Wystarczy "tylko" wygrać. Jan Błachowicz po raz trzeci ociera się o walkę o pas UFC

Wszystko jasne. Joanna Jędrzejczyk powalczy o mistrzowski pas UFC!

Błachowicz wygrał sześć z ostatnich siedmiu starć i od dawna domaga się zestawienia z dominatorem wagi półciężkiej, Jonem Jonesem. Anderson triumfował w czterech ostatnich walkach. Na początku listopada znokautował Johnny’ego Walkera, w którym wielu upatrywało już przyszłego pogromcę Jona Jonesa. Stawkę pojedynku podkreśla też UFC, zapowiadając go jako potencjalny eliminator.

Potential No. 1 contender fight in the desert ���� #UFCRioRancho pic.twitter.com/uEDzTXy71X

— UFC (@ufc) December 3, 2019

Dla Polaka to również okazja do rewanżu. Obaj zmierzyli się w 2015 roku. Amerykanin zdominował Błachowicza, wygrywając wysoko na punkty. Jak później przyznawał przegrany, do Las Vegas poleciał zbyt późno. Nieprzyzwyczajonemu do klimatu zawodnikowi bardzo szybko zaczęło brakować tlenu, co było wyraźnie widoczne – po niezłym, dynamicznym początku złapał zadyszkę, która trwała do końca pojedynku. W przypadku zwycięstwa w lutym nic nie powinno stanąć na jego drodze do walki o pas. Polaka dzieli krok... po raz trzeci w karierze. Fani nad Wisłą muszą liczyć, że tym razem historia się nie powtórzy.

Błąd, który wydłużył drogę do złota

Na początku października 2017 roku Błachowicz był nad przepaścią. Po zwycięstwie w debiucie w UFC trzy lata wcześniej, przegrał cztery z pięciu pojedynków. Kolejna porażka najpewniej oznaczałaby pożegnanie z najważniejszą organizacją mieszanych sztuk walki. Właśnie wtedy, po bezowocnym okresie treningów w Poznaniu, zdecydował się na powrót do Warszawskiego Centrum Atletyki i treningów z byłym trenerem, Robertem Joczem.

Powrót syna marnotrawnego oznaczał również jego odrodzenie. Błachowicz wygrał cztery starcia z rzędu i na początku 2019 roku zajmował czwarte miejsce w rankingu wagi półciężkiej. W lutym czekał go pierwszy w karierze występ w walce wieczoru na gali UFC. W Pradze zmierzył się z dysponującym potworną siłą Thiago Santosem. Wygrywając zapewniłby sobie pojedynek o pas z Jonesem. Urodzonego w Cieszynie zawodnika w O2 Arenie wspierały tłumy. Pojedynek z bliska oglądali m.in. Joanna Jędrzejczyk z Adamem Kownackim. Sceneria do wywalczenia title shota była wymarzona.

TKO en el Round 3 para @TMarretaMMA ������������#UFCPrague pic.twitter.com/v0XkLOG7R9

— ESPN Deportes (@ESPNDeportes) February 23, 2019

Pierwsze dwie rundy były bardzo taktyczne, co zaskoczyło większość fanów i ekspertów. Santos znany jest z eksplozywnego stylu i atakowania od pierwszych sekund. W Pradze pokazał bardziej dojrzały, wyważony styl. Pierwszą rundę sędziowie przyznali Brazylijczykowi, drugą Polakowi. Na początku trzeciego starcia Błachowicz popełnił opłakany w skutkach błąd. Zbyt mocny wypad do ataku sprawił, że nadział się na zabójczą kontrę. Santos powalił go na ziemię kombinacją prawy prosty-lewy sierp, kończąc dzieło zniszczenia w parterze. Marzenia o pasie trzeba było odłożyć w czasie.

Najważniejsze zwycięstwo w karierze… i milczenie mistrza

Miesiąc później Jones obronił mistrzostwo punktując Anthony’ego Smitha. Na lipcowej UFC 239 w Las Vegas do oktagonu z Jonesem wszedł brazylijski pogromca Błachowicza. Na karcie głównej gali pojawił się też Polak, który miał "przywitać" w dywizji półciężkiej byłego mistrza wagi średniej, Luke’a Rockholda.

Amerykanin na każdym kroku podkreślał, że po zwycięstwie ma zmierzyć się z Jonesem, poświęcając więcej uwagi mistrzowi niż najbliższemu rywalowi. Deprecjonował umiejętności Błachowicza – w jednym z wywiadów stwierdził, że nie ma zbyt wiele do powiedzenia na jego temat. –To pie... Jan Błachowicz. Duży, silny, słaby technicznie. Nie powinienem mieć z nim żadnego problemu – komentował lekceważąco.

W lipcu Błachowicz odniósł najważniejsze zwycięstwo w karierze. Gdyby nie najszybszy nokaut w historii UFC, który tego wieczoru zaserwował fanom Jorge Masvidal, demolując w pięć sekund Bena Askrena, o walce Polaka mówiłoby się jeszcze więcej.

W starciu z Rockholdem wyglądał niemal perfekcyjnie. Świetnie bronił się przed próbami obalenia, swoją wyższość zaznaczał też w klinczu, siekąc rywala kilkoma mocnymi łokciami i kolanami na korpus. Na początku drugiej rundy wyrwał się z uścisku Amerykanina i powalił go na deski potężnym lewym sierpem, łamiąc mu szczękę.

How about that Polish Power from @JanBlachowicz before #UFCSP?! ������� pic.twitter.com/6P7XGgnwGs

— UFC Europe (@UFCEurope) November 12, 2019

Niestety, triumf nie został w pełni wykorzystany, a "błędy" zaczęły się już w udzielonym po walce wywiadzie w oktagonie. – Mam nadzieję, że to zwycięstwo wywinduje mnie na szczyt. Słyszałem plotki, że gdyby Rockhold ze mną wygrał, dostałby walkę o pas. Ja wygrałem z nim, więc może... Kto wie? – powiedział Błachowicz, brzmiąc jakby sam nie był do końca przekonany co do swoich praw do walki o złoto.

Mimo to przez kilka tygodni starcie o pas było realnym scenariuszem. Jones po pokonaniu Santosa zapowiadał, że chce wrócić do oktagonu w listopadzie lub grudniu. Sytuacja w dywizji ułożyła się idealnie dla Polaka. Najwięksi rywale w wyścigu o miano pierwszego pretendenta podpisali kontrakty na walki w październiku i listopadzie, było więc pewne, że żaden z nich nie może zawalczyć z Jonesem. Niepokonany Dominick Reyes miał zmierzyć się z byłym mistrzem wagi średniej, Chrisem Weidmanem. Z kolei Coreya Andersona zestawiono z Johnnym Walkerem, który przebojem wdarł się do UFC, nokautując trzech rywali, na co potrzebował łącznie... niecałe trzy minuty. Przed Polakiem rozpostarto czerwony dywan do oktagonu, w którym miał już czekać Jones.

Jak stwierdził niedawno były zawodnik, Chael Sonnen, aby otrzymać szansę, trzeba uzyskać poparcie fanów. Zwłaszcza w organizacji, która najważniejsze gale udostępnia w systemie pay-per-view. Amerykanin wie, co mówi – przed erą Conora McGregora to on był wzorem pod względem medialności i mistrzem trash talku w MMA. Poza zwycięstwami w oktagonie, jego złotoustość w dużej mierze zapewniła mu walkę o pas wagi średniej z legendarnym Andersonem Silvą.

Błachowicz nie zrobił niestety wystarczająco dużo, by rozpalić wyobraźnię płacących za pakiety PPV fanów. Zabrakło nieco "ognia" w social mediach i wywiadach udzielanych zagranicznym dziennikarzom. Podkreślenia, dlaczego to on, a nie inni rywale, najbardziej zasługuje na zestawienie z mistrzem. Czy to oznacza, że stroniący od trash talku Polak powinien od razu naubliżać Jonesowi, by przykuć jego uwagę i podrażnić ego? Niekoniecznie... choć w rozmowie z TVPSPORT.PL kilka miesięcy temu nie gryzł się w język, komentując historię przyjmowania przez mistrza środków dopingujących. Być może należało powtórzyć to samo w podcaście dziennikarza ESPN, Ariela Helwaniego…

"You're going to feel the legendary Polish power."@JanBlachowicz issues his challenge to Jon Jones (via @arielhelwani) pic.twitter.com/fursXFsecf

— ESPN MMA (@espnmma) August 26, 2019

Tygodnie mijały, a Jones nie palił się do powrotu. Prezydent UFC, Dana White, przyznał w pewnym momencie, że organizacja pracuje nad zestawieniem Amerykanina z Błachowiczem w roli walki wieczoru na listopadowej gali UFC 244. Ostatecznie do tego nie doszło – mistrz zdecydował się na powrót dopiero w 2020 roku, co w dużej mierze musiało być podyktowane chłodną finansową kalkulacją. Fani (poza tymi z Polski) nie nawoływali zbyt żarliwie, by doprowadzić do tego starcia, więc wejście do oktagonu z Błachowiczem nie przyniosłoby mu wielkiej gaży. Czerwony dywan został błyskawicznie zwinięty przed Polakiem. Było pewne, że którykolwiek ze zwycięzców wspomnianych walk Reyesa z Weidmanem i Andersona z Walkerem będzie miał większe szanse na pojedynek z Jonesem. Padło na tego pierwszego, który w wielkim stylu znokautował byłego mistrza wagi średniej.

Do trzech razy sztuka?

Przed walką z Andersonem "Cieszyński Książę" zdaje się być w komfortowej sytuacji. Żeby powalczyć o pas UFC, musi "tylko" pokonać w przekonującym stylu najbliższego rywala. Wszelkie lobbowanie w mediach i trash talk, od którego stroni, nie powinno być konieczne – bilans, nazwiska pokonanych zawodników i sytuacja w dywizji wskazują jasno, że zwycięzca tej walki będzie następnym pretendentem.

Czy ktoś inny może nieoczekiwanie wskoczyć w miejsce lepszego z dwójki Błachowicz/Anderson? Pierwszy w rankingu Santos wciąż leczy kontuzję, której nabawił się w starciu z Jonesem. Jego powrót planowany jest w okolicach czerwca i choć świetną postawą w oczach fanów zasłużył na rewanż z mistrzem, wydaje się mało prawdopodobne, by z marszu, po rocznej przerwie, go otrzymał.

Drugi Daniel Cormier jest u schyłku kariery i zapowiedział, że została mu tylko jedna walka – o pas wagi ciężkiej ze Stipe Miociciem. Trzeci Anthony Smith nie ma obecnie rywala, a w pojedynku z Jonesem w marcu został całkowicie zdominowany. Wspomniany wcześniej Reyes swoją szansę otrzyma 8 lutego. Polscy fani powinni trzymać w tej walce kciuki za Jonesa. Gdyby przegrał, szefowie od razu zagwarantowaliby mu prawo do rewanżu. Wtedy nawet w przypadku zwycięstwa Polak musiałby czekać. A kwestia tego, kto w UFC jest pretendentem, potrafi zmienić się błyskawicznie.