Kolumbijskie wyzwanie. Wyprzedzić "złote pokolenie"

W ostatniej dekadzie XX wieku Kolumbia doczekała się wyjątkowej generacji piłkarzy. Jej wizytówkami byli: szalony bramkarz Rene Higuita, długowłosy pomocnik Valderrama oraz napastnik Faustino Asprilla.

Szczytowym momentem dla Los Cafeteros był mecz eliminacji mistrzostw świata we wrześniu 1993 roku, w którym rozbili w Buenos Aires Argentynę 5:0. Kilka miesięcy wcześniej w kadrze debiutował bramkarz Faryd Mondragon, który pojechał na mundial do Brazylii i jest łącznikiem między dwoma "złotymi pokoleniami".

Kolumbia ruszała na finały MŚ do USA z wielkimi nadziejami. Pele typował ją nawet do końcowego triumfu. Skończyło się niepowodzeniem. Los Cafeteros nie wyszli z grupy, przegrywając z Rumunią i USA. Do wielkiej tragedii doszło po turnieju, gdy obrońca reprezentacji Andres Escobar (strzelec samobójczego gola w meczu z Amerykanami) został zamordowany.

Nowy Valderrama

Dalej Kolumbijczycy zaszli cztery lata wcześniej. Wyszli z grupy, ale w 1/8 finału zupełnie niespodziewanie ulegli Kamerunowi po dogrywce 1:2. Dlatego "złote pokolenie" to dla Kolumbijczyków także symbol niewykorzystanej szansy.

– Nam na jednym mundialu udało się zagrać cztery mecze. Obecna drużyna wyrównała ten wynik. Jeśli zagra po raz piąty, będziemy jasno wiedzieli, który zespół osiągnął więcej – przyznał Valderrama.

Liderem zespołu Pekermana jest James Rodriguez. – Kolumbia długo czekała na nowego Carlosa Valderramę. Teraz wreszcie jest człowiek, który mnie zastąpił – powiedział ze szczerością Valderrama. Los Cafeteros w meczu o ćwierćfinał zagrają z Urugwajem. – Moim marzeniem jest, aby Kolumbia zagrała kiedyś siedem meczów na mundialu. Ten zespół ma potencjał, aby tego dokonać – zaznaczył.