08 maj 2019 | Piłka nożna / Liga Mistrzów

Wim Jonk o młodych gwiazdach Ajaksu Amsterdam

Drużyna Ajaksu Amsterdam przed meczem z Tottenhamem (fot. PAP/EPA/NEIL HALL)

Mateusz Miga

Już dziś wieczorem Ajax Amsterdam stanie do walki o finał Ligi Mistrzów. Na młodych piłkarzy holenderskiego klubu mocno liczy Wim Jonk, który zna ich od podszewki.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

ZABAWNIE NA TRENINGU AJAXU. ZIYECH UPOKORZONY

Były piłkarz m.in. Ajaksu, Interu i PSV po zakończeniu kariery przez 7 lat pracował w Ajaksie, a w latach 2011 – 2015 był szefem akademii. Odszedł z klubu wraz z Johanem Cruyffem.

– Mieliśmy w szatni akademii plakat z napisem: "Szkolimy zwycięzców Ligi Mistrzów". Chcieliśmy, aby nasi chłopcy wchodzili na odpowiedni poziom wcześniej niż ich rówieśnicy z innych klubów. W ten sposób Ajax, dzięki określonemu stylowi gry, mądrości i dobrej polityce transferowej miał wrócić do grona najlepszych drużyn w Europie – mówi Jonk w rozmowie z De Telegraaf.

– Twierdzili, że jesteśmy szaleni, że to nie może się udać, ale powrót na europejskie szczyty to była część planu Cruyffa. Gdy nie masz pieniędzy, musisz być mądry. To brzmi logicznie, a my po prostu musieliśmy zacząć myśleć inaczej niż cała reszta. Wiem, że odejście Johana z klubu nie było miłe, ale fajnie widzieć, że jego wizja nadal jest realizowana – dodaje 52-letni Holender.

Jonk uważa, że Ajax może w tym roku wygrać Ligę Mistrzów. – Pewność siebie, odrobina szczęścia, a do tego mnóstwo energii to mieszanka, która sprawia, że sukces jest możliwy – zapewnia.

Oto co Jonk mówi o młodych gwiazdach Ajaksu na łamach holenderskiego De Telegraaf.

Donny van de Beek w pierwszym meczu z Tottenhamem (fot. PAP/EPA/WILL OLIVER)

Donny van de Beek
– Od początku miał niesamowitą wizję gry. Dużo pracy wymagała natomiast jest gra pod bramką rywala. Kiedy jest właściwy moment, by oddać strzał? Teraz jego timing jest fantastyczny. Potrafi spokojnie analizować, podejmować decyzje z zimną krwią. Zawsze wie, co się wydarzy w następnej kolejności i to nie jest już przypadek. Patrzę na niego i widzę, że cały czas skanuje otoczenie. Gdzie pojawi się okazja? Czai się i gdy wie już, gdzie piłka może wylądować, on jest tam już przed nią.

– Rozmawialiśmy wiele razy i wiem, że ciągle rozwija swoje mocne strony. Z fizycznego punktu widzenia musiał poprawić swoją zwrotność i technikę biegu. Dążyliśmy do tego dzięki indywidualnej pracy.

Matthijs de Ligt
– Od zawsze zdawał się starszy niż w rzeczywistości. Podobnie jak w przypadku van de Beeka, musieliśmy pracować nad jego techniką biegu. Ciągłe trenowanie obrotów i startów mogło być żmudne, za to pod względem piłkarskim od razu było widać, że zostanie topowym obrońcą. Pomogło mu też to, że grywał czasem w pomocy, dzięki temu dziś gra szybciej.

– De Ligt świetnie czuje się z piłka przy nodze, uważam, że to w połowie obrońca, w połowie pomocnik. Dzięki takiej wszechstronności Matthijs jest bardzo pożyteczny dla trenera.

Frankie de Jong z Ajaksu w starciu z Delle Alli z Tottenhamu (fot. PAP/EPA/WILL OLIVER)

Frenkie de Jong
– Z nim pracowałem najmniej. Ma naturalny spokój i odwagę, by ciągle iść w drybling, nawet jeśli nie zawsze się udaje. To znaczy, że dobrze czuje się w tym co robi i nie zna strachu. Pozwólmy nadal popełniać mu błędy, bo to przyniesie dobre efekty.

– Czy Frenkie to największy talent jakiego widziałem? Gdy słyszę to pytanie myślę o Abdelhaku Nourim. On też miał niezwykłą zdolność do szybkiego myślenia i wielka szkoda, że musimy o tym mówić w czasie przeszłym. De jong stał się ostatnio bardzo silny fizycznie. Gdy widzę jego sprinty i wślizgi jestem pod wielkim wrażeniem. To ekstremalnie wielki talent.

Noussair Mazraoui
– W jego wypadku trenerzy mieli sporo wątpliwości. Noussair potrzebował nieco więcej czasu i więcej walki, by dotrzeć do punktu w którym jest dzisiaj. On od zawsze grał w piłkę, ale to nie wzięło się z niczego. Występował praktycznie na wszystkich pozycjach i zawsze ciągnęło go do przodu, dlatego musieliśmy sprawić, by przywykł do gry defensywnej.

– Noussair zawsze był marzycielem, który chciał dojść do każdej piłki, ale nie wiedział jak ma to zrobić. Podczas treningów indywidualnych musieliśmy uświadomić go, jakie są jego największe atuty.