15 lip 2019

Piłka w siatce. Odmieniec Vital

Nie spałem ostatnio przez niego kilka nocy. Ma twarz pokerzysty skrzyżowanego z komikiem. Heynen.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Cymbalistów mamy wielu, ale żaden z nich nie grał tak jak przy... Vitalu. Co jest w tym trenerze, że nawet jak nie patrzy na zespół podczas przerw, to wiedzą, co mają zmienić w grze po powrocie na boisko. A jak wyjedzie to sobie radzą lepiej. Fenomen socjologiczny?

Sporo światła rzucił na tę postać Paweł Wilkowicz, gdy spotkał się z Belgiem "Sam na sam". Zmusił go do zdjęcia na kwadrans maski. Co wiadomo? Żona, była siatkarka, trzy córki, które też bywają pod siatką. Najmłodsza jest krnąbrna i nie potrzebuje już rad ojca spoza boiska.

Z wykształcenia jest... inżynierem sprzedaży. Sprzedaje wiedzę, po części tajemną, sztabowi i siatkarzom. Reprezentację Polski wziął dlatego, że była w kryzysie. Zajął się też Kurkiem, bo ten znalazł się na rozdrożu, z jednym drogowskazem – "Manowce 4 km". Trener – inżynier dusz?

Powiedział kiedyś, że ten, kto kupuje jego usługi, kupuje przy okazji furę szczęścia. Ale temu szczęściu trzeba wyjść naprzeciw. Żeby wygrać w końcówce seta lub meczu, trzeba przede wszystkim przypilnować wyniku remisowego. A on rzadko przegrywa. Nawet challenge...

W zębach trzyma flamaster, w ręku notatnik, a na stołeczku stoi nieodłączny laptop. Ma się wrażenie, że gość pracuje w serwisie komputerowym. Z twarzą niewiniątka przepięknie kłóci się z sędziami. Ukarany czerwoną kartką pogarsza na chwilę wynik, ale potem zespół odrabia pięć punktów z rzędu!

Nauczył się pierwszej zwrotki naszego hymnu narodowego i uczy się drugiej i trzeciej. Robi to na pokaz? Nie! Identyfikuje się z drużyną zawsze i wszędzie, nawet pozostawioną samopas. U niego pozostają wolnymi i będąc nimi wznoszą się nie tylko nad siatkę. Także na wyżyny umiejętności.

Pożegna się z Polską w 2020, po Tokio. Tam poleci po medal olimpijski. Nie brązowy, nie srebrny, ale ten najcenniejszy, bo jest maksymalistą. Nie można wywalczyć złota grając o brąz! Tak uważa. Inaczej sport nie ma sensu.

Nie boi się powiedzieć o sobie, że jest nie do końca normalny, a kolejne nietuzinkowe zachowania kwituje wzruszeniem ramion. Przyznaje szczerze, że jest odmieńcem. Może odlecieć w dowolnej chwili, nie tylko z Chicago. Dlatego analizowanie jego poczynań jest stratą czasu. Namawiam do ciszy nad Zakopanem.

Szaman nie trener.