Najtrudniejsze MŚ w historii. Majka liderem? Niekoniecznie!

Po ogłoszeniu przez Austriaków przebiegu trasy MŚ wydawało się, że liderem reprezentacji Polski i jednym z faworytów wyścigu ze startu wspólnego będzie właśnie kolarz grupy Bora-hansgrohe. Organizatorzy zaplanowali dla kolarzy aż 255 kilometrów morderczej walki z trzema podjazdami.

Już krótko po starcie peleton będzie wspinał się na Gnadenwald (2,6 km; 10,5 proc.), po czym wjedzie na rundę z długim jak na wyścig klasyczny podjazdem Igls (7,9 km; 5,7 proc.). Po siedmiokrotnym pokonaniu tej trudności pozostanie jeszcze wisienka na torcie – Gramartboden (2,8 km; 11,5 proc., z odcinkiem 25 proc.!), ze szczytu którego zostanie tylko zjazd do mety. Imponuje też suma przewyższeń – elita mężczyzn pokona "w pionie" 4670 metrów.

W poszukiwaniu lidera

Reprezentacji Polski wystąpi w Innsbrucku w sześcioosobowym składzie. Ostateczny skład Polski Związek Kolarski ogłosi we wtorek 21 sierpnia. Od dawna wiadomo, że pewniakami do startu są Michał Kwiatkowski i Rafał Majka. Ten ostatni wydawał się też naturalnym kandydatem na lidera biało-czerwonych. Okazuje się jednak, że selekcjoner Piotr Wadecki ma inny pomysł.

– Myślę, że to idealna trasa dla takich kolarzy jak Majka i Kwiatkowski. Na razie ze wskazaniem na Michała. W tym roku pokazał, że radzi sobie znakomicie w wyścigach jednodniowych i równie dobrze w etapówkach – wyjaśnił Wadecki. – Oczywiście ciężko powiedzieć, kto będzie naszym liderem, ale gdybym miał wybierać dzisiaj, wybrałbym Kwiatkowskiego – dodał.

Skąd taka zmiana planów? Wadecki – w przeszłości także znakomity kolarz – doskonale wie, że nawet super trudna trasa MŚ, to ciągle wyścig klasyczny. Podjazdy będą strome, ale krótkie, po których choć przez moment będzie można odpocząć. Dlatego pomimo wszelkich trudności, jakie przygotowali dla zawodników organizatorzy, faworytami mogą jednak okazać się nie typowi górale, ale specjaliści wyścigów jednodniowych. Dokładniej ci z nich, którzy potrafią przetrwać krótkie wzniesienia.

Podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro także trasa miał być przecież szalenie trudna. I była. W czołówce walczyli wybitni specjaliści od jazdy po górach, na podium stanął Rafał Majka, ale jednak zwycięzcą został Greg van Avermaet, czyli "klasykowiec".

Nie inaczej jest w mistrzostwach świata. W ostatnich dwudziestu latach jedynym typowym wspinaczem, który wywalczył tęczową koszulkę był Cadel Evans – triumfował w 2009 roku w Mendrisio. Żeby na liście mistrzów świata znaleźć nazwisko jeszcze jednego typowego górala, trzeba cofnąć się aż do 1995 roku i wygranej Abrahama Olano. Wtedy jednak mistrzostwa rozgrywane były się w Kolumbii, a trasa poprowadzona była na wysokości ponad 2600 metrów.

Można zatem przypuszczać, ze specyfika rundy w Innsbrucku bardziej przypominać będzie zmagania w Clasica San Sebastian lub Liege-Bastogne-Liege niż pirenejskie wspinaczki Tour de France czy podjazdy w Andorze znane z Vuelta a Espana.

W San Sebastian w 2017 roku triumfował... Michał Kwiatkowski! Poza nim w ostatnich latach triumfowali tam między innymi Julien Alaphilippe, Alejandro Valverde i Philippe Gilbert. W Liege z kolei "Kwiato" dwukrotnie był trzeci (w 2014 i 2017 roku).

Zdecyduje Vuelta

Na korzyść Michała przemawia też fakt, że w tym sezonie wygrał wyścigi Tirreno – Adriatico i Tour de Pologne, a podczas Tour de France wspaniale przejechał alpejskie i pirenejskie podjazdy, pomagając Geraintowi Thomasowi i Crisowi Froome'owi.

Majka tymczasem we Francji wypadł słabo. O rehabilitację postara się w rozpoczynającej się 25 sierpnia Vuelcie, gdzie spotka... Kwiatkowskiego.

– Jeśli obaj w miarę ekonomicznie przejadą ten wyścig i będą starali się walczyć na pojedynczych etapach, a nie w klasyfikacji generalnej, to na pewno na MŚ będą w dobrej dyspozycji – stwierdził Wadecki.

Wiele wskazuje na to, że życzenia selekcjonera się spełnią. Ekipa Bora ogłosiła, że jej liderem na "generalkę" będzie w Hiszpanii młody Emanuel Buchmann. Majka ma postarać się właśnie o etapowe skalpy. "Kwiato" z kolei może powalczyć o koszulkę lidera. Wyścig rozpoczyna bowiem krótka, płaska jazda indywidualna na czas.

Trudna współpraca?

Podczas gdy naszpikowane gwiazdami reprezentacje Włoch czy Hiszpanii często podczas MŚ pogrążone są w wewnętrznym konflikcie i sporach o pozycję lidera, biało-czerwonym konflikt interesów zdecydowanie nie grozi. Majka i Kwiatkowski wielokrotnie w przeszłości pokazywali, że walczą z orzełkiem na piersi potrafią współpracować na trasie wzorcowo. Podczas igrzysk w Rio Kwiatkowski długo jechał w ucieczce. Ale gdy główna grupa zaczęła się zbliżać, poczekał na Majkę i w kluczowym momencie "pociągnął" kolegę, który później wywalczył brązowy medal.

Znakomitą postawą kolarz Sky zaimponował także rok temu w Tour de France. Na jednym z etapów Rafał uczestniczył w kraksie. Do mety jechał cały zakrwawiony, walcząc z potwornym bólem. Tym, który asekurował go przez ponad 20 kilometrów, często pomagając utrzymać się na rowerze, był nie kto inny, ale właśnie Kwiatkowski.

W Innsbrucku na pewno także się dogadają. W zależności od tego, jak ułoży się rywalizacja reprezentacja Polski może zgodnie z zapowiedzią Wadeckiego pojechał na "Kwiato", a Majka – wyłączony z pracy na rzecz kolegi – może czekać z atakiem na wypadek, gdyby austriackie podjazdy zbytnio zmęczyły Michała. Podobnie zresztą zdarza mu się jeździć w Bora-hansgrohe, gdzie w niektórych wyścigach lub etapach dzieli funkcję lidera z Peterem Saganem.

Asem w rękawie Wadeckiego mógł był Tomasz Marczyński. Po pierwsze jednak, tajemnicą poliszynela jest, że kolarzowi Lotto-Soudal i selekcjonerowi nie zawsze jest po drodze. Po drugie Marczyńskiego ze startu w Vuelta a Espana w ostatniej chwili wykluczyła choroba, co poddaje w wątpliwość jego dyspozycję na MŚ.

Wyścig elity ze startu wspólnego zaplanowano na 30 września. Tęczowej koszulki bronił będzie wspomniany Sagan, który przed rokiem w Bergen został pierwszym kolarzem, któremu trzykrotnie z rzędu udało się sięgnąć po mistrzostwo świata elity.