25 kwi 2019 | Koszykówka / Reprezentacja

Kto w kadrze na mistrzostwa świata? Przegląd rzucających obrońców

Przemysław Zamojski, Mateusz Ponitka, Karol Gruszecki (fot. Getty Images)

Reprezentacja Polski po raz drugi w historii awansowała na mistrzostwa świata w koszykówce mężczyzn. Kogo Mike Taylor powoła na turniej w Chinach? Przyglądamy się rzucającym obrońcom, którzy powalczą o miejsce. Transmisje MŚ od 31 sierpnia na antenach Telewizji Polskiej.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

PRZEGLĄD ROZGRYWAJĄCYCH

Pewniacy:

Mateusz Ponitka (Lokomotiw Kubań Krasnodar, Rosja)
Lider kadry, zagrał we wszystkich meczach eliminacji. Jeśli tylko będzie zdrowy, na sto procent będzie jednym z najważniejszych, jeśli nie najważniejszym zawodnikiem. Reprezentację ma w sercu i oddaje dla niej wszystko na boisku. Świetny w wejściach pod kosz, ostatnio również chętniej oddaje rzuty za trzy punkty. Z powodzeniem. Nazwanie go najlepszym graczem drużyny narodowej nie jest przesadą.

Karol Gruszecki (Polski Cukier Toruń)
Również rozegrał wszystkie mecze eliminacji, ale głównie jako zmiennik Ponitki. Zaakceptował taką rolę w zespole, a kiedy dostał więcej minut z Kosowem, w pełni to wykorzystał. Bardzo dobrze spisuje się w klubie i w eliminacjach wygrał rywalizację z Przemysławem Zamojskim.

Ponitka: mistrzostwa świata? Mam jeszcze jedno marzenie

Ponitka: mistrzostwa świata? Mam jeszcze jedno marzenie

Walczą o miejsce w kadrze:

Przemysław Zamojski (Stelmet Enea BC Zielona Góra)
Był na trzech ostatnich mistrzostwach Europy, zagrał w czterech meczach pierwszej rundy eliminacji. Później był w szerokiej kadrze, ale na zgrupowania nie przyjeżdżał. Trener Taylor odstawił go nieoczekiwanie, ale doświadczony gracz Stelmetu rozgrywa naprawdę solidy sezon. Daje więc powód, by rozważyć jego powrót do kadry.

Michał Michalak (Anwil Włocławek)
Od kilku lat w poczekalni – powoływany do szerokiej kadry, ale nie jeździł na mecze. W Anwilu gra w kratkę – świetne mecze przeplata ze średnimi. Do tego przyplątała się poważna kontuzja (pęknięcie piszczela). Nikomu nie życzymy źle, ale drzwi do reprezentacji otworzyłaby mu kontuzja kogoś z wymienionych wyżej.

W orbicie zainteresowań:

Filip Matczak (Legia Warszawa/Stelmet Enea BC Zielona Góra)
W Stelmecie zmieniali się trenerzy, ale nie zmieniał się status Matczaka, który był rezerwowym. Po wypożyczeniu do Legii jest najlepszym Polakiem w zespole. Dostaje więcej minut, często jest liderem punktowym. Wystąpił w jednym meczu eliminacji – z Litwą przez trzy minuty. Jest w szerokiej kadrze Mike’a Taylora, ale wątpliwe, by trener powołał go na turniej w Chinach.

Prezes PZKosz po losowaniu: rywale w naszym zasięgu

Michał Chyliński (Agred BMSlam Stal Ostrów Wielkopolski)
Był na dwóch EuroBaketach (w 2009 i 2013 roku), ale po tym drugim zniknął z reprezentacji. W tym sezonie jednak daje powody, by trener Taylor zaczął mu się bacznie przyglądać. W klubie jest liderem co się zowie – ma najlepszą średnią punktów i najlepszy procent skuteczności za trzy w karierze. Pytanie czy selekcjoner postawi na zawodnika, którego dotąd nie sprawdzał? Wątpliwe…

Paweł Kikowski (King Szczecin)
Już piąty sezon jest liderem w Szczecinie, ale trener Taylor nigdy na niego nie postawił, więc – tak jak w przypadku Chylińskiego – trudno spodziewać się, że zrobi to w przededniu najważniejszego turnieju w XXI wieku dla biało-czerwonych. Jednak zawodnika tej klasy trzeba mieć w notesie. Potencjał ma nie mniejszy niż Gruszecki, czyli pewniak w talii amerykańskiego szkoleniowca.

Warto wspomnieć:

Piotr Pamuła (Spójnia Stargard)
Niespełniony talent. Był na EuroBaskecie 2011, później nie sprawdził się w mocnych środowiskach – w Gdyni i we Włocławku. Obecnie gra w walczącej o utrzymanie Spójni, ale indywidualnie rozgrywa najlepszy sezon od czasu występów w Polonii Warszawa. To oczywiście za mało na powołanie przy takiej konkurencji, jednak w obliczu jakiejś plagi urazów mógłby być brany pod uwagę.