Historia pewnego talentu. Ibeabuchi wraca do boksu?

W ringu prezentował się jak produkt kompletny. W epoce zdominowanej przez potężnego Lennoksa Lewisa był "małym" ciężkim – mierzył 188 cm, ważąc zazwyczaj ok. 107 kg. Niezbyt imponujący zasięg ramion (193 cm) nadrabiał szybkością rodem z wagi półciężkiej, nadludzką niemal odpornością na ciosy oraz niespotykaną w tej kategorii wagowej częstotliwością zadawania ciosów.

Wojna na wyniszczenie

Bokserskiemu światu pochodzący z Nigerii pięściarz przedstawił się 7 czerwca 1997 roku. Rywalem Ibeabuchiego (16-0) był wysoko notowany w rankingach David Tua (27-0), w którym ze względu na warunki fizyczne i widowiskowy styl wielu widziało następcę Mike'a Tysona.

Pojedynek, którego stawką był pas WBC International wagi ciężkiej, okazał się niezapomnianym widowiskiem. Style obu zawodników stworzyły w ringu wybuchową mieszankę. Choć obaj w uderzenia wkładali całą moc, to żaden z nich nie padł na deski.

Wyprowadzili łącznie 1730 ciosów, z czego aż 975 Ibeabuchi. Oba te wyniki to do dziś rekordy w kategorii ciężkiej. W dwanaście rund obaj zawodnicy zadali więcej ciosów niż wcześniej pięściarze w mistrzowskich pojedynkach trwających do 1983 roku po 15 rund!

W czasach, gdy średnia liczba zadanych ciosów na rundę wynosiła ok. 50, Nigeryjczyk zadał ich... 81! Dla porównania: w przegranym niedawno mistrzowskim starciu z Tysonem Furym (25-0, 18 KO) ustępujący mistrz Władimir Kliczko (64-4, 53 KO) wyprowadził zaledwie 231 uderzeń przez 36 minut...

Po morderczych dwunastu rundach sędziowie orzekli jednogłośnie (115:114, 116:113 i 117:111) zwycięstwo Ibeabuchiego. Paradoksalnie pierwsza wielka wygrana "Prezydenta" była początkiem jego końca. Wyniszczający bój odcisnął piętno na obu: Tua złamał kość w lewej ręce, a jego pogromca zaraz po walce zaczął narzekać na silny ból głowy. Został zabrany na dokładne badania, ale prześwietlenia niczego nie wykazały. Pięściarz zaczął "słyszeć głosy" i zadziwiał otoczenie zmianami nastroju.

Prezydent traci kontrolę

Natura boksera szybko zaczęła być bezwzględnie wykorzystywana. Chcąc namówić mającego coraz większe wahania nastroju Ibeabuchiego do wzięcia udziału w ceremonii ważenia, promotorzy często odwoływali się do nieustraszonej natury "Prezydenta".

Wtedy zaczęły się też kłopoty z prawem. Kilka miesięcy po wygranej Ibeabuchi uprowadził syna byłej partnerki i rozbił samochód o betonową ścianę. 15-latek został sparaliżowany, a sprawa otarła się o sąd. Na skutek ugody Nigeryjczyk musiał zapłacić ponad 500 tysięcy dolarów, a oprócz tego przesiedział w areszcie 120 dni.

W sumie po wygranej z Tuą pauzował ponad rok, ale gdy wrócił między liny jego kariera nadal rozwijała się harmonijnie. Po dwóch zwycięstwach nad niżej notowanymi przeciwnikami, Ibeabuchi podjął się kolejnego wyzwania – w marcu 1999 roku zmierzył się z niepokonaną nadzieją Ameryki, Chrisem Byrdem (26-0). Późniejszy dwukrotny mistrz świata wygrał pierwsze rundy, ale potem dostał srogą lekcję, przegrywając przez nokaut w końcówce piątego starcia.

Niepokonany Nigeryjczyk skromnie przyjął zwycięstwo. Nie rzucił rękawicy żadnemu z mistrzów (Evander Holyfield i Lennox Lewis po remisie negocjowali wówczas warunki rewanżu), zamiast tego zapowiedział, że zamierza z pokorą trenować i czekać na kolejne okazje.

Następny na jego liście miał być inny niepokonany Amerykanin, Michael Grant. Podczas negocjacji z przedstawicielami stacji HBO Ibeabuchi nagle wyciągnął nóż i zaczął wykrzykiwać bezsensowne słowa w sobie tylko znanym języku. Pięściarz przejawiał wszelkie symptomy schizofrenii, ale nikt z jego otoczenia nie chciał tego widzieć, choć ten wybuch nie był wcale jego pierwszym.

Przeciągające się negocjacje ws. walki z Grantem i późniejszy konflikt z Kushnerem sprawiły, że Nigeryjczyk znów zaliczył przymusową przerwę od boksu. W lipcu 2000 roku został aresztowany za próbę napaści seksualnej na striptizerkę, którą zaprosił do hotelowego pokoju. Pięściarz zabarykadował się w hotelowej łazience, a policja musiała użyć gazu, aby zmusić go do wyjścia. Wkrótce wyszły na jaw podobne wydarzenia z przeszłości Ibeabuchiego, co pomogło w zbudowaniu sprawy przeciwko niemu.

Badania psychologiczne trwały blisko rok. Stwierdzono, że choć bokser wykazuje oznaki schizofrenii, to może odpowiadać za swoje czyny. Werdykt: od trzech do dwudziestu lat więzienia. Nigeryjczyk w więzieniu przesiedział ponad piętnaście, wychodząc w grudniu 2015 roku. W tym czasie jego historia w niektórych kręgach urosła do rangi legendy. "Ike mógł powstrzymać erę braci Kliczko zanim się rozpoczęła" – twierdzi do dziś wielu fanów boksu.

Co jakiś czas o jego losach przypominali sobie dziennikarze, ale Ibeabuchi konsekwentnie nie podejmował prób kontaktu. Tak było jeszcze w 2014 roku, gdy historię pięściarza przybliżył Michael Woods z portalu thesweetscience.com. Sytuacja zmieniła się... tuż po wyjściu z więzienia. 43-letni dziś "Prezydent" sam skontaktował się z Kevinem Iole, dziennikarzem sport.yahoo.com.

– Jestem w formie, ale rozumiem, że będę musiał to potwierdzić. Chcę walczyć o mistrzostwo świata wagi ciężkiej i zdaję sobie sprawę, że wcześniej będę musiał zostać zweryfikowany. Gdy byłem w więzieniu, zaliczyłem każdy test medyczny, który jest podstawą do przyznania licencji boksera. Wszystkie prześwietlenia i badania – jestem gotów to zrobić. Zamierzam współpracować z kim trzeba i wrócić na ring tak szybko jak się da – stwierdził Ibeabuchi, na dowód przesyłając zdjęcie. Pięściarz deklaruje w nim, że waży 111 kg, niewiele więcej niż podczas zawodowej kariery.

Pacquiao wyciąga dłoń

To jednak wcale nie koniec, bo kwestia powrotu na ring Nigeryjczyka nabrała w ostatnich dniach przyspieszenia. Jego karierą ma się zaopiekować Michael Koncz, długoletni doradca Manny'ego Pacquiao. Pierwszy po ponad 15 latach zawodowy pojedynek Ibeabuchi miałby stoczyć w kwietniu, na gali, której głównym wydarzeniem będzie trzecia walka Filipińczyka z Amerykaninem Timothym Bradleyem.

– Manny chce mu pomóc. Uważa, że skoro odpokutował za swoje winy, to należy mu się druga szansa – przyznał Koncz. Plany są odważne – już w pierwszej walce promotorzy chcą skonfrontować Ibeabuchiego z notowanym w czołówkach rankingów federacji WBO, WBC i IBF Andym Ruizem juniorem (26-0, 17 KO).

Zorganizowany zespół doradców na pomóc "Prezydentowi" w pobiciu kolejnego rekordu. Jeśli jakimś cudem udałoby mu się wywalczyć tytuł mistrza świata, to mógłby zostać najstarszym czempionem w historii wagi ciężkiej, poprawiając wynik George'a Foremana (45 lat i 360 dni).

Choć w historii boksu nie brak pięściarzy, którzy po wyjściu z więzienia sięgali po tytuł (Mike Tyson, Bernard Hopkins), to żaden z nich nie spędził z dala od sportu tylu lat co Ibeabuchi. Powrót Nigeryjczyka raz na zawsze zweryfikuje mit świetnie zapowiadającego się zawodnika, który pod koniec lat dziewięćdziesiątych elektryzował fanów szermierki na pięści. Aby w obecnych realiach dostać mistrzowską szansę, "Prezydent" będzie potrzebował cudu. Ważniejszy pojedynek zacznie się jednak wtedy, gdy po kolejnym mocnym ciosie w głowie Ibeabuchiego na nowo obudzą się dawno uśpione demony...

Kacper Bartosiak
Follow @kacperbart