02 paź 2018 | Siatkówka / Reprezentacja

Sześciu nieznanych i wspaniałych. Oni pomogli siatkarzom

Reprezentacja Polski w siatkówce (fot. Getty Images)

Filip Kołodziejski

Obrona mistrzowskiego tytułu. Łzy wzruszenia. Dominacja w decydującym spotkaniu. Polacy mimo problemów w poprzednich miesiącach udowodnili, że są w stanie rywalizować z najlepszymi. Sukcesów nie byłoby bez sztabu szkoleniowego, którego przedstawiciele znajdowali się w cieniu. Warto ich poznać.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Niczym Mariusz Wlazły. Bartosz Kurek prawdziwym liderem kadry

Selekcjoner miał do dyspozycji grono specjalistów. Każdego poranka otrzymywał najświeższe informacje dotyczące rywali i… zmian w regulaminie. Na pochwały zasłużyli wszyscy, którzy przyczynili się do końcowego triumfu. – Osoby pracujące w tle w pewnych momentach są najważniejsze. Kibice często ich nie doceniają. Statystycy nie śpią po nocach. Obserwują to, co dzieje się w innych kadrach. Chcą być na bieżąco. Chcą przekazać selekcjonerowi najważniejsze szczegóły – zauważył Ireneusz Kłos, 337-krotny reprezentant Polski, w rozmowie ze SPORT.TVP.PL.

Michał Gogol (asystent) zbierał w przeszłości doświadczenie jako statystyk. Doskonale rozumie, co dzieje się na parkiecie. Szkoleniowiec widział dla niego miejsce jeszcze zanim zdążyli porozmawiać. Na co dzień jest pierwszym trenerem Stoczni Szczecin. W przeszłości miał okazję współpracować z biało-czerwonymi. – Dał się poznać w Stali Stocznia Szczecin. Zaczynał karierę jako statystyk. Jest obeznany z tematem. Zna pracę od podszewki. Przekazywał dużo uwag Pawłowi Zatorskiemu i Fabianowi Drzyzdze. Vital mu zaufał i słusznie – dodał.

Sebastian Pawlik (asystent) pomagał kadetom i juniorom w najważniejszych turniejach. Nie zawiódł. Młodzież wracała z turniejów ze złotymi medalami. Był idealnym uzupełnieniem Gogola. Żartobliwie nazywano go talizmanem reprezentacji. – Widywałem go w Spale. Współpracował z młodzieżą. Miał wyniki. To najważniejsze. Jest kapitalnie obeznany w środowisku. W przyszłości nie powinniśmy mieć problemu z doborem talentów – mówił.

Tomasz Pieczko (fizjoterapeuta) przed czterema laty poczuł smak złota. W Bułgarii i we Włoszech dbał o odnowę i kondycję fizyczną zawodników. Pracę wykonał niemal bezbłędnie. – Masażyści i fizjoterapeuci po meczach nie mają chwili wytchnienia. Taka praca. Wiedzą, co należy do obowiązków. Wypełniali je przez kilka tygodni niemal perfekcyjnie. Nie słyszałem, by ktoś z kadry się skarżył – stwierdził.

Fons Vranken (trener od przygotowania fizycznego) przygotował zawodników tak, by najlepsza dyspozycja przyszła we wrześniu. Nie naciskał na wzmożone treningi. Wolał, by każdy przystępował do spotkań wypoczęty na tyle na ile to możliwe. – Często selekcjoner ma inne ważne zajęcia. Nie może pogodzić kilku obowiązków. Osoba od przygotowania fizycznego pełni jedną z kluczowych ról. Fons zbierał doświadczenie w Niemczech. Widać było czego się nauczył. Biało-czerwonych można porównać z Rosjanami. Byli zajechani. Nie mieli świeżości. Trenerzy przytłoczyli ich zadaniami na siłowni. U nas panował spokój – przekazał.

Fabian Drzyzga (L) i Michał Gogol (fot. PAP)

Robert Kaźmierczak (statystyk) każdego poranka przekazywał Heynenowi najważniejsze informacje dotyczące rywali. Od dawna wiadomo, że pomiędzy nimi panują dobre relacje. Pracowali wspólnie w klubie z Bydgoszczy, a w poprzednim sezonie również w reprezentacji Belgii podczas mistrzostw Europy 2017. – Vital dużo czasu spędzał ze statystykami i asystentami. Analizował taktykę. Rozmawiał w cztery oczy. Ich rola jest istotna. Zrozumiałem ile znaczą do reprezentacji, kiedy prowadziłem zespół kobiet. Statystyków widywałem tylko na obiedzie. Nie pojawiali się na śniadaniach i porannych treningach. Odsypiali. Teraz mogło być podobnie – podsumował.

Jan Sokal (lekarz) był dostępny o każdej porze dnia i nocy. Z kadrą współpracuje od kilku lat. Na ławce zasiadał nawet obok Andrei Anastasiego. W Warnie uporał się z dolegliwościami, na które skarżył się Michał Kubiak. Cztery lata wcześniej utrzymał przy grze Michała Winiarskiego (kontuzja pleców). – Lekarze? Mają najłatwiejszą rolę, chociaż bardzo istotną. Pilnują i kontrolują diety. Posiłki powinny być spożywane w określonych godzinach. Bardzo dobrze, że mamy do czynienia z lekarzem sportowym. Nie takim ze szpitala. Doskonale zna kadrowiczów. Wie, jakie kontuzje mogą się przytrafić. Jest gotowy na siatkarskie urazy. W reprezentacji jest od lat. Często pomaga w przeciążeniowych kwestiach. Myślę między innymi o Kubiaku, który gra w Japonii. Wiadomo, że jest eksploatowany. Tam w lidze może grać jeden zawodnik z innego kraju. Korzystają z jego umiejętności. Podczas mistrzostw po raz kolejny dał radę.Pomógł mu Sokal – zakończył Kłos.

Warto również wspomnieć o osobach, których selekcjoner nie zabrał na bułgarsko-włoski turniej. Byli to: Paweł Woicki (asystent), Mateusz Kowalik (fizjoterapeuta), Jakub Gniado (trener od przygotowania fizycznego), Krzysztof Zając (lekarz), Wiesław Maroń (lekarz), Sebastian Żabierek (lekarz). Wszyscy współpracowali z kadrą we wcześniejszym okresie.