06 paź 2019 | Motorowe / Żużel

Bartosz Zmarzlik docenił pomoc Tomasza Golloba. "Jesteś jak ja, ale mniejszy rozmiarem"

FK

Bartosz Zmarzlik na Motoarenie w Toruniu wywalczył indywidualne mistrzostwo świata na żużlu jako trzeci Polak w historii po Jerzym Szczakielu i Tomaszu Gollobie. Ten ostatni bardzo wspierał młodego kolegę. – Mówił mi: jesteś taki sam jak ja, ale mniejszy rozmiarem – przekazał Zmarzlik, cytowany przez dziennikarzy serwisu speedwaygp.com, po wywalczeniu lauru.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Mistrz Bartosz Zmarzlik, czyli z Kinic na wyżyny speedwaya

Czytaj też

Mistrz Bartosz Zmarzlik, czyli z Kinic na wyżyny speedwaya

Ważnym momentem rywalizacji był piąty bieg, w którym zmierzyli się bezpośrednio Zmarzlik z Madsenem. Polaka wyniosło już na pierwszym wirażu i znalazł się na ostatnim miejscu, ale niemal natychmiastowo zdołał wyprzedzić Lindbaecka i Zagara. Nie poradził już sobie jednak z Duńczykiem, który odrobił punkt straty do lidera klasyfikacji generalnej.

– Przez cały turniej starałem się nie liczyć i nie patrzeć na klasyfikację. Chciałem po prostu zbierać punktu. Tato mi mówił, że najlepiej zbierać po trzy punkty. Przez całe zawody pilnowałem jednak tego, by nie popełniać błędów i być szybki. Można powiedzieć nawet, że ciułałem te punkty, ale 14 też brałbym w ciemno – mówił Polak w rozmowie z dziennikarzami.

Został zapytany także o to, od kiedy marzył o mistrzowskim tytule. – Marzyłem o tym od kiedy jeździłem na mini żużlu. Wtedy jednak nie wiedziałem ile pracy wymaga wejście na szczyt. Kluczowy okazał się rok 2016. Wtedy zadebiutowałem w Grand Prix a sezon zakończyłem z brązem. Mogę teraz głupio gadać, ale ten pierwszy medal mistrzostw świata i dzisiejszy triumf smakują najlepiej. Przed zawodami w Melbourne w 2016 roku biegałem i płakałem. Buzowały we mnie emocje nie do opisania. Wiedziałem, że jestem blisko, ale nie mogę niczego zepsuć. Dzisiaj przed zawodami biegałem nad Wisłą, poszedłem posłuchać muzyki i powdychać świeżego powietrza i znowu uroniłem łzę. Patrzyłem w niebo i wiedziałem, że jestem blisko, ale miałem świadomość, że jeden bieg może wszystko zmienić. Wicemistrzostwo świata już mam, więc to naturalne, że interesowało mnie tylko złoto – dodał.

W finale znaleźli się także Zmarzlik i Sajfutdinow, tocząc fenomenalną walkę. Woffinden i Lindgren mogli tylko patrzeć na plecy przeciwników. W decydującym biegu Polak jednak nie był w stanie walczyć z Madsenem, który wygrał w Toruniu z kompletem punktów. Drugi na mecie był Sajfutdinow, a podium uzupełnił Iversen.

Po zapewnieniu tytułu nie mogło zabraknąć tematu Golloba. Nasz mistrz wspierał młodszego kolegę po fachu. – W 2010 roku mówił: jesteś taki sam jak ja, ale mniejszy rozmiarem – żartował Zmarzlik.

– Tomasz na pewno miał duży wpływ na moją karierę. Rozmawialiśmy praktycznie przed każdymi zawodami. W piątek przed Grand Prix w Toruniu również. Miała być krótka rozmowa, a przeciągnęła się do 45 minut. Zawsze, jak dzwonię do pana Tomka, to nasza rozmowa trwa minimum pół godziny. Rozmawiamy o wszystkim, nie tylko o żużlu. Pamiętam, jak w 2010 roku po zdobyciu tytułu mistrza świata poklepał mnie po plecach i powiedział: Młody, też to zrobisz, tylko skrócę ci czas oczekiwania. Faktycznie, tak było – zakończył.

Klasyfikacja generalna:
1. Bartosz Zmarzlik – 132 pkt
2. Leon Madsen – 130
3. Emil Sajfutdinow – 126
4. Fredrik Lindgren – 105
5. Martin Vaculik – 95

Mistrz Bartosz Zmarzlik, czyli z Kinic na wyżyny speedwaya