29 lip 2016

Białecka: staram się nie myśleć, że jestem mistrzynią świata

Małgorzata Białecka (fot. PAP/Rafał Guz)

W igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro o medal w windsurfingowej klasie RS:X powalczy aktualna mistrzyni świata Małgorzata Białecka. Przed czterema laty w Londynie brązowe medale w tej konkurencji zdobyli Zofia Klepacka oraz Przemysław Miarczyński.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

– Czy złoto mistrzostw świata każe pani realnie myśleć o złocie olimpijskim?
Małgorzata Białecka: – Staram się o tym nie myśleć. Muszę przyznać, że to złoto przyszło dosyć niespodziewanie. Startowałam w mistrzostwach świata z myślą o tym, aby sprawdzić swoją aktualną formę. Ja jestem takim typem osobowości, że nigdy się nie poddaję i nie potrafię zrobić czegoś tylko treningowo, zawsze będę walczyć na maksa. Cieszę się, że udało mi się zdobyć złoto. Dzięki temu zyskałam trochę pewności siebie. Najważniejszą imprezą w tym sezonie są igrzyska olimpijskie i ja od samego początku tak do tego podchodzę, tylko o tym myślałam. Staram się nie myśleć, że jestem mistrzynią świata i muszę coś pokazać. Chcę po prostu zrobić swoje. Inne dziewczyny też są byłymi mistrzyniami świata i mistrzyniami olimpijskimi i też będą walczyć. To są zawodniczki na najwyższym poziomie i do Rio jadą po medale. Trzeba więc z respektem podchodzić do każdego i nie można lekceważyć tych mniej utytułowanych zawodniczek, bo one też będą walczyć, tak jak my wszystkie.

– Miejsce w reprezentacji olimpijskiej wywalczyła pani po zażartej walce z koleżanką, ale i - jak się okazało - rywalką, Zofią Klepacką. To panią motywuje? Jest pani jedyną reprezentantką kraju w tej klasie.
– Akurat tak niefortunnie się złożyło dla polskiego żeglarstwa, ponieważ cierpimy na tzw. "klęskę urodzaju". Mamy naprawdę dużą grupę świetnych żeglarzy, potwierdzają to medale z poprzednich igrzysk olimpijskich w Londynie - Zosi Klepackiej i Przemka Miarczyńskiego, którzy teraz nie pojadą do Rio, mimo że nadal są świetnymi zawodnikami. Ja wygrałam tę walkę o olimpijski paszport jednym malutkim punkcikiem. Każda z nas w trakcie eliminacji do Rio pływała na poziomie top 5 na świecie. To jest bardzo wysoki poziom. W innych krajach zawodniczki ledwo łapią się do "20" czy "30" i lecą do Rio. W takich silniejszych krajach, jak Polska, Francja, Hiszpania, Wielka Brytania czy Chiny ta walka jest bardziej zacięta. Zawsze musi być jeden pokrzywdzony i jeden zwycięzca.

– Trudne warunki będą w Rio?
– Akwen w Rio jest jednym z trudniejszych. Mogę nawet powiedzieć, że jest najtrudniejszy ze wszystkich, na których miałam okazję pływać.

– To lepiej czy gorzej?
– Dla mnie to nawet dobrze, bo dla mnie im gorzej, tym lepiej (śmiech). Te wszystkie skomplikowane prądy czy zmienne wiatry - nieźle sobie z tym radzę. Zatoka Guanabara jest zupełnie zamknięta, otoczona górami, wiatry są bardzo nieregularne i odbijają się od skał. Trzeba być bardzo czujnym, mieć oczy dookoła głowy i czuć dobrze ten wiatr. Swoim ostatnim występem w mistrzostwach świata udowodniłam, że dobrze radzę sobie z wyczuwaniem wiatrów. Staram się spokojnie podchodzić do tego startu i myślę, że jestem w dobrej formie i będę walczyła o jak najlepsze miejsca.