16 cze 2014 | Piłka nożna

1990: najgorszy turniej?

Andreas Brehme (L) i Chris Waddle (fot. Getty Images)

Leszek Jarosz

Podczas mundialu we Włoszech dominowała defensywna gra, bramek było jak na lekarstwo, a fascynujących gier jeszcze mniej.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

W 52 spotkaniach strzelono 115 goli – najmniej w historii finałów mistrzostw świata, jeśli chodzi o średnią (2,21). Na dodatek był to mundial nie pięknych akcji, a rozgrywek na rzuty karne, w którym oba półfinały Argentyna – Włochy i RFN – Anglia rozstrzygnięto w ten sposób (we wcześniejszych fazach karne kończyły też mecze Irlandia-Rumunia i Argentyna-Jugosławia). Co więcej, strzały z karnych decydowały o wyniku w czasie regulaminowego czasu w dwóch ćwierćfinałach: Niemcy-Czechosłowacja (1:0 po rzucie karnym) oraz Anglia-Kamerun (3:2 – w tym aż 3 rzuty karne). Mecz o 3. miejsce także był rozstrzygnięty karnym (Włochy-Anglia 2:1) i w końcu finał RFN – Argentyna również rozstrzygnął się po strzale z 11 metrów Andreasa Brehme (1:0 dla RFN).

Nie dziwi więc, że te mistrzostwa uważane są za jedne ze słabszych. Dominował defensywny antyfutbol, na dodatek brutalny. Aż 16 czerwonych kartek było kolejnym wstydliwym rekordem.

Nie było jednak nudno, bo wszystko ratował Kamerun. Już w pierwszym meczu sprawił sensację, pokonując broniącą tytułu Argentynę, a potem dotarł do ćwierćfinału, jako pierwszy w historii zespół z Afryki. Tam uległ jednak po dramatycznym meczu i dogrywce Anglii.

Argentyna mimo wpadki na starcie dotarła aż do wielkiego finału. I to też uznano za sensację, bo grała nieefektownie i brutalnie. Miała jednak wspaniałą parę, Diego Maradonę wspierał będący w życiowej formie Claudio Cannigia. W 1/8 finału akcja tej dwójki wyeliminowała Brazylię (1:0). Wielką rolę odgrywał też bramkarz Sergio Goycochea. Wspaniale bronił w seriach rzutów karnych, w ćwierćfinale z Jugosławią i w półfinale z Włochami. Ten drugi mecz rozgrywano w Neapolu i publiczność była nie za Włochami a za Maradoną, który wówczas na co dzień grał w tamtejszym klubie Napoli. Okazało się, że choć Argentyna gra słabo, to umiejętności samego Maradony wystarczają, by drugi raz z rzędu dojść do mundialowej gry o złoto.

Oba półfinały rozstrzygnęły się w rzutach karnych i w grze o złoto zamiast meczu RFN-Argentyna mógł równie dobrze odbyć się pojedynek Anglia-Włochy. Włoscy gospodarze odpadli, choć w sześciu meczach stracili zaledwie jednego gola. Ich bramkarz Walter Zenga był niepokonany przez 517 minut, co jest rekordem wszech czasów.

Zwieńczeniem słabych mistrzostw był słaby finał. Na destrukcyjną grę Argentyny Niemcy nie mogli znaleźć recepty aż do spornego rzutu karnego pod sam koniec. W 85 minucie celnie strzelił Andreas Brehme i Niemcy trzeci raz w historii zostali mistrzami świata.