03 lip 2016 | Piłka nożna

Tajna broń Islandii rodem z… piłki ręcznej

Trudno uwierzyć, ale piłkę ręczną można połączyć z futbolem. Na takim rozwiązaniu korzysta reprezentacja Islandii, która po wyrzutach z autu byłego szczypiornisty Arona Einara Gunnarssona strzeliła już dwie bramki.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Reprezentacja Islandii w piłce ręcznej w 2008 r. sięgnęła po sensacyjne wicemistrzostwo igrzysk olimpijskich w Pekinie. Wówczas bracia Gunnarsson mieli już po kilkanaście lat i decydowali o dalszej karierze sportowej.

Starszy, Aron, to kapitan reprezentacji Islandii w piłce nożnej. W drużynie narodowej zasłynął tym, że jest etatowym wykonawcą wyrzutów z autu. Islandczycy zdobyli po nich na Euro 2016 już dwie bramki w meczach z Austrią i Anglią.

Niewiele brakowało, by piłkarz Cardiff City związał swą przyszłość z innym sportem – piłką ręczną. Co ciekawe doszło nawet do sytuacji, że Gunnarsson był jednym z najmłodszych szczypiornistów na Islandii, którzy zagrali seniorskich rozgrywkach. Miał wówczas zaledwie 15 lat. Jednak w momencie, gdy musiał zadecydować o swojej dalszej przyszłości, wybrał futbol.

Gunnarsson podkreślał, że tak dalekie wyrzuty zawdzięcza właśnie piłce ręcznej. Zresztą na wykonywaniu tego typu stałych fragmentów gry korzysta nie tylko reprezentacja, ale i Cardiff City, a wcześniej Coventry City i holenderskie AZ Alkamaar.

Młodszy z braci Gunnarsson, Arnor, wybrał dokładnie odwrotną drogę i zawodowo uprawia piłkę ręczną. Jest zresztą także reprezentantem kraju. – Podobnie jak Aron, musiałem zadecydować w wieku 15 lat. Z tym, że ja zrezygnowałem z futbolu, a wybrałem piłkę ręczną. Występowałem w młodzieżowych reprezentacja kraju, więc nie miałem z tym problemu – mówi zawodnik niemieckiego klubu Bergischer HC, występującego w Bundeslidze.

Aron Gunnarsson (fot. Getty Images)

Jak to wśród braci bywa, gdy mieli kilkanaście lat, to rywalizowali na każdym polu. – Jeśli nie graliśmy w piłkę nożną lub w handball, to znajdowaliśmy sobie inne wyzwania, w których musieliśmy wyłonić zwycięzcę: kto pierwszy zje śniadanie, kto pierwszy skończy rybę na kolację, kto wygra samochodowy wyścig na bezdrożach. Zawsze tak było – wspomina Arnor.

Aron Gunnarsson od lat stanowi o sile islandzkiego futbolu, bo w kadrze zadebiutował mając 19 lat, a więc zaledwie dwa lata po tym, jak zrezygnował z piłki ręcznej… W samych superlatywach o swoim kapitanie wypowiada się selekcjoner Islandii Lars Lagerbaeck. – Daje drużynie spokój, gra dla zespołu i dobrze przewiduje boiskowe wydarzenia. Z pewnością nie jest łatwo odgrywać taką rolę w kadrze – mówił Szwed.