28 lip 2019

Piłka w mrowisku. Między ligą a brzegiem pucharów (2)

Flavio Paixao i Dominik Kaiser (Fot. PAP)

Po kolejce pierwszej jest ci lepiej, po kolejce drugiej humor masz. A po trzeciej wołasz "liga krzepi!", a po czwartej wszystkich wokół znasz. Po kolejce piątej szósta leci, a po szóstej siódma kusi cię! Po kolejce siódmej świat się kręci i dopiero wtedy bawisz się....

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Piłka w mrowisku. Między ligą a brzegiem pucharów (1) Ta przeróbka słów piosenki Jaremy Stempowskiego może okazać się prorocza, bo ekstraklasa coraz więcej obiecuje i coraz więcej daje. Inauguracja przyniosła rozczarowanie wszystkim gospodarzom, a teraz w Zabrzu i Poznaniu to goście musieli obejść się smakiem punktów. Nie ma dwóch takich samych kolejek!

Frekwencja w piątek i sobotę była mniej wakacyjna. Kibice wrócili znad morza? W Zabrzu prawie 18 tysięcy, w Poznaniu grubo ponad 16, a w Białymstoku 12 583. Co da się napisać po połowie drugiej kolejki? Jest lepiej! Poziom jeszcze nie oszałamia, ale taki Raków uwierzył w slogan "słoneczny Białystok" i wrzucił Węglarzowi ekogola. Drugi beniaminek też nie był gorszy. Sprawdził Probierza. Nowi "Rycerze lata"?

Jednak zanim ligowcy zasiedli przy drugiej, zaprezentowali się Europie i okazało się, że ona da się nawet lubić! Komplet zwycięstw, szkoda tylko że na polskich stadionach, a zaliczki skromne jak w kasie zapomogowo-pożyczkowej. 2:1, 3:2 i 1:0. Szczególnie niepokoi wynik rywalizacji z Kuopio przy Łazienkowskiej, odskoczni o punkcie krytycznym K-90.

Tydzień temu napisałem, że Piast uznał, iż wygodniej niż w Lidze Mistrzów będzie mu w Lidze Europy. Po prostu bardziej swojsko. I co? Znów do przerwy przegrywał na własne życzenie, a gdy po znojnym boju wywalczył 3:1 to – zgodnie z gościnną stroną visitgliwice.eu – zapakował gościom jeszcze jeden prezent. Dla każdego coś od obrońców i bramkarza Placha.

W zanadrzu mieliśmy jeszcze Lechię – zdobywczynię pucharu i superpucharu, która zaprosiła do "bursztynowej komnaty" Broendby i śmiało nawiązała do pamiętnych starć z Juventusem sprzed 38 lat. Grała bez respektu, mądrze i trochę tylko nie miała "szczęścia w strzałach", ale… dwa gole strzeliła. Apetyt rośnie w miarę ogrywania i nie się wykluczyć, że duńska strata (nie mylić z Dunajską Stredą) przesądzi w kolejnym meczu.

Przed rewanżami trzeba być w pogotowiu, ale nawet gdyby wbrew statystyce żadna nasza eksportowa drużyna nie przeszła, to walka o to, kto będzie nas reprezentował już za niecały rok na wystawie Football Expo nabiera rumieńców. A piłka w sosie własnym też nie jest taka zła, bo jak się nie ma co się lubi (Europa), to się lubi co się ma!

A to, że nasza chata ciągle z kraja… Do tego można się przyzwyczaić.