09 paź 2019 | Piłka nożna / Reprezentacja

Polak z mistrza Łotwy. "Mecz do jednej bramki"

Radość Kamila Glika i Roberta Lewandowskiego w pierwszym meczu z Łotwą (fot. Getty)

Choć Kamil Biliński strzelił gola Piastowi Gliwice, a jego zespół Ryga FC wyeliminował mistrza Polski w eliminacjach Ligi Europy, to polski napastnik na Łotwie nie ma złudzeń co do potencjału tamtejszej reprezentacji. – Nie mają piłkarzy, którzy pozwoliliby na walkę na międzynarodowym poziomie i żaden selekcjoner tego nie zmieni – mówi w rozmowie z TVPSPORT.PL.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Eliminacje Euro 2020: Łotwa – Polska w TVP [szczegóły transmisji]

Kamil Biliński jest wychowankiem Śląska Wrocław, ale grał też m.in. w Wiśle Płock, rumuńskim Dinamie Bukareszt i litewskim Żalgirisie Wilno. Od 2018 roku jest piłkarzem Ryga FC, z którym wygrał łotewską ekstraklasę i był bardzo bliski awansu do Ligi Europy. Wyeliminował Piasta Gliwice i HJK Helsinki, a odpadł dopiero w dwumeczu z FC Kopenhaga. Była to jednak jednorazowa przygoda, bo na co dzień realia łotewskiego futbolu są raczej przygnębiające. Przed czwartkowym meczem Łotwa – Polska 31-letni napastnik opowiedział o nich w rozmowie z TVPSPORT.PL.

Radosław Przybysz, TVPSPORT.PL: – Mamy się czego obawiać?
Kamil Biliński: – Raczej nie. Myślę, że dwa ostatnie mecze podrażniły naszych reprezentantów, zwłaszcza Roberta Lewandowskiego, i w dwóch najbliższych spotkaniach będą chcieli pokazać lepszy futbol. Wierzę, że w Rydze rozegrają dobry, ładny mecz i wygrają wyżej niż w marcu w Warszawie.

– Jak się gra w piłkę na Łotwie? Czego możemy się spodziewać?
– Meczu do jednej bramki. Nie wierzę, że reprezentacja Łotwy wyjdzie wysoko i będzie próbowała grać z nami w piłkę. Będą zapewne stali głęboko w tyłach i próbowali kontratakować. Tym bardziej musimy się nastawić na grę atakiem pozycyjnym. Patrząc na ostatnie spotkania, jeśli Łotysze szybko tracą pierwszego gola, to się sypią. Wtedy droga do efektownego zwycięstwa jest otwarta.

Kamil Biliński (Fot. Riga FC/Facebook)

– Ludzie na Łotwie interesują się reprezentacją?
– Głód piłki jest na pewno, ale słabe wynikii reprezentacji sprawiają, że zainteresowanie jest coraz mniejsze. Kibice idą w stronę hokeja i koszykówki. Te dyscypliny wygrywają dziś rywalizację o tytuł sportu narodowego. Widać, że kibice chcieliby raz na jakiś czas mieć radość z drużyny narodowej, ale minie trochę czasu zanim do tego dojdzie. Po prostu nie ma piłkarzy, którzy umożliwialiby walkę na arenie międzynarodowej. Żaden selekcjoner tego nie zmieni.

– Regres widać po wynikach. Zawsze w eliminacjach umieli urwać kilka punktów. Raz przecież awansowali na Euro naszym kosztem. Teraz bilans jest tragiczny – zero punktów po sześciu meczach, jeden gol strzelony, 21 straconych.
– Największy problem jest z ofensywą. Nie da się zdobywać bramek, jeśli cały mecz skupiasz się tylko na bronieniu. Nawet tego jednego gola strzelili nie oni, tylko obrońca Macedonii do własnej bramki w pierwszej kolejce. Skończyło się porażką 1:3.

– Jest jakiś piłkarz, którego można nazwać gwiazdą reprezentacji?
– Nie, wszyscy są na podobnym poziomie. Wyróżnia się być może Deniss Rakels, ale tylko jeśli jest w dobrej dyspozycji. Na pewno na mecz z nami zmobilizują się bardziej, bo większość tych piłkarzy występuje albo w przeszłości występowała w Polsce. Będą chcieli udowodnić, że potrafią grać w piłkę i być może otworzyć sobie drogę do transferu.

Uratowała nas końcówka. Skrót meczu Polska – Łotwa

Uratowała nas końcówka. Skrót meczu Polska – Łotwa

– Jak wygląda zainteresowanie ligą?
– Jest małe. Nie ma sukcesów, to nie ma zainteresowania. Gdy z Ryga FC osiągaliśmy historyczne wyniki w tegorocznych eliminacjach Ligi Europy, to ludzie tym żyli i widać było, że chcieliby oglądać dobry futbol na łotewskiej ziemi. Na meczach z HJK Helsinki i Kopenhagą było te sześć-siedem tysięcy widzów. Niestety, na co dzień wygląda to inaczej. Dlatego co sezon albo nawet co rundę władze ligi zmieniają zasady, które w teorii mają nieco podwyższyć poziom. Na przykład w tym sezonie obowiązuje limit pięciu obcokrajowców na boisku, ale w przyszłym będzie on już podniesiony do ośmiu zawodników spoza Łotwy.

– A jednak byliście bliżej europejskich pucharów niż mistrz Polski. Zabrakło gola, żeby wyeliminować Kopenhagę...
– I żebyśmy teraz grali w grupie Ligi Europy. Zabrakło bardzo mało, ale i bardzo dużo. Taka jest piłka. Każdy wiedział, że mamy obiecujący zespół, ale nikt się nie spodziewał, że będziemy do ostatniego gwizdka bić się o awans do fazy grupowej. Nakręcaliśmy się z meczu na mecz. Nieważne, kto grał, każdy chciał realizować marzenia.

– Mimo wszystko, nie jest pan zadowolony ze swojej sytuacji w Rydze...
– Z końcem listopada kończy mi się kontrakt i prawdopodobnie nie zostanie przedłużony. Będę szukał czegoś innego. Liga łotewska gra systemem wiosna-jesień, zostało nam pięć kolejek do końca. Prawdopodobnie zdobędę drugi z rzędu tytuł mistrzowski, do tego Puchar Łotwy, europejskie puchary, strzeliłem trochę goli. Liczyłem jednak, że będzie ich dużo więcej.

– Dlaczego tak się nie stało?
– Przez wspomniane limity obcokrajowców. Mając ich w składzie trzynastu, a kadrę dochodzącą do 28 zawodników, na każdy mecz wychodzi inna jedenastka. Nie było takiego momentu, żeby w dwóch meczach z rzędu zagrała ta sama drużyna. Rotacja jest na każdej pozycji, a wszystko zależy od decyzji sztabu i dyrektorów.