29 lis 2016 | Inne

Szlachetna paczka: módl się i pracuj

Andrzej Muszyński

Wiara to wartość niezastąpiona. Dzięki niej zarówno w sporcie jak i w życiu o wiele łatwiej pokonywać problemy. Przekonali się o tym Piotr Wyszomirski oraz Pani Danuta.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Nie dać się

2015 rok, Piotr Wyszomirski gra w węgierskim klubie Pick Segedyn. Przeniósł się tam z klubu Csurgoi KK. Chce grać w pierwszym składzie, jego kariera rozwija się. Wszystko zaczęło się Wilanowie, skąd pochodzi, ale jako młody chłopak trafił do szkoły mistrzostwa sportowego w Gdańsku. To kuźnia talentów. Ale na Węgrzech los stawia przed nim przeszkodę. A może sam Bóg to czyni? Piotr wierzy, że cierpienie jest nieodłącznym elementem życia, czemuś służy, ale Bóg pozwala człowiekowi na takie cierpienie, które może unieść. Czyli duże. Skrajnie duże. Powodem cierpienia jest relacja z trenerem. Piotr pyta kolegów z drużyny, by przetłumaczyli mu słowa skierowane do niego. Koledzy odpowiadają: "Lepiej, żebyś nie wiedział…".

Nadchodzi ważny mecz, Piotr zamiast skupiać się na piłce, co rusz spogląda na trenera i na jego reakcje. Istota pracy bramkarza to ciągłe skupienie. Bez tego po prostu nie sposób bronić. Nawet przy normalnej relacji z trenerem trudno przez tyle czasu utrzymać pełną koncentrację.

Schodzi z boiska, słyszy krzyk. Wraca do domu. Drzwi otwiera mu żona. Piotrek stoi na nogach, ale jest na dnie, na samym dnie. Myśli o rozbracie ze sportem, któremu poświęcił całe życie.

Nauczyć się koncentracji

Piotr ma wszystko, by się od niego odbić: kochającą żonę i dobrego psychologa. Razem z żoną wspólnie się modlą, codziennie o piętnastej. Czują, że to im pomaga, nawet wtedy, gdy się kłócą. Dzwoni do psychologa Pawła. Spotykają się regularnie. Paweł nalega: najpierw koncentracja. Jest tylko boisko, mecz, słowa trenera nie mają do ciebie dostępu. Ale nie jest łatwo. Modli się na swoim różańcu, jak zwykle, od dziecka. Posłusznie wykonuje zadane ćwiczenia na koncentrację. Na przykład: w dwie minuty poukładać w kolejności rozrzucone cyfry, od 1 do 50. Pomaga. – Uratował mnie spokój. Ludzie często nie podnoszą się z upadku, bo zbyt dużo mówią, są porywczy. Zagłuszają rzeczywistość – mówi Piotr. Niejeden trzasnąłby drzwiami, bronił się agresją.

– To ojciec mnie tego nauczył – bronić się z pokorą i ze spokojem.Zacząć od swojego wnętrza. Widzowie nie mają pojęcia, co dzieje się w głowie zawodnika w czasie meczu. Tam wszystko się wygrywa albo przegrywa. Nauczyłem się znów skupiać na grze. Po meczu jestem bardziej wyczerpany psychicznie, niż fizycznie. Podniósł się. Zagrał dobre zawody na Igrzyskach w Rio. Wszyscy zapamiętamy jego słowa do kamery po przegranym meczu: "Każdy niesie swój krzyż." On to rozumie. – Nic w życiu nie dzieje się przypadkiem. W życiu pojawia się złe, by było lepiej.

Bogdan Wenta (L) i Adam Wyszomirski (fot. Getty)

SZLACHETNA PACZKA ratuje życie

Jeszcze niedawno był mąż. W ogóle jeszcze niedawno było wszystko. Dobra praca pielęgniarki w szpitalu uniwersyteckim. Mieszkanie przydzielone w centrum miasta. Spokojne święta, rozbrykane dzieci.

Dwa lata temu Danuta wybrała się z mężem nad Wisłę za miasto. Mąż miał łowić ryby. Gdy byli już blisko celu, mąż z niewiadomych powodów stracił kontrolę nad autem i uderzył w słupa. Wydostali się na zewnątrz. Danuta jeszcze nie wiedziała, że ma złamany kręgosłup i połamane żebra. Leczyli się w szpitalu, on zmarł. Została z psem. To nie jest zwykły pies. Danuta z mężem przygarnęli go ze schroniska dla zwierząt. Gdy po wypadku leżała z mężem w szpitalu, pies musiał wrócić do schroniska. Przez dwa tygodnie nic nie jadł.

– Czy widział pan kiedyś, jak płacze pies? - wzrusza się Danuta. Chwilę potem wycięto jej pierś. Nowotwór.

Do niedawna miała jeszcze telewizor, ale zepsuł się. Zaczęła odwiedzać sąsiadkę piętro wyżej. Jej dzieci też wyemigrowały, pracują w Austrii. – Serce mi pękało, gdy słyszałam, jak dzwonią do niej dzieci, i pytają o zdrowie.. – mówi. A ona schodziła na dół. Zamykała drzwi. Stawała przy oknie za firanką i patrzała na pędzących ludzi. Tak blisko, za szybą, a tak obcych. Na niekończący się sznur samochodów. Jej nie widział nikt.

Z kim spędzi kolejne święta? Nie z dziećmi.

Syn jest w hospicjum. Nie ma z nim żadnego kontaktu od lat. To zaczęło się, gdy dostał powołanie do wojska. Drugi syn jest w Anglii. Od szesnastu lat nie ma z nim kontaktu. Może ma rodzinę, dzieci? Danuta nie potrafi zrozumieć, dlaczego dzieci zostawiły ją, skoro starała się zapewnić im dobrobyt, nie ingerowała w ich życie. Córka też jest w Anglii, też odwróciła się od rodziny w Polsce. W ubiegłym roku, po odjęciu świadczeń i kosztów leków, zostało jej 300 zł miesięcznie na życie.

- SZLACHETNA PACZKA uratowała mi wtedy życie – płacze. - SZLACHETNA PACZKA to dla wielu ludzi szansa na przeżycie! Wiem, co mówię, takich ludzi jak ja jest naprawdę wiele. Darczyńcy to ludzie o wielkim sercu. Tuż przed dniem Wszystkich Świętych zjadałam ostatnią puszkę konserwy z prezentów.

Myśleć realistycznie

Danucie, podobnie jak Piotrowi pomogła autentyczna wiara. Ale nie tylko ona. – Myśleć realistycznie – radzi Danuta. To człowiek tworzy sobie w głowie projekcje, które często zakłamują rzeczywistość. Trzeba trzeźwo ocenić co się stało, co dzieje się, i co można zrobić. Można było walczyć, więc Danuta walczyła. - Byłam szczęśliwa, że mogłam to robić. Wiara to nadzieja – wyznaje. – Gdyby nie to, już dawno bym się poddała.

- Mamy jedno życie, dane nam od Boga i trzeba je dobrze wykorzystać – mówi Piotr. - Pewnie, że trzeba trenować na sto procent! Ale trzeba też być w życiu wytrwałym i modlić się. Dla takich osób jak pani Danuta Piotr Wyszomirski aktywnie wspiera SZLACHETNĄ PACZKĘ, której przekazał swój różaniec. To on pomógł mu w najtrudniejszych chwilach. – Prawdziwi bohaterowie, to cisi bohaterowie – pointuje Piotr.

Epilog: bar mleczny. Bezdomny podchodzi do Danuty i prosi ją o coś ciepłego. Danuta kupuje mu zupę.