To już 35 lat... Widzew walczył o finał Pucharu Mistrzów

Zanim doszło do pierwszego meczu w Turynie, wokół niego toczyła się, jak sam to określił w swych wspomnieniach ”Prosto z Juventusu” – gra bez piłki. Niektórzy dziennikarze, zdaniem Bońka, potraktowali ten dwumecz jako jego grę przeciwko Polsce. Padały pytania w rodzaju:  – A co będzie, jak w 89. minucie znajdzie się pan sam na sam z Młynarczykiem i nie strzeli gola ? – Nic nie będzie – odpowiadał ”Zibi”.

Podkreślał, że pracował w ”firmie” o nazwie Widzew, a teraz w ”firmie” Juventus. Tylko tyle.  – Przecież nie gram przeciwko Polsce, lecz przeciwko Widzewowi – tłumaczył cierpliwie. Ale nie pomagało. Wciąż słyszał pytania: ”Jak pan się czuje stojąc na drodze Widzewa do finału?” Pytający najwyraźniej nie rozumieli wówczas istoty sportu zawodowego, bowiem - wyjaśniał Boniek, dobrą grą tylko potwierdzi, że Włosi słusznie zrobili inwestując w niego jako piłkarza, płacąc 1,8 miliona dolarów.

W drodze do półfinału z Juventusem, w ćwierćfinale Widzew sensacyjnie uporał się z Liverpoolem FC (2:0 w Łodzi i 2:3 w Liverpoolu).

6 kwietnia 1983 roku na Stadio Comunale rozegrano mecz Juventus – Widzew. Boniek przyznał potem, że występował z dużym obciążeniem psychicznym. Starał się grać jak zwykle ”stanowczo, ale czysto”, by nie ”uszkodzić” byłych kolegów. Ci jednak byli bardziej spięci od niego, co Włosi skwapliwie wykorzystali.

Napór Juventusu sprawił, że pierwszą bramkę Widzew stracił już w ósmej minucie, po golu Marco Tardelliego. Potem Włosi grali już w swoim stylu, dokładnie w środku pola z szybkimi kontratakami. Było kilka takich po przerwie, Roberto Bettega ”zakręcił” łódzką obroną na polu karnym i ... 2:0

W rewanżu, w Łodzi, 20 kwietnia 1983 roku, w obecności 40 000 widzów, Widzew zaczął od energicznych ataków. Włosi je przetrzymali, a w 32. minucie Paolo Rossi zdobył bramkę. Stało się jasne, że taką trzybramkową przewagę trudno będzie łodzianom odrobić. Mimo to polski zespół się nie załamał. W drugiej połowie Widzew osiągnął przewagę i Krzysztof Surlit strzelił Włochom dwa gole (54, 81).

Po drugiej bramce Surlita, ktoś rzucił butelką, która trafiła w głowę sędziego liniowego. Mecz został przerwany na 20 minut, a transmisja na całą Europę sprawiła, że incydent pokazał z najgorszej strony polskich chuliganów stadionowych. UEFA ukarała Widzew nakazem rozgrywania dwóch najbliższych meczów o europejskie puchary na stadionach odległych o 300 km od macierzystego obiektu. Stąd późniejsze mecze widzewiaków w Białymstoku.

Po wznowieniu gry, to właśnie Boniek, choć pośrednio, pogrążył swój były klub. Szarpnął w swoim stylu i Józef Młynarczyk musiał go chwytać za nogi w polu karnym, by zapobiec utracie bramki. Na 2:2 z karnego (82) wyrównał francuski przyjaciel Bońka, późniejszy prezydent UEFA, Michel Platini. Do finału PE awansowali Włosi; od tamtej pory do dziś żaden polski klub nie dotarł do półfinału rozgrywek PE lub Ligi Mistrzów.

Dwa sezony wcześniej, grając w barwach Widzewa, Boniek i jego koledzy triumfowali nad Juventusem w drugiej rundzie Pucharu UEFA 1980/1981. 8 października 1980 Widzew wygrał w Łodzi 3:1 - gole Grębosza (30), Pięta (69), Smolarek (79), a w rewanżu w Turynie (22.10.1981) było odwrotnie, 1:3 (gol: Pięta (59) i o awansie łodzian zadecydowały rzuty karne, wygrane przez Widzew 4:1. Decydującego gola z karnego strzelił Boniek, co Włosi z pewnością zapamiętali.