijali się różni piłkarze. Włodzimierz Lubański, Ernest Pohl, Jerzy Gorgoń, Hubert Kostka, Stanisław Oślizło, Zygfryd Szołtysik, Erwin Wilczek, Roman Lentner – piłkarzy wybitnych, którzy w "erze Górnika" stanowili o sile zabrzańskiej i całej polskiej piłki można by wyliczać bez końca.
Legia Warszawa (1968-72)
W powszechnej świadomości Legia rządziła polskim futbolem w czasach PRL-u, tymczasem zdobyła w tamtej epoce "tylko" cztery mistrzostwa. Dwa z nich, a do tego drugie i trzecie miejsce oraz półfinał i ćwierćfinał Pucharu Mistrzów przypadły na lata 1968-72. Mózgiem drużyny był wtedy oczywiście Kazimierz Deyna, ale oprócz niego grali w niej jeszcze przecież m.in. Lucjan Brychczy, Robert Gadocha, Bernard Blaut, Horst Mahseli, Lesław Ćmikiewicz i Janusz Żmijewski.
Widzew Łódź (1978-86)
Tzw. "Wielki Widzew" przez sześć lat w lidze zdobył dwa tytuły, cztery razy był drugi, a dwa razy trzeci. W Pucharze Mistrzów jako drugi i, miejmy nadzieję, tylko póki co ostatni doszedł do półfinału. Kojarzy się z nim najbardziej Zbigniewa Bońka, ale obecny prezes PZPN piłkarzem klubu był tylko przez połowę tego okresu, w którym koszulkę Widzewa nakładali jeszcze choćby Włodzimierz Smolarek, Józef Młynarczyk, Mirosław Tłokiński, Roman Wójcicki, Krzysztof Surlit czy Władysław Żmuda.
Górnik Zabrze (1984-88)
Tę serię Górnika można by jeszcze wydłużyć, bo w kolejnych trzech sezonach raz był drugi, a raz trzeci. Wrażenie jednak robią cztery mistrzostwa z rzędu, a więc wynik, którego nie udało się później powtórzyć nikomu. Filarami drużyny byli w tamtych latach Jan Urban, Waldemar Matysik, Józef Wandzik, Andrzej Iwan, Robert Warzycha, Ryszard Komornicki i Ryszard Cyroń.
Legia Warszawa (1992-97)
Drugi kilkuletni okres wielkości Legia okrasiła dwoma mistrzostwami i trzema wicemistrzostwami. Oraz grą w ćwierćfinale Ligi Mistrzów, co dziś jest wynikiem, o którym polskie zespoły mogą tylko marzyć. Filary? Jacek Zieliński, Leszek Pisz, Wojciech Kowalczyk, Maciej Szczęsny, Radosław Michalski i wielu innych, bo to już czasy dużych rotacji w klubach.
Widzew Łódź (1994-97)
Krótki, ale nasycony trofeami okres. Druga "era Widzewa" to dwa mistrzostwa (w tym to z 1996 roku po pamiętnym 3:2 przy Łazienkowskiej), wicemistrzostwo i gra w Lidze Mistrzów. Najważniejszymi piłkarzami zespołu byli wówczas Marek Koniarek, Marek Citko, Ryszard Czerwiec, Tomasz Łapiński, Mirosław Szymkowiak, Maciej Szczęsny, Andrij Mychalczuk i kilku innych.
Wisła Kraków (1998-2011)
Era Bogusława Cupiała przełożyła się na aż osiem tytułów ligowych i trzy drugie miejsca. Zabrakło właściwie tylko awansu do Ligi Mistrzów, choć pamiętać należy, że wtedy droga mistrza Polski była zdecydowanie trudniejsza niż obecnie. Najważniejsi piłkarze? Arkadiusz Głowacki, Marcin Baszczyński, Mauro Cantoro, Maciej Żurawski, Kamil Kosowski, Kalu Uche, Radosław Sobolewski, Tomasz Frankowski, Paweł Brożek i wielu innych.
Legia Warszawa (2012-18)
Można się śmiać, jednak ostatnie lata to... najlepszy okres w historii Legii. Pięć mistrzostw na sześć możliwych plus jedno drugie miejsce i awans do Ligi Mistrzów. Kluczowi piłkarze? Znów pewnie wielu to zdziwi, ale Jakub Rzeźniczak i Michał Kucharczyk to najbardziej utytułowani piłkarze w historii klubu. W ścisłej czołówce miejsce mają jeszcze Tomasz Jodłowiec, Bartosz Bereszyński, Tomasz Brzyski, Miroslav Radović, Artur Jędrzejczyk, a nawet... Michał Kopczyński.