{{title}}
{{#author}} {{author.name}} / {{/author}} {{#image}}{{{lead}}}
{{#text_paragraph_standard}} {{#link}}Czytaj też:
{{link.title}}
{{{text}}}
{{#citation}}{{{citation.text}}}
Dowhań: Fabiański to obecnie najlepszy polski bramkarz
Krzysztof Dowhań to jeden z najlepszych trenerów bramkarzy nie tylko w Polsce, ale w tej części Europy. Przyczynił się do rozwoju takich zawodników jak Artur Boruc, Łukasz Fabiański, Wojciech Szczęsny, Jan Mucha, Dusan Kuciak czy teraz Radosław Majecki. W rozmowie z Radosławem Przybyszem opowiedział o swoim zawodzie, warsztacie i wzorach oraz o piłkarzach, którzy zrobili większą i... mniejszą karierę niż się spodziewał.
Inne odcinki "Polskiej szkoły bramkarzy" można obejrzeć tutaj.
Najlepszy bramkarz, z jakim pracował:
Różne charaktery, różni ludzie. Cieszę się, że nie zmarnowałem ich talentu. Miałem szczęście, że trafiłem na takich ludzi jak Artur Boruc, Łukasz Fabiański... Mimo wszystko wybrałbym Łukasza Fabiańskiego. To według mnie najlepszy obecnie polski bramkarz.
Najlepszy polski bramkarz w historii:
Józek Młynarczyk. Osiągnął najwięcej. Zdobył Puchar Europy z Porto, a poza tym był świetny w reprezentacji. Wywalczył medal mistrzostw świata. Bramkarz wybitny.
Kto zrobił większą karierę, niż można było przypuszczać?
Mój obecny współpracownik Jano Mucha. Gdy przychodził do Warszawy mówiono, że to nie jest bramkarz na Legię. Sam Jano podkreśla, że bardzo się rozwinął. Po pobycie w Legii trafił do Evertonu, ma chyba 60 występów w reprezentacji Słowacji, zagrał na mundialu.
A kto miał większy talent, ale go nie wykorzystał?
Kostia Machnowskyj. Miał niesamowity potencjał. Liczyłem, że to będzie bramkarz na lata w Legii. Niestety nie rozwinął się tak, jakbym to sobie wyobrażał.
Bramkarski wzór:
Dla mnie to Iker Casillas. Niesamowita osobowość. Jak na standardy dzisiejszej piłki nie ma najlepszych warunków, ale jest super wyszkolony pod każdym względem. Najbardziej cenię w nim to, że zawsze grał dla zespołu. Był najlepszy w zespole, a nigdy nie było po nim tego widać. Nigdy nie miał pretensji do kolegów, że pozwalali na oddanie strzału. Miał zasadę, że jest od bronienia i to mi się zawsze podobało.