17 cze 2014 | Piłka nożna

Pocztówka do Urugwaju

Alvaro Gonzalez (L) i Felix Brych (fot. Getty Images)

Michał Zawacki

To jest Mundial niezwykły, nie tylko dlatego, że odbywa się w kraju zakochanym w piłce nożnej a dokładnie w każdej jej odmianie. Pierwsze pięć dni i lawina goli, ofensywna gra jakiej dawno nie oglądaliśmy. W tym wszystkim jest też rola panów z gwizdkiem. Zaczęli fatalnie, ale forma idzie w górę, jakby naprzeciw teorii o zmęczeniu brazylijską gościnnością, wilgotnością i czym tam jeszcze możliwe. Kolejny barometr pracy sędziów.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Plusy

Mark Geiger – sędzia szybkiego wyścigu kolumbijskich dzieci karteli z greckim autobusem dostaje mocną czwórkę. To nie musiał być łatwy mecz, ale Pan Geiger od początku poradził sobie znakomicie. W starciu szybkości i finezji z taktycznym rygorem dał tylko trzy kartki. Gdy trzeba było, pozwolił grać (szybkie wznowienie Kolumbii na 3:0). Amerykańskie YES, WE CAN może go zaprowadzić na tym turnieju bardzo daleko.

Felix Brych – Europa odrabia straty, bo Niemiec nie dał się gorącym temperamentom z Urugwaju i Kostaryki. Karny absolutnie prawidłowy a później pełna kontrola sytuacji na boisku. Pan Brych nie przeszkadzał Kostaryce w mozolnym kruszeniu muru Tabareza, sam trzy razy nim zachwiał, dając, bardzo słusznie, kartki. Na koniec postawił pieczątkę na pocztówce do Montevideo z napisem „Le siento for Forteleza” (Przepraszamy za Fortalezę) i wyrzucił z boiska brutala Pereirę.

Bjorn Kuipers (Anglia – Włochy), Enrique Osses (WKS – Japonia), Sandro Ricci (Francja – Honduras), Joel Aguilar (Argentyna – Bośnia I Hercegowina), Milorad Mazić (Niemcy – Portugalia), Jonas Ericsson (Ghana – USA) – za nie przeszkadzanie w grze, nie wychodzenie przed szereg i poprawne interpretowanie wydarzeń na boisku

Minusy

Ravshan Irmatov – już w RPA fachowcy wróżyli mu piękną karierę. Solidny, nie pcha się do głównej roli w piłkarskim spektaklu. Ciągle tak jest, ale Uzbek w Brasilii popełnił bardzo duży błąd, ufając liniowemu, i nie uznając Szwajcarom prawidłowego gola Drmicia (gdzie tu wątpliwości???). Byłby w plusach za puszczenie akcji z 93 minuty. Pozwolił Helwetom skończyć atak, który dał im wygraną i tym samym odpracował wcześniejszą pomyłkę. I znów dał się ponieść emocjom i nastrojowi World Cup. Gdzie kartka za faul Ayoviego, panie sędzio (oczywiście pokazana po golu)? To jest turniej, tu kartki mają znaczenie… we Francji i Hondurasie mogą się pogniewać.

Carlos Vera – zaprezentował się odwrotnie niż kadra Ekwadoru, widocznie słyszał już, ze mężczyznę poznaje się po tym jak kończy… Koniec poprawny ale początek fatalny i niestety bardzo opłakany w skutkach. Nieuznany gol Musy to nie tylko rabunek na Nigeryjczykach, to też zbrodnia na wszystkich kibicach świata. Przez decyzję Ekwadorczyka mamy w XX finałach pierwszy mecz bez gola i gorszą statystykę skuteczności (na złość malkontentom, którzy zapowiadali mundial niskich wyników kibicuję ofensywnej piłce). W Warszawie na Ochocie stał kilka lat temu Hotel Vera… Zburzyli go lepsi (czytaj bogatsi) i coś mi podpowiada, że Carlosa Verę też lepsi pozamiatają.

Niebawem kolejny barometr sędziowski, konsultowany anonimowo (transparentność made in Nyon) z polskimi arbitrami.

Dla miłośników ćwierkania na Twiterze, link do strony z fonetyką nazwisk uczestników mundialu. Choć Polacy nie gęsi i swój język mają, dobrze gdy nim coś napiszą najpierw posłuchają: KLIKNIJ