Historyczny nokaut, narodziny 35-letniej gwiazdy i trudny czas Polaków. Podsumowanie roku w UFC

Zawodnik/zawodniczka roku

Styczeń – pokonanie legendy MMA, Andersona Silvy. Kwiecień – zdobycie tymczasowego pasa wagi średniej po walce, zasłużyła na osobny akapit. Październik – znokautowanie Roberta Whittakera i sięgnięcie po pełnoprawny tytuł na oczach 57 tysięcy fanów zgromadzonych na stadionie w Melbourne. W 2019 roku Israel Adesanya w wielkim stylu wskoczył do pierwszego szeregu największych gwiazd dyscypliny. Niepokonany (18-0, 14 KO) zawodnik zaliczył bezbłędne dwanaście miesięcy i nie przestaje mierzyć wysoko. Po sięgnięciu po pas wagi średniej rzucił wyzwanie Jonowi Jonesowi. Gdyby do tego superfightu faktycznie doszło w 2020 lub 2021 roku, byłoby to jedno z największych wydarzeń w historii UFC.

Gwiazda roku

Chociaż pod kątem sportowym najwięcej osiągnął Adesanya, największą gwiazdą minionych miesięcy był bezsprzecznie Jorge Masvidal (35-13), odwracając swoją karierę o 180 stopni. Po dwóch porażkach z rzędu w 2017 roku, pochodzący z Kuby Amerykanin zaszył się (dosłownie) w dżungli, biorąc udział w reality show "Exatlon Estados Unidos" i odpoczywając od startów. W 2019 roku wrócił w wielkim stylu. W marcu znokautował Darrena Tilla. W lipcu zapisał się w historii UFC, o czym więcej poniżej. W listopadzie na gali UFC 244 sięgnął po specjalnie utworzony na tę okazję pas "BMF" ("Baddest Mother F***er") dla "Największego sk*****la", dominując w starciu z Natem Diazem.

Co więcej, Amerykanin błyszczy w mediach, zapewniając dziennikarzom kopalnię cytatów i wzbudzając jeszcze większą sympatię fanów. 2020 stoi przed nim otworem jak przed żadnym innym zawodnikiem organizacji. Walka o pas z Kamaru Usmanem, superfight z Conorem McGregorem, a może nawet… starcie bokserskie z Canelo Alvarezem? Każda z tych opcji jest możliwa i każda spotka się z ogromnym zainteresowaniem, nie mówiąc o gaży dla Masvidala.

Inside the octagon he has been on a tear...

But on the mic @GamebredFighter has been pure entertainment ��

Enjoy some of his best bits en route to becoming one of the biggest stars in the UFC ��pic.twitter.com/HUiSMHrQim

— UFC on BT Sport (@btsportufc) December 28, 2019

Nokaut roku

6 lipca w Las Vegas Masvidal potrzebował zaledwie pięciu (!) sekund, by pokonać Bena Askrena. To najszybszy nokaut w 26-letniej historii organizacji. Przed tym starciem obaj nie szczędzili sobie jadu w wypowiedziach dla mediów, dlatego pojedynek wzbudzał największe zainteresowanie gali UFC 239, mimo że tego samego wieczoru byliśmy świadkami dwóch pojedynków o mistrzowskie pasy. Masvidal przewidział, że będący zapaśnikiem Askren szybko ruszy po obalenie i potężnym latającym kolanem pozbawił go przytomności.

2️⃣0️⃣1️⃣9️⃣ was something special!

Re-watch the best moments ➡️ https://t.co/Xs0bDJOqK3 pic.twitter.com/uXkAnbFpyh

— UFC (@ufc) December 31, 2019

Widok sztywnego jak deska byłego mistrza świata organizacji ONE Championship w mniej odpornych widzach mógł wzbudzić przerażenie. Amerykanin potrzebował kilku dobrych minut, żeby wstać z desek i wychodząc z oktagonu, podtrzymywany przez medyków, zdawał się nie wiedzieć, gdzie się znajduje. Masvidal nie był zbytnio przejęty stanem zdrowia rywala. Gdy na konferencji prasowej jeden z dziennikarzy zarzucił mu, że ciosy, które zadał nieprzytomnemu Askrenowi nie były konieczne, odpowiedział: – Były superkonieczne. Moim zadaniem jest uderzanie gościa w klatce tak długo, aż sędzia tego nie przerwie. Jeśli ktoś ma z tym problem, może powinien przerzucić się na oglądanie piłki nożnej.

Poddanie roku

Minione miesiące stały raczej pod znakiem nokautów, a nie poddań. I gdy wydawało się, że nie zobaczymy niczego szczególnie zapadającego w pamięć, Bryce Mitchell odpalił prawdziwą petardę. Na gali UFC Fight Night w Waszyngtonie pokonał Matta Saylesa, wykonując jedną z najrzadszych i najtrudniejszych technik – twister. To dopiero drugi taki przypadek w historii UFC. Mimo, że walczył na karcie wstępnej mało znaczącej gali, jego wyczyn odbił się szerokim echem w świecie MMA. – W tym wypadku nie chodzi o samą widowiskowość, ale trudność wykonania twistera – powiedział były mistrz wagi półciężkiej i ciężkiej, Daniel Cormier, podsumowując rok w UFC.tv. – Jest tak wiele aspektów, które musisz wykonać idealnie, żeby skończyć w ten sposób rywala. Dlatego mało kto tego próbuje – dodał. Twister Mitchella możecie zobaczyć poniżej, na końcu materiału.

Who had the best sub of 2️⃣0️⃣1️⃣9️⃣?

➡️ @TeamKhabib, @DemianMaia, @MMarlonMoraes, @ThugnastyMMA

Voting starts now �� #UFCHonors @ToyoTires

— UFC (@ufc) January 1, 2020

Walka roku

Komentator Jon Anik posunął się do stwierdzenia, że to najlepsza walka w historii UFC. I choć jest w tym trochę przesady (Robbie Lawler – Rory MacDonald II albo Jon Jones – Alexander Gustafsson I, panie Anik!), trzeba przyznać – starcie Israela Adesanyi z Kelvinem Gastelumem o tymczasowy pas wagi średniej na UFC 236 miało wszystko. Dramaturgię, zwroty akcji i pięć rund nieustannej wojny. Walkę lepiej zaczął Gastelum, wywierając presję i niwelując przewagę zasięgu rywala. W pierwszej rundzie posłał mocny prawy sierp i tylko okalająca oktagon siatka uratowała Adesanyę przed wylądowaniem na deskach. W drugiej rundzie urodzony w Nigerii Nowozelandczyk odpowiedział tym samym i rozpoczęła się prawdziwa bitka. Obaj mieli momenty, które mogły skończyć pojedynek. Obrotowy łokieć Adesanyi w drugiej rundzie, wysokie kopnięcie Gasteluma, które zamroczyło przeciwnika w czwartej – można by wymieniać. Końcowe pięć minut to popis Adesanyi, który był bliski znokautowania Gasteluma. Ostatecznie to on wyszedł zwycięsko z pojedynku, który fani MMA będą pamiętać przez długie lata.

You thought the co-main event was good in real time?!

Wait 'til you see it in Fight Motion! �� https://t.co/1OH10SmgJN #UFC236 pic.twitter.com/7rGmzo04sc

— UFC (@ufc) April 16, 2019

Gala roku

Trudny wybór... Na UFC 236 byliśmy świadkami walki roku, a zaraz po niej nastąpiło starcie Maxa Hollowaya z Dustinem Poirierem. UFC 244 zaserwowało nam najbardziej wyczekiwany pojedynek roku, galę oglądał na żywo sam Donald Trump, a pas BMF na biodra Masvidala założyła legenda WWE i gwiazda Hollywood, Dwayne "The Rock" Johnson. Jednak wieńcząca rok UFC 245 była napakowana świetnymi zestawieniami .

Petr Yan potwierdził swoje aspiracje do walki o pas, demolując Urijah Fabera. Jose Aldo zadebiutował w wadze koguciej, po kapitalnych piętnastu minutach przegrywając niejednogłośną decyzją z Marlonem Moraesem. Alexander Volkanowski doprowadził do niespodzianki, odbierając pas najlepszemu zawodnikowi w historii dywizji piórkowej. A w walce wieczoru darzący się szczerą nienawiścią Kamaru Usman i Colby Covington zrezygnowali z będących ich dominującą bronią zapasów, chcąc wyrządzić sobie jak największą krzywdę. Po 24 minutach nieustannej bitki w stójce Nigeryjczyk pokonał Amerykanina przez techniczny nokaut i obronił pas wagi półśredniej.

Cytat roku

2019 rok obrodził w świetne teksty. Sam Masvidal miał ich na pęczki. Warto też wspomnieć Nate’a Diaza, który po zwycięstwie nad Anthonym Pettisem powiedział, że nie było go w UFC przez trzy lata, bo "wszyscy byli do kitu i nie miał z kim walczyć". Na pierwszym miejscu postawiłbym jednak Tristana Connelly’ego i jego wywiad na UFC Fight Night w Vancouver.

Jego scenariusz to materiał na film. Pracujący na co dzień w EA Sports, dla którego MMA jest dodatkiem, a nie głównym zawodem, Kanadyjczyk zgłosił gotowość wejścia do oktagonu, gdy zaledwie pięć dni przed galą z karty wypadł jeden z zawodników. Poprzednią walkę Connelly’ego dla regionalnej organizacji oglądało około dwóch tysięcy fanów. We wrześniu, bez przepracowania odpowiedniego treningowego campu, wystąpił przed piętnastoma tysiącami fanów na trybunach i milionami przed telewizorami. Będąc największym underdogiem całej karty, w debiucie w UFC wypunktował Michela Pereirę. – Wziąłem tę walkę z pięciodniowym wyprzedzeniem. Dajcie mi sześć dni i zobaczycie, że będę o wiele lepszy – podsumował, wprawiając swoją widownię w jeszcze większy zachwyt.

Comeback roku

Jairzinho Rozenstruik to największe odkrycie tego roku. Pochodzący z Surinamu zawodnik wagi ciężkiej z bilansem 5-0 wszedł do UFC i w 2019 roku stoczył cztery pojedynki. Po znokautowaniu Juniora Albiniego w drugiej rundzie, z dwoma kolejnymi rywalami uporał się jeszcze szybciej. Allen Crowder wytrzymał dziewięć sekund, Andrei Arlovski tylko dwadzieścia sekund dłużej. W grudniu federacja zestawiła znakomitego prospekta z doświadczonym Alistairem Overeemem... i wyglądało na to, że czar prysł.

Walka była jedną z najnudniejszych w roku. Doświadczony (45-18) Holender punktował Rozenstruika przez 24 z 25 minut. I gdy wydawało się, że w tym starciu nic już się nie wydarzy, Jairzinho wyprowadził lewy podbródkowy, który poprawił prawym hakiem, rozrywając górną wargę Overeema. Walka, którą Holender zdecydowanie (40-36, 40-36 i 40-37) wygrywał na kartach sędziowskich, została przerwana na cztery sekundy przed końcem.

Polski zawodnik/zawodniczka roku

W minionym roku większość Polaków była niestety w odwrocie. Karolina Kowalkiewicz, Marcin Tybura, Oskar Piechota... Są jednak tacy, którzy ten rok mogą oceniać mniej lub bardziej pozytywnie. Michał Oleksiejczuk (14-3) potwierdził status jednego z najbardziej utalentowanych zawodników młodszego pokolenia, zaliczając dwa nokauty w pierwszej rundzie. We wrześniu zmierzył się z byłym pretendentem do pasa wagi półciężkiej, Ovincem St. Preux. W pierwszej rundzie wyglądał świetnie i wydawało się, że jest bliski znokautowania przeciwnika. W drugiej jednak wyraźnie zabrakło mu kondycji i został poddany firmową techniką Haitańczyka – duszeniem Von Flue.

Błachowicz zaczął od porażki przez nokaut z Thiago Santosem, która zapewniła Brazylijczykowi walkę o pas. Polak wrócił jednak na zwycięskie tory i najpierw złamał szczękę byłemu mistrzowi wagi średniej, Luke’owi Rockholdowi, by następnie pokonać decyzją sędziów Jacare Souzę. W lutym zmierzy się z Coreyem Andersonem i wszystko wskazuje na to, że w przypadku zwycięstwa doczeka się upragnionego starcia o mistrzostwo.

Chociaż w 2019 roku stoczyła tylko jedną walkę, tytuł najlepszego reprezentanta Polski przyznaję Joannie Jędrzejczyk. Była mistrzyni wagi słomkowej przez miesiące zmagała się z problemami osobistymi, o których głośno mówiła. W październiku w wielkim stylu wypunktowała Michelle Waterson, dominując przez pięć rund. Gdy wielu już w nią zwątpiło, Polka pokazała, że wciąż jest w stanie pokonać topowe rywalki. W marcu na gali UFC 248 "JJ" stanie przed szansą odzyskania pasa w starciu z Weili Zhang i w opinii wielu fachowców i zagranicznych fanów to ona będzie faworytką.