15 wrze 2014 | Koszykówka

Wnioski po MŚ. Dream Team – reaktywacja?

Grają 24 zespoły, a na koniec i tak triumfują Amerykanie. Takie słowa cisną się na usta po turnieju w Hiszpanii. Kadra USA jak za dawnych lat deklasowała kolejnego rywala, czy zatem możemy mówić o narodzinach nowego Dream Teamu?

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Był 1992 rok, Barcelona, letnie igrzyska olimpijskie. Pierwszy raz do rywalizacji stanęli zawodowcy z ligi NBA. Efekt. Łatwa przeprawa w drodze po złoto i blizna na ciałach rywali, którzy schodzili z parkietu przegrywając różnicą czterdziestu, pięćdziesięciu czy nawet sześćdziesięciu punktów.

Po igrzyskach w Hiszpanii, każdy kolejny zespół amerykański był coraz słabszy. Słabszy nie oznacza, przegrany. Amerykanie regularnie wygrywali imprezy mistrzowskie, jednak nie w takim stylu jak pierwsza Drużyna Marzeń. Klęska przyszła w 2002 roku. Amerykanie jako gospodarze mistrzostw świata odpadli w ćwierćfinale.

Teraz historia zatoczyła koło. Znów Hiszpania, znów Barcelona, Madryt i znów dominacja Amerykanów. Amerykanów, którzy grali bez największych gwiazd, bez LeBrona Jamesa, Kobe Bryanta i Kevina Duranta. Mimo to, wygrali wszystkie dziewięć spotkań średnią różnicą 41 punktów! Tak łatwo nie było nawet podczas igrzysk w Londynie, gdzie wyżej wymieniona trójka grała.

Czy możemy zatem mówić o odrodzeniu Dream Teamu? Raczej nie. Amerykanie zawsze będą dominować, różnica polega na tym, z jakim nastawieniem i w jakim składzie przyjadą na daną imprezę. Po hiszpańskich mistrzostwach wiemy, że najlepsi zawodnicy nie zawsze "robią różnicę". LeBron James czy Kobe Bryant to samce alfa. Trudno pogodzić tak wybitne jednostki. Dlatego tym razem Mike Krzyzewski postawił na zespołowość.

Amerykanie zebrali zawodników, którzy nie mają aż tak bardzo rozbudowanego własnego ego. W każdym meczu, liderem było ktoś inny. Klay Thompson, Kyrie Irving czy James Harden. Nie są to pierwszoplanowe postacie NBA, ale w zespole funkcjonują doskonale.

Kolejny raz sprawdziło się hasło, że koszykówka to gra zespołowa. Amerykanie od lat indywidualnie najlepiej wyszkolonym narodem. W zespole różnie się układało. Teraz wszystko zatrybiło. Czy zatem gdyby w tym zespole zagrał jeden z zawodników wielkiej trójki, byłoby podobnie? Na pewno Amerykanie by wygrali, ale czy w takim stylu? Raczej nie.

Druga drużyna świata. W finale przegrała różnicą 37 punktów (fot. Getty)

Co zapamiętamy po MŚ?
– Pierwszy mecz Amerykanów w turnieju z Finlandią. Wygrany rekordową różnicą 59 punktów (114:55).
– Porażka Hiszpanów już w ćwierćfinale z Francją. Wcześniej gospodarze turnieju wygrali wszystkie spotkania.
– Reakcję Mike'a Krzyzewskiego na przepychanki Amerykanów z Litwinami po meczu półfinałowym. Trener zespołu USA wkroczył między najwyższych zawodników przerywając zaognioną sytuację. Po meczu powiedział: – jestem Polakiem, a my z Litwinami jesteśmy jak bracia, wiedziałem że nikt mnie nie uderzy.
– Wielki finał, wygrany przez Amerykanów, którzy przegrywali na początku spotkania 5:12. Od tego momentu podrażnieni mistrzowie rozpoczęli egzekucję rywala, wygrywając ostatecznie różnicą 37 punktów.