13 gru 2013 | Piłka nożna / Liga Europy

Europa dała lekcję. Legia wyciągnie wnioski?

Michał Kucharczyk (fot. PAP/Bartłomiej Zborowski)

Maciej Lewandowski

Honor został uratowany, choć niesmak pozostał – tak w skrócie można podsumować występ Legii Warszawa w Lidze Europejskiej. Przy Łazienkowskiej mają teraz trochę czasu, by poukładać sobie wszystkie elementy przed kolejną kampanią. Ale, wbrew pozorom, wcale nie jest go tak dużo.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Zimny prysznic

Patrząc na to wszystko z grudniowej perspektywy aż trudno uwierzyć, że Legia była o jedną bramkę od Ligi Mistrzów. Ten fakt tuszuje rzeczywistość, o czym boleśnie przekonali się warszawscy kibice. Oglądając zespół Jana Urbana w jednej grupie z Chelsea Londyn, Schalke i FC Basel mogliby doznać prawdziwego szoku, skoro drużynę przynajmniej o klasę przerosły Lazio Rzym i Trabzonspor.

W każdym meczu, nie licząc ostatniego starcia z Apollonem, legioniści byli po prostu piłkarsko słabsi. W dodatku przez całą swoją przygodę z europejskim futbolem wygrali zaledwie trzy spotkania. Dwa z amatorami z The New Saints i jeden z Cypryjczykami. Próba przeskoczenia tej przepaści zakończyła się bolesnym upadkiem. Można się jedynie zastanawiać, czy ta kadra w komplecie miałaby jakieś szanse na sukces.

Jan Urban

Bez taryfy ulgowej

Nie bez znaczenia pozostaje tutaj reforma rozgrywek ligowych. Zdaniem sztabu szkoleniowego Legii to głównie ona odpowiada za niebywałą liczbę kontuzji. Tylko Dominik Furman i Tomasz Brzyski wyszli z tej batalii bez szwanku, a niektóre straty, jak choćby Marka Saganowskiego, pociągnęły za sobą daleko idące konsekwencje. Z jednym napastnikiem, w dodatku nieskutecznym, nie da się zawojować Europy.

Pytanie, czy to mistrz Polski był źle przygotowany do rozegrania 30 spotkań w rundzie jesiennej, czy po prostu piłkarze na co dzień występujący w ekstraklasie nie są w stanie podołać takim obciążeniom? Bo jeśli bliżej prawdy jest druga hipoteza, to każdy polski klub może mieć coraz większe problemy ze skuteczną grą na kilku frontach.

Marek Saganowski

Stara śpiewka

W ogniu krytyki znalazł się zwłaszcza Wladimer Dwaliszwili. "Jadący na oparach" Gruzin w pięciu występach w LE nie strzelił nawet jednego gola, co dla czołowego snajpera najlepszej drużyny w kraju jest wynikiem kompromitującym. Jego postawa sprawia, że temat napastnika powraca jak bumerang, praktycznie odkąd strzelać przestał Takesure Chinyama.

Nie zmieniła tego nawet obecność Danijela Ljuboji, który nigdy nie był typowym łowcą bramek. Deficyt krajowych napastników zmusza Legię do zagranicznych poszukiwań. Temat Javiera Savioli był raczej pobożnym życzeniem, ale faktem jest, że drużyna potrzebuje takiego zawodnika, który zrobi różnicę. A przede wszystkim będzie trafiał do siatki. Pomysł z zatrudnieniem Marco Paixao może być lekarstwem, ale nie dziwią również obawy, że z miejsca stałby się drugim Dwaliszwilim.

Wladimer Dwaliszwili

Prezes (nie)omylny

Styczniowe okno transferowe będzie kluczowe tak dla Legii, jak i dla Bogusława Leśnodorskiego. Odkąd przejął dowodzenie w warszawskim klubie zyskał łatkę sprawnego negocjatora. Wszystko za sprawą udanych transakcji z Bartoszem Bereszyńskim, Tomaszem Jodłowcem i Tomaszem Brzyskim w rolach głównych. Nie inaczej miało być latem, a nawet z jeszcze większym przytupem.

Na razie jednak nowe nabytki nie zdały egzaminu. Jedynie Dossę Juniora można uznać za rzeczywiste wzmocnienie. Helio Pinto bardzo długo aklimatyzuje się w Polsce i na razie efektów nie widać. Podobnie jest z Henrikiem Ojamaą, który własne popisy przekłada nad dobro zespołu. Jeśli prezes znów planuje błysnąć skutecznością, to ma ku temu najlepszy moment. Budowanie drużyny na Ligę Mistrzów musi rozpocząć właśnie teraz.

Bogusław Leśnodorski

Lidera brak

Jednym z elementów układanki będzie znalezienie kogoś, kto wziąłby na swoje barki ciężar nieudanych występów. Taką osobą nie jest ani kapitan Ivica Vrdoljak, ani ulubieniec kibiców – Miroslav Radović. Coraz więcej do powiedzenia w szatni zdaje się mieć Furman, ale akurat on jest jednym z nielicznych zawodników, którzy zimą mogą odejść z Łazienkowskiej. Przez całe rozgrywki piłkarze patrzyli na siebie z nadzieją, że ktoś pociągnie ten wózek, aż znaleźli się na dnie, o krok od blamażu.

Przed katastrofą uratował ich duet Brzyski – Jodłowiec. Obaj sprowadzeni jako uzupełnienie składu, teraz stanową o sile tej grupy. To właściwie jedyny pozytyw, jaki można znaleźć w całej historii pt. "Legia w Lidze Europejskiej". Choć wydaje się, że obaj grają obecnie na maksimum swoich możliwości, które w europejskiej skali i tak oznaczają co najwyżej przeciętność...