Raport Kosz Kadry (#1). Wysoka forma Damiana Kuliga, przebudzenie Mateusza Ponitki

Łukasz Koszarek (Stelmet Enea BC Zielona Góra)

Doświadczony rozgrywający ma słaby początek sezonu. Od początku rozegrał już osiem meczów – cztery w Energa Basket Lidze i cztery w VTB. W żadnym spotkaniu nie przekroczył dziesięciu punktów. Raz tylko miał więcej niż pięć asyst – w konfrontacji z Chimkami Moskwa. Tak jak w poprzednim sezonie, nie jest zawodnikiem pierwszej piątki – wchodzi z ławki i gra średnio 15 minut w meczu. Na usprawiedliwienie Łukasza należy zaznaczyć, że jest najbardziej doświadczonym graczem kadry i rozgrywa drugi bardzo intensywny sezon, z niewielką przerwą latem. Trzeba oddać mu też świetną skuteczność za trzy w EBL (ponad 70 procent).

A.J. Slaughter (Coosur Real Betis Sewilla)

Latem przeszedł z zespołu mistrza Francji ASVEL Lyon do beniaminka ligi hiszpańskiej – Realu Betis. W nowym klubie rozegrał cztery mecze w lidze ACB, średnio na parkiecie spędza 17 minut i rzuca dziewięć punktów. Niepokoi mała liczba asyst (1,5). Na razie jego rekord punktowy w Hiszpanii to 13 pkt – z Valencią i Badaloną. W ostatnim spotkaniu z Baskonią pauzował z powodu kontuzji.

Kamil Łączyński (WKS Śląsk Wrocław)

Trzeci rozgrywający na mistrzostwach świata latem, z różnych powodów, zamienił mistrzowski Anwil Włocławek na beniaminka EBL – Śląsk Wrocław. W nowym zespole ma inne zadania niż u Igora Milicicia. Nie tylko kreuje, ale też wykańcza akcje. Po czterech meczach zdobywa średnio 12 pkt i ma ponad pięć asyst w meczu. Jednak wrocławianie przegrali trzy i wygrali tylko jedno spotkanie.

Mateusz Ponitka (Zenit Petersburg)

Przeszedł z Lokomotiwu Kubań do Zenita Petersburg, który w tym sezonie gra w Eurolidze. Początek sezonu miał bardzo lichy, ale trener Joan Plaza to rozumiał – Ponitka był przemęczony po mundialu. W żadnym z trzech meczów VTB nie przekroczył dziesięciu punktów. W dwóch pierwszych spotkaniach Euroligi – kolejno z Albą Berlin i Barceloną – zdobył siedem i dwa punkty. Przebudził się w Pireusie, gdzie rzucił 18 pkt, znakomicie grał w obronie i został MVP meczu. Wrócił stary, dobry Mateusz Ponitka.

Adam Waczyński (Unicaja Malaga)

Kapitan reprezentacji Polski gra solidnie od początku sezonu, ale bez błysku. W ACB rozegrał pięć meczów, a w Eurocupie trzy. W lidze hiszpańskiej gra średnio przez 13 minut i zdobywa sześć punktów (najwięcej z Badaloną – 11), a w pucharach spędza na parkiecie średnio 24 minuty i zdobywa osiem punktów (najwięcej z Galatasaray – 11).

Michał Sokołowski (Anwil Włocławek)

W pierwszym spotkaniu ligowym widać było, że odczuwa jeszcze skutki mistrzostw świata. Z BMSlam Stalą Ostrów Wlkp. zdobył tylko dwa punkty, ale później było dużo lepiej. W lidze gra średnio przez 23 minuty i zdobywa niemal 13 punktów w meczu. Jeszcze więcej gra w Lidze Mistrzów (25 min.), ale w obu spotkaniach zdobył po siedem punktów.

Aaron Cel (Polski Cukier Toruń)

Prezentuje się dobrze. Rozegrał cztery mecze w EBL (średnio 21 minut i dziewięć punktów w meczu) i dwa w fazie grupowej Ligi Mistrzów – z Manresa zdobył dziewięć punktów, a ze Strasborgiem aż 19. W kwalifikacjach do LM zagrał w kratkę. W pierwszym meczu z Karhu Basket zdobył 18 pkt., a w drugim... 0. Jednak wszystko wskazuje na to, że ustabilizował formę. Sukcesy odnosi nie tylko na polu zawodowym – ostatnio został tatą.

Aleksander Balcerowski (Herbalife Gran Canaria)

W tym sezonie miał dostawać więcej szans w Gran Canarii, ale na razie zagrał tylko w jednym meczu, przez niespełna trzy minuty. 19-letni podkoszowy to wieli talent, ale brakuje mu jeszcze atletyzmu, żeby rywalizować w ACB, najlepszej lidze w Europie. Dobrą opcją dla niego byłoby wypożyczenie do słabszej ligi, żeby mógł regularnie grać.

Damian Kulig (Polski Cukier Toruń)

Jest w dobrej formie. Miał wprawdzie dwa słabsze mecze (z Legią Warszawa – 6 pkt. i z Karhu w eliminacjach LM – 5 pkt.). W fazie grupowej Ligi Mistrzów miał 22 pkt. z Manresa i 14 ze Strasborgiem. Świetnie spisał się także w hicie EBL ze Stelmetem Enea Zielona Góra – zdobył 17 pkt. i miał osiem zbiórek. Po nim zmęczenia mistrzostwami nie widać...

Adam Hrycaniuk (Arka Gdynia)

Co ciekawe jego statystki w Eurocupie są lepsze niż w polskiej lidze (średnio osiem punktów w pucharach i sześć w EBL). Jest to jednak typ zawodnika, który wykonuje mnóstwo pracy, niewidocznej w statystykach. W jednych i drugich rozgrywkach gra średnio przez 18 minut. Jest w ważnym ogniwem w zespole Przemysława Frasunkiewicza. Arka wgrała dwa z trzech meczów w Eurocupie.

Dominik Olejniczak (Florida State Seminoles)

Liga NCAA startuje dopiero 5 listopada. Na razie Olejniczak rozegrał jeden sparing, w którym zdobył 10 pkt. i miał sto procent skuteczności (5/5). Dla 23-latka to piąty rok w lidze uniwersyteckiej. Prawdziwa kariera zacznie się dla niego po zakończeniu studiów.

Karol Gruszecki (Polskki Cukier Toruń)

Niestety rzucający obrońca wicemistrzów Polski nabawił się poważnego urazu stawu skokowego i najprawdopodobniej nie zagra do końca roku.

Mike Taylor (Hamburg Towers)

Tak, tak, to nie pomyłka. Sprawdzamy także, co słychać u naszego selekcjonera, wszak jest też pierwszym trenerem Hamburga, z którym w zeszłym sezonie awansował do Bundesligi. Po czterech meczach beniaminek ma jedno zwycięstwo i trzy porażki.

Warto wspomnieć

Mathieu Wojciechowski (Śląsk Wrocław)

Mathieu w ostatniej chwili został odrzucony przez selekcjonera i nie znalazł się w kadrze na mistrzostwa świata. W zespole beniaminka prezentuje się jednak znakomicie. Średnio zdobywa ponad 17 pkt. w meczu, a w ostatnim spotkaniu z Arką Gdynia rzucił aż 27 pkt. Na razie jego świetna gra nie przekłada się na wyniki zespołu (bilans 1-3).

Jakub Schenk (Polski Cukier Toruń)

Również był w szerokiej składzie na mundial, ale nie wsiadł do samolotu do Chin. Rewelacja poprzedniego sezonu w barwach Kinga Szczecin, pokazuje się też z dobrej strony w Toruniu – ponad 12 pkt. i cztery asysty na mecz w lidze. Gorzej radzi sobie w pucharach – 3,5 pkt i zaledwie pół asysty.

Łukasz Kolenda (Trefl Sopot)

Zaczął sezon bardzo dobrze – od 14 punktów i czterech asyst z Kingiem Szczecin. W kolejnych trzech meczach zagrał dużo gorzej i nie chodzi tylko o punkty – zdolny rozgrywający mało kreuje. W trzech kolejnych spotkaniach miał zaledwie dwie asysty. A szans dostaje sporo, bo gra średnio przez 19 minut w meczu.