14 maj 2014 | Piłka nożna / Hiszpania

Pożegnalny list Valdesa. "Proszę, nie przestańcie mnie wspierać"

RP

Przed piłkarzami Barcelony decydujący o tytule w La Liga mecz z Atletico Madryt, ale kontuzjowany Victor Valdes w nim nie zagra. Bramkarz wykorzystał okazję, by pożegnać się z klubem i kibicami. Napisał oficjalny list, w którym podziękował za lata spędzone w La Masii i pierwszym zespole Barcelony.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Jeśli chodzi o umiejętność utrzymywania swojej przyszłości w sekrecie, kataloński klub mógłby się sporo nauczyć od swojego, byłego już, bramkarza. Nikt tego jeszcze oficjalnie nie potwierdził, ale media w Hiszpanii już od dawna wiedzą, że nowym trenerem Barcy będzie Luis Enrique, a bramkarzem Marc Andre-Ter Stegen. Tymczasem nowy pracodawca Valdesa wciąż jest nieznany...

Chociaż klub podejmował wiele prób, nie zdołał namówić swojego wychowanka do pozostania na Camp Nou. Zgodnie z zapowiedziami, 32-letni Valdes latem opuści Barcelonę. Spędził w niej 22 lata. Zaczynał jako 10-latek w akademii juniorów, a skończył jako sześciokrotny mistrz Hiszpanii, trzykrotny triumfator Ligi Mistrzów i jeden z najlepszych bramkarzy świata.

Oto treść jego pożegnalnego list:

Valdes w 2003 roku

Nadszedł czas by powiedzieć "do widzenia", by pożegnać się z wami wszystkimi.

Niestety nie mogłem tego zrobić, grając w piłkę, tak, jakbym chciał, jednak czasami takie jest życie i w tym roku było ono wobec mnie okropne.

Miałem czas, by zastanowić się, skąd pochodzę i kim się stałem. W moich myślach pojawia się jedynie nostalgia wobec osób, które pomogły mi tutaj dotrzeć. To im chcę zadedykować ten list.

Oriolowi Tortowi, Jose Antonio Pozanco, Juanowi Manuelowi Asensiemu, Ursicinio Lopezowi, Albertowi Benaigesowi, Antonio Olmo, Juanowi Carlosowi Perez Rojo, Pepowi Segurze, Quique Costasowi, Joanowi Vilii, Jordiemu Castelowi... Mistrzom sportu, którzy zrobili ze mnie sportowca, jakim zawsze marzyłem się stać. Osobom, które zdołały zrobić z 10-letniego chłopca bramkarza, który dziesięć lat później stanął w bramce na Camp Nou. Dziękuję wszystkim!

Dziękuję Louisowi van Gaalowi za pokazanie koniecznej odwagi, by postawić na talent, który potrafiły zobaczyć tylko jego oczy. Za początek konstruowania historycznej Barçy, której część miałem zaszczyt tworzyć. Dziękuję z całego serca.

Dziękuję Frankowi Rijkaardowi za obdarzenie mnie potrzebnym zaufaniem i pozwolenie dosięgnięcia chwały, dotknięcia Pucharu Europy w Paryżu swoimi własnymi rękoma. Gdziekolwiek jesteś, powtarzam ci, moje życie zawsze będzie ci wiele zawdzięczać, Mister.

Dziękuję Pepowi za otworzenie mi drzwi do gry, jakiej nie znałem, za bycie moim przewodnikiem podczas drogi, którą człowiek musi podążać w poszukiwaniu sukcesu. Znaleźliśmy go razem, prawda? Zawsze nam to zostanie, Mister, i uwierz mi, to będzie wieczne!

Dziękuję Tito! Gdziekolwiek jesteś, dziękuję ci za nauczenie nas nie tylko drogi, jaką trzeba podążać, by wygrywać jako zespół, ale też siły i charakteru potrzebnego, by mierzyć się z życiem.

Dziękuję tym wszystkim kolegom, z którymi miałem zaszczyt dzielić pracę, z którą wiąże się noszenie na sercu tego herbu każdego dnia, za sprawienie, że poczułem się ważną częścią tej grupy, którą tworzyliśmy przez te lata. Bo wszystko się sprowadza do tego, jesteśmy my, tu i teraz. Dziękuję panowie!

I dlatego nie chcę zapomnieć o najważniejszych dla mnie osobach z tych 12 lat w profesjonalnym futbolu, w tej koszulce. O moich wiernym fanach. Wy, cokolwiek by się nie działo, zawsze byliście obecni, by dodać mi otuchy, jakiej wojownik potrzebuje w każdym momencie. Zawsze byliście dumni, widząc moją radość, wspierając w każdym meczu, przesyłając tę pozytywną energię, której nigdy nie przestanę zauważać, która niosła mnie przez cały ten czas. Bo bez tego nie byłbym tu, gdzie jestem.

Dziękuję, dziękuję, po stokroć dziękuję. I proszę was, byście nie przestawali mnie wspierać.

Na zawsze, Forca Barca!

Victor Valdes Arribas