16 maj 2019 | Siatkówka / Reprezentacja

Agnieszka Kąkolewska, kapitan kadry siatkarek: ogromnie wierzę w ten zespół

Agnieszka Kąkolewska - środkowa i kapitan reprezentacji Polski - ostatni sezon spędziła w lidze włoskiej (fot. PAP)

Agnieszka Kąkolewska ma za sobą pierwszy sezon w lidze włoskiej. Rundę zasadniczą zakończyła jako najlepsza blokująca rozgrywek i stała się jedną z liderek zespołu Pomi Casalmaggiore. Dobrą dyspozycję kapitan polskiej kadry chce potwierdzić w biało-czerwonych barwach. – Mimo dobrego wyniku w ubiegłym roku wciąż musimy walczyć – przyznała przed startem Ligi Narodów, którą od 21 maja będzie można oglądać w TVP SPORT, TVPSPORT.PL i aplikacji mobilnej.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Liga Narodów siatkarek w Telewizji Polskiej [terminarz, plan transmisji, stream, na żywo, gdzie oglądać, transmisja online]

Mateusz Górecki, TVPSPORT.PL: – Jak zapamiętasz pierwszy sezon spędzony poza Polską?
Agnieszka Kąkolewska, kapitan kadry siatkarek: – Z perspektywy czasu mogę go ocenić dobrze. Początki były trudne, bo samemu nie jest łatwo odnaleźć się w zupełnie nowej kulturze, w innym kraju, a dodatkowo bez rodziny. Jako siatkarki jesteśmy skazane na życie bez bliskich, ale to był taki kawał drogi od domu. W gruncie rzeczy mogę stwierdzić, że to było bardzo pozytywne doświadczenie.

– Z wyników też jesteś zadowolona?
– Na pewno mogło być lepiej. Zespół miał ogromny potencjał, który chyba nie do końca został wykorzystany. Jak na pierwszy sezon w lidze włoskiej szóste miejsce jest dobre. Mam nadzieję, że będzie jeszcze okazja je poprawić.

– Często mówi się, że od zawodniczek spoza Włoch w Serie A wymaga się dużo więcej.
– Wydaje mi się, że w kadrze trenujemy ciężej, niż to miało miejsce w klubie w którym grałam, choć na pewno w każdym zespole wygląda to inaczej. Polska liga jest na nieco niższym poziomie, ale organizacyjnie nie mamy się czego wstydzić. Pod względem przygotowania do meczów, taktyki i całego zaplecza jesteśmy w bardzo podobnym miejscu.

– Ostatnio coraz więcej polskich siatkarek wyjeżdża do Włoch. Wspieracie się wzajemnie?
– Z Malwiną Smarzek częściej się spotykałyśmy, bo mieszkałyśmy bliżej siebie. Udało się umówić na kolację i spędzić wspólnie trochę czasu. To był dodatkowy atut, bo nie byłam we Włoszech sama i miałam niedaleko kogoś znajomego.

– Długo zastanawiałaś się nad decyzją o podpisaniu zagranicznego kontraktu?
– Już od jakiegoś czasu myślałam o tym, żeby wyjechać z Polski i spróbować czegoś nowego. Dostałam też propozycję z Brazylii, ale pewne kwestie się skomplikowały i w ubiegłym sezonie wylądowałam w Łodzi. Z perspektywy czasu uważam, że tak musiało być i ten rok spędzony w Budowlanych był mi potrzebny. Decyzja o wyjeździe nie jest łatwa. Nie jestem pewna, czy wcześniej byłam na nią gotowa i czy poradziłabym sobie tak dobrze.

Agnieszka Kąkolewska w ataku (fot. Getty)

– Trafiłaś do wymarzonej ligi?
– Finał Ligi Mistrzyń mówi sam za siebie. Zagrają w nim dwa zespoły z Włoch i to pokazuje, że nie ma silniejszej ligi od Serie A. Może w innych krajach da się zarobić większe pieniądze, ale dla mnie to nie jest najważniejsze. Większość z zawodniczek reprezentacji jest w takim wieku, w którym trzeba stawiać na rozwój. Uważam, że we Włoszech są ku temu najlepsze warunki.

– Dużo się nauczyłaś?
– We Włoszech gra się dużo szybciej, niż w polskiej lidze. Nad tym elementem musiałam pracować w bloku. Prywatnie trzeba było przyzwyczaić się do tamtejszej kultury i ją poznać. Włosi mają nieco inne podejście do życia i na początku trochę trudno było mi je zaakceptować. Teraz widzę, że żyją zdrowiej, wolniej. Nie spieszą się, są wyluzowani i to w gruncie rzeczy pomaga, bo my ciągle jesteśmy w biegu.

– Zostajesz w Serie A?
– Jeszcze nie podpisałam nowego kontraktu. W tym sezonie nie prezentowałam się źle, więc pojawiły się pewne propozycje. Zobaczymy, gdzie koniec końców trafię. Na razie nie myślę o powrocie do Polski.

– Przed tobą wyzwania związane z sezonem kadrowym. Na co się nastawiasz?
– Trudno mówić o jednym celu. Na początku gramy Ligę Narodów, w której przede wszystkim chcemy się utrzymać. Tak powiedział trener i ja będę to za nim powtarzała. Jesteśmy wśród drużyn zagrożonych spadkiem i mimo dobrego wyniku w ubiegłym roku wciąż musimy walczyć. Później jest turniej kwalifikacyjny do igrzysk i przeciwko Serbii będzie bardzo trudno. Ogromnie wierzę jednak w ten zespół i mam w sobie chęć zrewanżowania się za porażkę w kwalifikacjach do mistrzostw świata, które grałyśmy w Warszawie. Na koniec mistrzostwa Europy. Będą doskonałą okazją, żeby sprawić niespodziankę. Na naszym kontynencie jest dużo silnych zespołów, ale mam nadzieję, że uda nam się osiągnąć dobry wynik.

– Będzie kilka okazji, żeby pokazać się polskim fanom siatkówki.
– Podwójnie się cieszę, bo po całym sezonie we Włoszech stęskniłam się za Polską. Nasi kibice już rok temu pokazali, że są niesamowici i myślę, że teraz tylko to potwierdzą. My postaramy się odwdzięczyć za doping na boisku.

– Jako kapitan kadry miałaś w poprzednim sezonie dużo zajęć?
– W ubiegłym roku było sporo pracy i teraz też już jest. W pierwszych dniach sezonu trzeba załatwić masę spraw organizacyjnych. Bycie kapitanem reprezentacji jest jednak ogromnym zaszczytem i mimo tych obowiązków bardzo się cieszę.

– Trzeba było rozwiązywać konflikty?
– Zawsze są jakieś mniejsze nieporozumienia, ale jesteśmy na tyle fajną grupą, że szybko wszystko sobie wyjaśniamy. Jeśli coś nam nie pasuje, to po prostu sobie o tym mówimy, a to u kobiet nie jest wcale takie oczywiste (śmiech). To jest naszą siłą.

– Przed przerwą kapitanem była Joanna Wołosz. Oddajesz jej opaskę?
– W tej chwili jeszcze nie ma z nami Asi, bo 18 maja gra w finale Ligi Mistrzyń. Na razie to ja pełnię obowiązki. Nie rozmawiałam jeszcze ani z trenerem, ani z Joanną, kto zostanie kapitanem w dalszej części sezonu, kiedy będziemy w pełnym składzie. Szczerze mówiąc nie jest to dla mnie najważniejsze. To oczywiście ogromny zaszczyt, ale Asia jest starsza i pełni w zespole ważną rolę.

W Szczyrku rozmawiał Mateusz Górecki
Follow @M_Gorecki