Przemysław Świercz i Jakub Lewandowski w świątecznej Debacie. "Pandemię warto potraktować jako szansę"

Igrzyska w 2021 roku? To wcale nie takie pewne

Czytaj też

Igrzyska w 2021 roku? To wcale nie takie pewne

O izolacji i jej skutkach w czasach epidemii:
Świercz: Izolacja wymusza zmiany w życiu zawodowym, ale ja również podchodzę do niej jako do pewnego rodzaju szansy. Żyjąc w poczuciu "normalności", w poczuciu komfortu i bezpieczeństwa na pewne działania nie mamy odwagi, albo nie przychodzą nam one do głowy, albo odkładamy je w czasie. Tę sytuację, którą mamy warto potraktować jako bodziec zewnętrzny i szansę do zmiany. Zmianę perspektywy. Spojrzenie na swoje życie zawodowe i prywatne z innej strony i potraktowania tego jako szansy, aby wreszcie coś zrobić. Poszukać możliwości rozwoju.

O poszukiwaniu motywacji:
Świercz: Motywacji szukam w rzeczach, na które mam rzeczywiście wpływ. W tym, co dotyczy bezpośrednio mnie i mojej rodziny. Na tym się skupiam. Staram się również odizolować od natłoku informacji, od chaosu, od doniesień na temat wirusa. Mam jedno źródło, z którego czerpię informacje, bo całkowicie nie można tego zignorować, natomiast staramy się pilnować rzetelności informacji. Zwracam uwagę na swój dzień, na przestrzeganie zasad higieny, na to co my możemy zrobić, żeby wirus przezwyciężyć.

Szukam wszelkich dobrych sygnałów dotyczących tego co się dzieje z nami teraz. Na przykład: przed epidemią rzadziej rozmawiałem z moją mamą i moim rodzeństwem. Teraz ten kontakt jest częściej i z tego też trzeba się cieszyć. Siedząc w domu więcej czasu spędzam z dziećmi, mam kiedy zrobić porządki w ogródku czy w domu. To są małe sukcesy, z których trzeba się cieszyć i które motywują do każdego kolejnego dnia.

Igrzyska w 2021 roku? To wcale nie takie pewne

Czytaj też

Igrzyska w 2021 roku? To wcale nie takie pewne

O tym, czy można porównać epidemię do utraty nogi:
Świercz: W jednym i w drugim przypadku następuje zmiana w życiu. Warto tę zmianę potraktować jako szansę, a nie stratę. Nie skupiać się na tym jak żyliśmy w grudniu, czy styczniu, kiedy mogliśmy wychodzić i kontaktować się z innymi. Tak samo jak ja nie koncentrowałem się na tym jak fajnie było w tamtym życiu, gdy miałem dwie nogi. Coś się wydarzyło i czasu nie cofniemy. Mamy za to wpływ na dzisiejszy dzień, na zbliżające się Święta i na kolejne dni.

O pomysłach na wirtualne kibicowanie:
Lewandowski: Ważne, aby mieć możliwość skanalizowania emocji w kontakcie z drugim człowiekiem. Nawet poprzez umieszczenie atrap ze zdjęciami kibiców na stadionowych krzesełkach. Stadiony mogłyby rozwiązać to jeszcze inaczej. Można wykorzystać telebimy, aby pokazać na nich siedzących w domu i kibicujących fanów. Mamy systemy komunikacyjne pozwalające, by na jednym ekranie było nawet sto osób. Na dwóch telebimach można stworzyć wrażenie, że piłkarze grają przy kibicach.

O pozytywach czasu epidemii:
Świercz: Zastanawiam się czy bardziej odizolowanie nie byliśmy w czasach normalności, kiedy byliśmy zaganiani, zabiegani, skupieni na "targetach", celach, wynikach i Bóg wie czym jeszcze, zapominając o codziennej relacji z rodziną. Teraz jesteśmy zmuszeni do siedzenia w domu, ale jest też wiele takich akcji, gdzie pomagamy sobie wzajemnie. Gdzie młodzi chętnie zgłaszają się, żeby robić zakupy starszym. Obecna sytuacja częściowo skłania nas na przykład, żeby dopytać o zdrowie sąsiadów, żeby dopytać czy, komuś pomóc, zrobić zakupy. Zastanawiam się czy w takiej sytuacji jak dziś nie szukamy dodatkowego kontaktu z drugą osobą.

Lewandowski: Każda zmiana uczy. Każda zmiana daje dodatkową wartość. Wszystko jest po coś. Nie warto mieć pretensji, że coś się wydarzyło. W historii działo się wiele rzeczy i ważniejsze było pytanie co my z tego weźmiemy i na ile przełożymy to na to, aby być jeszcze lepszymi ludźmi. Uważność, obecność, zaciekawienie w relacji z każdym człowiekiem są ważne. Możemy być wyizolowani fizycznie, ale możemy wtedy szukać innego kontaktu, być bardziej uważnymi w stosunku do drugiego człowieka. Dobrym przykładem są ludzie niewidomi, którzy bardziej skupiają się na innych zmysłach, bo jednego zmysłu im brakuje. Tak samo jest w tej sytuacji. Brakuje nam kontaktów, ale wiele innych ciekawych rzeczy się dzieje.