Fabian Drzyzga o transferze do Resovii: nie chcemy od razu podbijać świata

Sara Kalisz, TVPSPORT.PL: – Czy wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki?
Fabian Drzyzga: – Jak widać, wchodzi się (śmiech). Rozmowy z Asseco Resovią nie zajęły mi dużo czasu. Były bardzo pozytywne.

– Dlaczego podpisał pan kontrakt akurat z Resovią?
– Powodów było wiele. Kariera zawodowego sportowca nie trwa wiecznie, więc strona finansowa umów jest istotna. Pole manewru było dość ograniczone z uwagi na to, co dzieje się na rynku transferowym z powodu koronawirusa. Okazało się, że w Europie nie ma klubów, które zapłacą porównywalne pieniądze do tego, co oferuje Asseco Resovia. Oprócz finansowych plusów decydowały również te życiowe. W Rzeszowie mamy mieszkanie i łagodniejszy klimat. Życie jest dużo łatwiejsze w Polsce niż za granicą.

Krzysztof Ignaczak: potrafię powstać z popiołów
– Jak zmienił się rynek transferowy przez koronawirusa? Wiadomo, że najbardziej ucierpiał włoski. Jak było z rosyjskim?
– W mojej ocenie rynki azjatyckie i rosyjski ucierpiały najmniej. Są to stabilne i bogate ligi. Moja pozycja nie jest jednak tą, która kusi w szczególności w Azji. W Rosji wiele najlepszych klubów na rozegraniu miało już podpisanych zawodników. Miałem co prawda rozmowę z jedną z drużyn, ale do żadnych konkretów nie doszło.

Włosi bardzo ucierpieli. Rozmawiałem też z Turkami. Ich oferty nie były nawet bliskie tego, co zaproponowała mi Resovia.

– Poprzedni sezon Resovia skończyła na trzynastym miejscu. To nie odstraszało?
– Nie, absolutnie nie. Wiem, w jakim momencie jest klub, ale po rozmowach z właścicielem i prezesem widać plan. Nie chcemy od razu podbijać świata, a krok po kroku realizować mniejsze cele, które w przyszłości doprowadzą nas do sukcesu. Chcę odbudować markę Asseco Resovii.

– Rozgrywającymi w Resovii mieli być Marcin Komenda i Paweł Woicki. To spora konkurencja.
– Dostałem informację, że zawarcie ze mną umowy mnie nie jest pokłosiem spontanicznej decyzji wynikającej z tego, że do tej pory nie podpisałem żadnego kontraktu. Konsultowałem się z trenerem, który chciał mnie pozyskać. Dogadaliśmy się. Nie jestem od wydawania opinii na temat tego, czy powinno się zatrudniać dwóch, trzech czy dziesięciu zawodników na jednej pozycji. To klub i szkoleniowiec decydują o tym, kto będzie grać w zespole.

– Jest pan fanem dwóch równych szóstek w zespole?
– Grałem w klubach, w których były dwie równe szóstki i w takich, które opierały się na silnym składzie i rezerwowych. Po sezonie najłatwiej ocenić, czy dane rozwiązanie przyniosło pozytywny skutek. W mojej opinii na początku sezonu należy ustalić, kto ma jaką rolę, by każdy wiedział, co jest jego zadaniem i czuł odpowiedzialność. Nie może dojść do "spychologii" i późniejszego tłumaczenia, że ktoś nie wiedział, że był podstawowym zawodnikiem i uważał, że nie jest istotny w kontekście osiągania wyników. Trener powinien rozdzielić zadania.

– Resovia będzie dobrym miejscem do przygotowań do igrzysk olimpijskich? A może daje komfort w czasach pandemii?
– Podpisałem kontrakt na dwa lata, więc czuję się spokojnie. Zależało mi na tym, by zbudować rodzinie bezpieczeństwo, a Rzeszów je da. Mam nadzieję, że przed igrzyskami sytuacja z wirusem się uspokoi. Poza tym liczę na to, że wyniki osiągane przez Resovię będą diametralnie inne niż te z rozgrywek 2019/2020. Jeśli tak nie będzie, zaczniemy się zastanawiać, czy wybrana forma działania była właściwa. Okres przygotowań do igrzysk będzie dla mnie spokojniejszy. Inaczej się żyje w Polsce, a inaczej za granicą. Mam nadzieję, że to wpłynie na mnie pozytywnie, i że głowa będzie "lżejsza".

– Jaki jest klub marzeń dwukrotnego zdobywcy mistrzostwa świata, medalisty ligi polskiej i rosyjskiej?
– Stabilny (śmiech). Ważne jest jednak też to, by miał ambicje.