18 lut 2020 | Lekkoatletyka

Armand Duplantis z rekordem świata. Siergiej Bubka: mogłem skoczyć 6,40

Mateusz Górecki

Armand Duplantis w ciągu tygodnia dwukrotnie pobił rekord świata w skoku o tyczce. W środę w Lievin ponownie zamierza go poprawić, atakując 6,19. – Możliwie jest osiągnięcie pułapu, który jeszcze niedawno pozostawał w sferze marzeń – ocenił w rozmowie z "La Gazzetta dello Sport" legendarny Siergiej Bubka.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Złote żniwa Duplantisa. Rekompensata za... studiowanie

Czytaj też

Złote żniwa Duplantisa. Rekompensata za... studiowanie

Szwed jest obecnie najgłośniejszym nazwiskiem w światowej lekkoatletyce. Od początku roku prezentuje znakomitą dyspozycję. Najpierw w Toruniu wynikiem 6,17 pobił o centymetr rekord świata należący od 2014 orku do Renauda Lavillenie, a tydzień później w Glasgow poprawił się na 6,18. Jego trener, Greg Duplantis już teraz zapowiedział, że mistrz Europy w środę w Lievin zaatakuje 6,19, a jeśli mu się powiedzie, w niedzielę Clermont-Ferrand będzie skakał 6,20.

– Nie jestem Bogiem, więc nie mam pojęcia co się wydarzy jutro czy pojutrze i jak rozwinie się jego kariera. Wszystko będzie zależeć o jego zdrowia, motywacji i treningów. Jego talent i potencjał są jednak ogromne. Myślę, że napędzają go rywale, ma znakomitych konkurentów. To jednak nie czas na zbyt wielkie analizy. Armand to młody mistrz, który w pełni oddaje się sportowi – ocenił możliwości 20-latka Siergiej Bubka, legenda skoku o tyczce.

Sześciokrotny mistrz świata, który w ciągu czterech lat poprawił rekord świata o 21 centymetrów przyznał, że spodziewał się takiego rozwoju Duplantisa. – Zupełnie nie jestem zaskoczony tym, co się dzieje. Mondo skacze od czwartego roku życia i pobił rekordy we wszystkich kategoriach wiekowych. Znam jego rodziców, rywalizowałem z Gregiem. Wspaniale go wychowali, zarazili pasją do sportu. Dobrze, że prowadzą go spokojnie, są skupieni na jak najlepszym rozwoju. Myślę, że Armand może być wspaniałą inspiracją dla młodych sportowców – przyznał lekkoatleta, którego zwykło się nazywać "carem tyczki".

Złote żniwa Duplantisa. Rekompensata za... studiowanie

Czytaj też

Złote żniwa Duplantisa. Rekompensata za... studiowanie

Siergiej Bubka (Fot. Getty)

Część kibiców zastanawia się, dlaczego wicemistrz świata w Doha podczas kolejnych startów nie próbuje bardziej zdecydowanych ataków na dużo wyższych wysokościach. Głównym powodem mogą być finanse. Za rekord w Toruniu otrzymał 20 tysięcy euro, a za ten z Glasgow 30 tysięcy dolarów. Bubka zauważa, że poprawianie się o jeden centymetr wcale nie jest proste.

– Przecież jeśli w jednych zawodach skaczesz 6,00, a w następnych 6,01, to dwukrotnie musisz pokonać poprzeczkę zawieszoną tak wysoko. Możliwie jest osiągnięcie pułapu, który jeszcze niedawno pozostawał w sferze marzeń. Sprzyjają temu skoki w hali, gdzie wiatr nie utrudnia rywalizacji – podkreślił.

Bubka rekord świata w ciągu dziewięciu lat poprawiał aż 35 razy, w tym siedemnastokrotnie na otwartym stadionie. Jak przyznał w rozmowie z włoskimi dziennikarzami miał szansę, by karierę zakończyć z jeszcze bardziej okazałą "życiówką". – Zacząłem od rekordu globu 5,85, a skończyłem na 6,15. Jestem z tego zadowolony, choć chciałem pokonać barierę 6,20. Po mistrzostwach świata w 1991 roku jedna z japońskich telewizji przeanalizowała, że skok na 5,95 równie dobrze mógł być na 6,37. Jeśli spojrzy się na mój skok z czempionatu w Atenach w 1997 roku widać, że mogłem skoczyć nawet 6,40. Miałem ogromne przewyższenie – podsumował.

Następne