Gdzie był, jak go nie było? Druga emerytura Ronaldinho

Ronaldinho wkroczy w świat polityki?
Kres najlepszej gry Ronaldinho przypadł na 2010 rok, czyli przedostatni sezon w barwach Milanu. Został wtedy najlepszym asystentem w Serie A, zdobywając dodatkowo 15 bramek. Większość kibiców pamięta szczególnie dublet w starciu przeciwko Juventusowi.

Kolejne rozgrywki nie były już tak udane. 31-letni wówczas piłkarz przez pół sezonu wybiegł na murawę 16 razy, strzelając tylko jednego gola. Kryzys formy Brazylijczyka był na tyle duży, że zabrakło dla niego miejsca w Milanie. Jeszcze w styczniu musiał się rozejrzeć za nowym klubem.

W rytmie flamenco

Był łączony z takimi drużynami jak Blackburn Rovers i Los Angeles Galaxy. Niektórzy eksperci zapowiadali także jego powrót do Gremio, gdzie rozpoczynał piłkarską karierę. Ronaldinho rzeczywiście wybrał Brazylię, ale zdecydował się na transfer do Flamengo.

Rozpoczął bardzo dobrze – od triumfu w Taca Guanabara, zdobywając dwa gole w dwumeczu z Boavistą. Jeden z nich był niezwykłej urody. Ronaldinho zaprezentował to, czym przez lata wyróżniał się na europejskich boiskach – precyzyjny strzał z rzutu wolnego.

27 lipca pokazał kolejną cząstkę ogromnego talentu. Flamengo przegrywało z Santosem 0:3 po 30 minutach spotkania. Ronaldinho poprowadził jednak swój zespół do triumfu 5:4, odrabiając stratę i samemu zdobywając trzy bramki.

Pożegnanie z klubem nastąpiło niecały rok później. Piłkarz nie pojawił się na treningach przez kilka dni, a później zarzucił władzom, że nie wypłacały mu pensji przez cztery miesiące. Z tego powodu zdecydował się rozwiązać kontrakt, znajdując nowy klub po kilku dniach.

Przebłysk formy

Z Atletico Mineiro podpisał półroczny kontrakt. Numer 10 był już zajęty przez Guilherme, więc wybrał 49 w hołdzie dla matki, która urodziła się w 1949 roku. Pierwszego gola strzelił 23 lipca z rzutu karnego w spotkaniu przeciwko Nautico.

Był to bardzo udany okres dla drużyny oraz samego zawodnika. Atletico zakończyło sezon na drugim miejscu i zakwalifikowało się do Copa Libertadores. Ronaldinho został natomiast wybrany najlepszym piłkarzem ligi.

Pasmo sukcesów nie zakończyło się w kolejnych rozgrywkach. Klub triumfował w Campeonato Mineiro, a także pierwszy raz w historii sięgnął po puchar dla najlepszego klubu w Ameryce Południowej. Zwycięstwo nie przyszło jednak łatwo. Po pierwszym półfinałowym meczu Atletico przegrywało 0:2 z Newell’s Old Boys, ale zdołało odrobić straty w rewanżu i triumfować po rzutach karnych. Identyczna sytuacja miała miejsce w finale z paragwajską Olimpią. Po remisie w dwumeczu do rozstrzygnięcia potrzebna była seria "jedenastek".

Dobra gra poskutkowała tytułem najlepszego zawodnika w Ameryce Południowej, ale w 2014 roku ponownie rozwiązał kontrakt – tym razem za porozumieniem stron.

Złe miłego początki

Jako piłkarz bez kontraktu Ronaldinho miał kilka nietypowych ofert, między innymi z nowopowstałego klubu w indyjskiej lidze – Chennai Titans. Zdecydował się jednak podpisać umowę z meksykańskim Queretaro. Tym razem pierwsze dni w zespole nie były tak udane jak w poprzednich klubach. W debiucie Brazylijczyk spudłował z rzutu karnego.

Z czasem było jednak coraz lepiej. Były zawodnik Barcelony zdołał wprowadzić drużynę do półfinału fazy play-off ligi meksykańskiej. Wcześniej otrzymał owację na stojąco na Azteca Stadium, gdzie Queretaro grało z Americą. Spotkanie zakończyło się wynikiem 4:0 dla gości, a Ronaldinho zdobył dwie bramki.

– Miałem owację na Bernabeu, a teraz tutaj. Nigdy nie wyobrażałem sobie, że to się wydarzy. To wszystko sprawia, że jeszcze bardziej czuję się w Meksyku jak w domu – stwierdził piłkarz.

Te słowa – jak się okazało półtora miesiąca później – nie były do końca prawdziwe. Ronaldinho w czerwcu 2015 roku ogłosił odejście z klubu. – Zawsze będziecie w moim sercu. Byłem dumny, nosząc koszulkę waszego klubu i broniąc jego barw – powiedział, dziękując kibicom za wsparcie.

Czarodziej bez księgi zaklęć

Ostatni powrót do ligi brazylijskiej przypadł na 11 lipca 2015 roku. Ronaldinho chciał jeszcze raz udowodnić, że wciąż może czarować i wyróżniać się na boisku. Z Fluminense podpisał 18-miesięczny kontrakt, ale już we wrześniu zdecydował się go rozwiązać.

Wystąpił zaledwie w dziewięciu meczach i w tym czasie nie udało mu się zachwycić kibiców. Był przez nich bardzo krytykowany, co spowodowało, że nie chciał dłużej pojawiać się na boisku.

– Zawodnik powiedział nam, że nie jest w stanie zaprezentować odpowiedniego poziomu i źle się z tym czuje. Nie rozmawialiśmy o jego zakończeniu kariery. W wypadku piłkarza takiego kalibru trudno o tym mówić. Był zawsze spektakularny – jako zawodnik i człowiek – powiedział dyrektor sportowy klubu, Mario Bittencourt.

Przez ostatnie dwa lata Ronaldinho prezentował się jedynie w meczach charytatywnych i pokazowych. Wziął udział m.in. w El Clasico, w którym zagrały legendy Barcelony i Realu Madryt. Kataloński klub wygrał 3:2, a Brazylijczyk asystował przy wszystkich trafieniach jego zespołu.

Przez pewien czas piłkarz miał jeszcze nadzieję, że uda mu się znaleźć zatrudnienie. – Jeżeli jakiś klub zechce mnie bez treningów, to jestem w stanie grać jeszcze w piłkę – stwierdził w rozmowie z "The Independent". Chętni się jednak nie pojawili, więc postanowił zakończyć piłkarską karierę – z uśmiechem, jaki towarzyszył mu przez całą przygodę z futbolem.