| Piłka ręczna / Reprezentacja kobiet
Wszystko zależy od kultury i sposobu prowadzenia dyskusji. W każdej sytuacji, nawet takiej beznadziejnej, jest możliwe znalezienie rozwiązania. Trener Krowicki też powinien myśleć o przyszłości polskiej piłki ręcznej. Nie tylko o sobie – stwierdziła Iwona Niedźwiedź, była reprezentantka Polski, w rozmowie z TVPSPORT.PL.
Robert Piech, TVPSPORT.PL: – Dlaczego historia z trenerem Krowickim jest tak kuriozalna?
Iwona Niedźwiedź: – To wynika z tego, że Krowicki w dużej mierze nie poczuwa się, żeby zakończyć współpracę z reprezentacją. Mam wrażenie, że świadomość trenera jest taka, że buduje coś z kadrą, osiąga sukcesy. Jest to niestety trochę nieadekwatne do rzeczywistości. Dlatego to wszystko tak długo trwa.
– Widać to po miejscach zajmowanych w najważniejszych turniejach. Odpowiedni moment, by trener pożegnał się z kadrą był po przegranym meczu z Serbią?
– Moment do pożegnania był po ostatniej imprezie mistrzowskiej. Wtedy było trzeba stanąć i z honorem powiedzieć, że się nie udało. Wydawało się, że to musi się wydarzyć, po porażce w Serbii. Czekaliśmy jednak do zakończenia eliminacji, bo tak nakazuje kultura, żeby pozwolić szkoleniowcowi dokończyć eliminacje. One skończyły się zwycięstwem, ale analizując całokształt pracy to zwycięstwo absolutnie nie dawało powodów do tego, by trener Krowicki miał nadal kontynuować współpracę z reprezentacją. Sport w swojej wymowie jest bardzo brutalny. Liczą się wyniki. Tych trener Krowicki na koncie ma bardzo mało. Oczywiście były zwycięstwa, ale w ogólnym rozliczeniu nic nam nie dawały. Liczą się imprezy mistrzowskie, awanse. Liczył się też awans do igrzysk olimpijskich w Tokio. Taki był cel postawiony przed nim i nie został zrealizowany. Jeśli dzisiaj słyszy się, że trener wygrał jeden z dwóch meczów eliminacyjnych z Serbią i uważa, że nic się nie stało, że nie ma tego awansu, to nie wiem, co mam o tym wszystkim myśleć.
– Z jednej strony związek traci na tej sytuacji – chodzi o wypłacenie pieniędzy i to jak skonstruowana jest umowa. Z drugiej, czas leci, a zawodniczki nie mogą jeździć na najważniejsze turnieje. Kto jest największym przegranym?
– Tracą wszyscy. Traci związek, bo nie rozwija się dyscyplina. Tracą zawodniczki, bo sportowo nie wchodzą na wyższy szczebel. Zabiera się im piękne emocje, które mogłyby odczuwać na imprezach mistrzowskich. Traci też bardzo dużo sam trener Krowicki. Jeśli umowa jest skonstruowana tak, jak jest i w myśl umowy powinien zostać jeszcze kolejnych dwanaście miesięcy, to trzeba nie mieć absolutnie honoru i wewnętrznego przekonania, że ta praca zakończyła się fiaskiem i chcieć nadal kontynuować współpracę. To bardzo dziwne. Mam nadzieję, że trener nie będzie patrzył tylko na kwestie finansowe. Oczywiście, one są ważne w życiu, ale jest coś ważniejszego. To szacunek do samego siebie.
– Co w tej sytuacji może zrobić Związek Piłki Ręcznej w Polsce. Pod koniec września będą ważne mecze eliminacyjne, w tym ten z Ukrainą.
– To ostatni dzwonek na to, żeby ogłaszać nowego szkoleniowca. Zaraz zacznie się liga. Pierwsze zgrupowanie do tych meczów jest tuż, tuż. Czas leci nieubłaganie. Zanim się obejrzymy już będzie ten moment, kiedy trzeba będzie organizować zgrupowanie. Wiem, że związek szuka szkoleniowca. Nie jest to łatwe zadanie. Szuka go za granicą. Z informacji, jakie posiadam, nie jest to trener z Polski. Wszystkie spekulacje mediów odnośnie trenera Niewrzawy są tylko i wyłącznie wymysłem dziennikarzy. Nie ma tematu. Przed Związkiem bardzo ważne zadanie – znalezienie porozumienia z Krowickim. Takiego, które będzie satysfakcjonować obie strony. Sytuacja, w której trener otrzymuje przez dwanaście miesięcy pensje jest bardzo niekorzystna. To się wiąże z ogromnymi kosztami. Jeśli myślimy o zagranicznym szkoleniowcu mamy świadomość, że nie będzie tani. Marzeniem byłoby, żeby związek doszedł do porozumienia. Jest to możliwe. Kilka miesięcy temu tak stało się w przypadku Piotra Przybeckiego. Wszystko zależy od kultury i sposobu prowadzenia dyskusji. W każdej sytuacji, nawet takiej beznadziejnej, jest możliwe znalezienie rozwiązania. Trener Krowicki też powinien myśleć o przyszłości polskiej piłki ręcznie. Nie tylko o sobie.
– Jeśli chodzi o trenerów z zagranicy, padają jakieś nazwiska lub kierunek, w którym poszukiwania są prowadzone?
– Obiła mi się o uszy kandydatura rodem ze Skandynawii. Wracalibyśmy do myśli szkoleniowej Kima Rasmussena. Poruszamy się trochę na poziomie plotek. Poczekajmy do piątku czy padną jakieś konkretne decyzje prezesa Andrzeja Kraśnickiego. Nie jest łatwo znaleźć dobrego trenera. Rynek szkoleniowców nie jest bogaty. Nie dziwię się, że związek jeszcze nie znalazł kandydata i nie ogłosił ważnych decyzji. Przypuszczam, że czeka na moment, w którym pewne rzeczy będą już "klepnięte" i wówczas zostaną ogłoszone decyzje odnośnie trenera Krowickiego i nowego szkoleniowca.
– Czy to może nastąpić przed wrześniowymi spotkaniami? Ewentualnie trener tymczasowy?
– Byłoby bardzo dobrze dla zespołu, jeśli do eliminacji przystąpiłby z nowym szkoleniowcem. To grupa absolutnie w zasięgu Polek. Ogromna szansa, żeby po tym niebycie na imprezie mistrzowskiej w tym roku ponownie się na niej pojawić i powalczyć o coś. Od kilkunastu miesięcy zespół ma ogromny potencjał, a on absolutnie w ciągu trzech lat nie był wykorzystany.
– Jeśli chodzi o potencjał... Chyba trudno byłoby się doszukiwać, w tych słabszych wynikach, słabości w samej drużynie. Co mogło pójść nie tak we współpracy z trenerem Krowickim?
– Przed wszystkim myśl szkoleniowa trenera Krowickiego się nie sprawdziła. Przychodził jako bardzo utytułowany trener, z wielkimi osiągnięciami. Wszyscy liczyliśmy, że sukcesy trenera Rasmussena będą podtrzymywane. Że ten awans i gra na imprezach mistrzowskich w większym wymiarze będą miały miejsce. Potencjał sportowy ku temu jest. Zawsze będę bronić zawodniczek. Poniekąd zgodzę się z określeniem: "mamy taki materiał, jaki mamy". Taki sam materiał miał trener Rasmussen. Jego warsztat i filozofia gry w piłkę ręczną udowodniła, że z tym, co mamy – zawodniczkami opartymi w większości na polskiej lidze – można osiągnąć fajne wyniki.
16:00
Serbia 
16:00
Rumunia 
16:30
Słowacja 
18:00
Litwa 
18:00
Czarnogóra 
18:30
Macedonia Północna 
19:30
Izrael 
15:30
Hiszpania 
16:00
Turcja 
17:00
Kosowo 
