Brzęczek wciąż bez wygranej, ale... bywało gorzej. Najgorsze serie kadry

Jerzy Brzęczek objął drużynę narodową po nieudanych finałach mistrzostw świata, w których Polacy stracili szanse na wyjście z grupy po porażkach 1:2 z Senegalem i 0:3 z Kolumbią. Marną pociechą okazało się zwycięstwo, a zwłaszcza styl, w spotkaniu z Japonią. 28 czerwca w Wołgogradzie wygraliśmy 1:0 po golu Jana Bednarka. To ostatni mecz trenera Adama Nawałki i jednocześnie… ostatnia wygrana naszej drużyny.

Inauguracja nowego selekcjonera wypadła co najmniej obiecująco – zremisowaliśmy po niezłej grze 1:1 na wyjeździe z Włochami. Potem było jednak już tylko gorzej. Po słabym meczu i trafieniu Mateusza Klicha zdołaliśmy osiągnąć remis w towarzyskim meczu z Irlandią we Wrocławiu. Potem nadeszły trzy porażki z rzędu przed własną publicznością. W Chorzowie z Portugalią dobrze rozpoczęliśmy i prowadziliśmy po golu Krzysztofa Piątka. Rywale byli jednak lepsi i wygrali 3:2. Z Włochami przegraliśmy po bramce Cristiano Biraghiego w doliczonym czasie. Na przełamanie liczyliśmy w Gdańsku, przeciwnikiem byli będący w kryzysie Czesi. Ich kryzys okazał się jednak mniejszy od naszego. Zespół Jaroslava Silhavego wygrał 1:0 po trafieniu Jakuba Jankto.

Trudne początku Engela, niemoc Smudy

Brzęczek, z dwoma remisami i trzema porażkami, wciąż czeka na pierwsze zwycięstwo z kadrą. W ostatnim dwudziestoleciu gorsze serie zdarzyły się Jerzemu Engelowi, Leo Beenhakkerowi i Franciszkowi Smudzie.

Engel przejął obowiązki selekcjonera 1 stycznia 2000 roku. Już wtedy bił licznik reprezentacji, która prowadzona przez jego poprzednika, Janusza Wójcika, nie wygrała czterech kolejnych meczów, w tym dwóch w eliminacjach mistrzostw Europy – z Anglią (0:0) i Szwecją (0:2). Nowy trener, podobnie jak Brzęczek, miał sześć meczów przed rozpoczęciem spotkań kwalifikacyjnych. Z tą tylko różnicą, że w przypadku Engela wszystkie mecze były towarzyskie. Nie udało się wygrać żadnego. W trudnych wyjazdowych spotkaniach biało-czerwoni przegrali 0:3 z Hiszpanią i 0:1 z Francją. Trudniej było wytłumaczyć bezbramkowe remisy z Węgrami i Finlandią.

Engel wstydził się nie tylko z powodu braku wygranych, ale i passy spotkań bez zdobytej bramki. Została przerwana w Lozannie, gdzie gola Holendrom strzelił Paweł Kryszałowicz. Rywale trafili jednak trzykrotnie. W próbie generalnej przed rozpoczęciem eliminacji MŚ 2002 padł remis 1:1. W drodze na koreańsko-japoński turniej zobaczyliśmy inną drużynę. Polacy wygrali grupę i jako pierwszy zespół z Europy zapewnili sobie udział w mundialu.

Leo Beenhakker zapisał się w historii polskiej piłki jako pierwszy selekcjoner, który wprowadził kadrę do finałów mistrzostw Europy. Debiut w turnieju nie był udany. W Austrii zremisowaliśmy z gospodarzem i przegraliśmy z Niemcami oraz Chorwacją. A gdy doliczymy remis 1:1 z Danią przed ME oraz dwa spotkania po nich (0:1 towarzysko z Ukrainą i 1:1 ze Słowenią na początek eliminacji MŚ 2010) wyjdzie nam sześć meczów bez zwycięstwa – trzy remisy i trzy porażki.

Najgorszą serią w XXI wieku wciąż legitymuje się jednak Franciszek Smuda. Między 29 maja a 12 października 2010 roku przygotowujący się do Euro 2012 Polacy rozegrali osiem spotkań. Trzy zakończyły się porażkami. Jedną z nich był blamaż 0:6 w Murcji z Hiszpanią. Przegraliśmy również 0:3 z Kamerunem i 1:2 z Australią. Nie zdołaliśmy się przełamać za Oceanem Atlantyckim, gdzie zremisowaliśmy ze Stanami Zjednoczonymi i Ekwadorem. Powrót na długo zapamiętali Artur Boruc i Michał Żewłakow, którzy zostali wyrzuceni z kadry za spożywanie alkoholu…

Przedwojenna klątwa i czarne lata 90.

Jak się jednak okazuje, bywało dużo gorzej. By znaleźć najdłuższą serię porażek reprezentacji Polski należy cofnąć się do lat 30. XX wieku. W latach 1933-1934 zespół Józefa Kałuży nie potrafił przeciwstawić się rywalom w sześciu kolejnych meczach. Jego piłkarze dwa razy ulegli III Rzeszy, a po razie Czechosłowacji, Danii, Szwecji i Jugosławii. Na domiar złego, w wyniku decyzji politycznej, oddano Czechosłowacji walkowerem mecz eliminacji mistrzostw świata.

Bardzo trudnymi dla kibiców kadry były lata 90., w których zaliczyła ona trzy poważne serie bez wygranych. W latach 1993-1994 drużyny prowadzone przez Lesława Ćmikiewicza i Henryka Apostela nie wygrały ośmiu kolejnych spotkań (trzy remisy i pięć porażek). Gorzej było jednak dwa lata później. 7 czerwca 1995 roku Polacy odnieśli w Zabrzu efektowne zwycięstwo 5:0 nad Słowacją w eliminacjach mistrzostw Europy. Na kolejną wygraną w oficjalnym spotkaniu trzeba Polacy czekali… do 10 listopada 1996, gdy zespół Antoniego Piechniczka pokonał w el. MŚ Mołdawię 2:1. Po drodze biało-czerwoni nie wygrali z aż 12 rywalami. Sześć razy zremisowali, tyle samo ponieśli porażek. To najgorsza seria w historii. Obyśmy nigdy się do niej nawet nie zbliżyli.