20 lip 2016 | Inne

Kraj igrzysk bez tajemnic: wielka burza nad siatką

Bartłomiej Rabij

Brak powołań dla Camili Brait i Murila wywołał burzę wśród brazylijskich kibiców siatkówki. Gwiazdy nie zagrają w prawdopodobnie najważniejszej imprezie, jaka może przydarzyć się w życiu brazylijskiego siatkarza. Oboje zapowiedzieli już zakończenie reprezentacyjnych karier.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Zarówno Camila, jak i Murilo, nie kryją zawodu. 35-letni as SESI Sao Paulo ma kłopoty zdrowotne. Sam twierdzi, że niewielkie i prawdopodobnie za dwa tygodnie byłby gotowy do gry, lecz znany z twardej ręki selekcjoner Bernardinho nie chce ryzykować. Jeśli lekarze orzekli, że Murilo nie jest w stu procentach gotowy do grania, to nie jedzie.

Siatkarz wspierany przez „najbardziej siatkarską rodzinę w kraju” ciągle liczy na „cień szansy”. Jeśli się wykuruje, a ktoś inny ze składu wypadnie, to kto wie, może dla MVP igrzysk w Londynie, mundialu 2010, Ligi Światowej i Sportowca Roku w Brazylii z 2010 roku, znajdzie się jeszcze miejsce w reprezentacji?

Słowa wsparcia kapitanowi reprezentacji słał przez portale społecznościowe jego niemniej słynny brat Gustavo – mistrz olimpijski z 2004 roku, z Aten, swego czasu uznawany za najlepiej blokującego na świecie.

Murila wspiera też żona Jaqueline, dwukrotna mistrzyni olimpijska z Pekinu i Londynu. Ona, w przeciwieństwie do męża, powołanie olimpijskie znowu dostała. – Trudno jest mi zaakceptować, że będę bez Ciebie w wiosce olimpijskiej. Nie móc przeżywać, rozmawiać, radzić się... Byłeś i jesteś prawdziwym wzorem do naśladowania – z wzruszającym patosem napisała jedna z najbardziej utytułowanych siatkarek w historii do swojego męża.

A brak Murilo porównać można do absencji Tostao podczas piłkarskiego mudialu 1974, czy Romario w 2002. Z tym drugim połączyła go zresztą totalna krytyka działaczy światowej centrali woleja. Murilo po finale Ligi Światowej wyśmiał szefa FIVB, Ary'ego Gracę (Brazylijczyka!) za to, że nie zszedł pogratulować swoim rodakom drugiego miejsca w turnieju. Graca od dawna prowadzi cichą wojnę z selekcjonerem Brazylii, Bernardinho, a zawodnicy uważają, iż ostentacyjnie nie wspiera ich w podczas najważniejszych siatkarskich wydarzeń.

Bernardo Rezende (fot. Getty Images)

Camila Brait za to nadziei i cierpliwości już nie ma. Napisała na Instagramie, że po ośmiu latach pracy z reprezentacją czas "zakończyć cykl". Zawodniczka ma niespełna 28 lat, więc teoretycznie mogłaby walczyć jeszcze o kolejne igrzyska, lecz po turnieju w domu granie z nowym pokoleniem zawodniczek w Tokio nie będzie już miało dla niej smaku.

Camila już drugi raz została "wykoszona" z drużyny olimpijskiej po ostatnim stadium przygotowań. Cztery lata temu była młodziutką dziewczyną, przebojem robiącą międzynarodową karierę, a Brazylijki bez niej obroniły złoto z Pekinu. Teraz jest gwiazdą, a miejsce w kadrze przegrała z 31-letnią Leią, która zagrała rewelacyjne Grand Prix w Bangkoku i wygryzła ją ze składu.

Jej mąż też zareagował w mediach społecznościowych wspierając żonę "która jak nikt nie zasłużyła na brak powołania", a przy okazji piekąc własną pieczeń, wspominając coś o dziecku...

Nalberto, komentator siatkówki dla telewizji SporTV, który zdawać będzie relacje z obu turniejów olimpijskich dla brazylijskich kibiców, twierdzi, że brak Murila i Camili jest uzasadniony, skoro pierwszy miał kłopoty zdrowotne, a druga przegrała z konkurentką ostatni przedolimpijski test. Uważa, że trzeba ufać trenerom, bo w końcu trenują reprezentacje od lat, wygrali mnóstwo turniejów i nikt jak oni nie zna aktualnej dyspozycji sportowców.

Z drugiej strony, przywołuje fatalny finał Ligi Światowej przeciw Serbii, gdzie właśnie zabrakło kontuzjowanego kapitana i brak doświadczenia, spokoju, cwaniactwa był widoczny gołym okiem, a tych cech w kilka tygodni nawet najlepszy trener świata z zawodnikami nie wypracuje. W przypadku drużyny kobiecej Nalberto w wywiadzie dla Globoesporte mówił, że w ekipie było kilka konfliktów i trener po prostu musiał je uciąć dla dobra atmosfery w drużynie. Święte słowa – mogą dodać kibice z Polski mając w pamięci sensacyjne powołania Antigi przed mundialem 2014 i późniejsze zaskoczenie po wygraniu przez biało-czerwonych złotego medalu.