27 maj 2020 | Piłka nożna / Liga Europy

W pięć lat od finału Ligi Europy do upadku. Szalone losy Dnipro Dniepropietrowsk

W 2015 roku Dnipro grało w finale Ligi Europy. Dziś nie ma po nim śladu (fot. Gettyimages) — Piłkarze Dnipro cieszący się z gola w finale Ligi Europy w 2015 roku (fot. Gettyimages)

Jakub Pobożniak

27 maja 2015 roku w rozgrywanym w Warszawie finale Ligi Europy Seviila pokonała Dnipro Dniepropietrowsk 3:2. Pięć lat w piłce nożnej to jednak epoka. A najlepiej świadczą o tym losy... nie Grzegorza Krychowiaka, a ukraińskiego klubu, po którym od prawie roku nie ma już śladów. Przynajmniej na pierwszy rzut oka.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Zobacz też: Pięć lat Grzegorza Krychowiaka. Kiedy był lepszy?

Gdańsk straci finał LE? Grecy robią podchody

Czytaj też

Finał Ligi Europy ma odbyć się w Gdańsku (fot. Gettyimages)

Gdańsk straci finał LE? Grecy robią podchody

To był pierwszy finał europejskich rozgrywek klubowych w Polsce. Dla Polaków szczególny, bo występował w nim Grzegorz Krychowiak, który poprowadził Sevillę do zwycięstwa 3:2. Rywal, Dnipro Dniepropietrowsk, był jednak twardym przeciwnikiem. W sezonie 2014/2015 na jego drodze w Lidze Europy stanęły takie tuzy jak Ajax Amsterdam, Club Brugge czy Napoli. Wszystkie poległy. Zespół Myrona Markiewicza poległ dopiero w decydującym starciu. Wyczyn Ukraińców okazał się jednorazowy. I złożyło się na to wiele czynników.

�� Sevilla lifted the #UEL for a 4th time #OTD in 2015, beating Dnipro 3-2 in Warsaw ��

�� @SevillaFC pic.twitter.com/J3CweHs3tS
— UEFA Europa League (@EuropaLeague) May 27, 2020

Puchary oknem wystawowym

Zwykle w przypadku klubów, które niespodziewanie w europejskich pucharach zaszły tak daleko, sukces oznacza... utratę najlepszych graczy. Po pokazaniu się w obserwowanych na całym kontynencie rozgrywkach zawodnicy chcą pójść za ciosem i sprawdzić się w lepszym zespole. Mecz w Warszawie był ostatnim dla aż pięciu piłkarzy, którzy pojawili się w nim od pierwszych minut. Jewhen Konoplianka odszedł do... Sevilli, Nikola Kalinić do Fiorentiny, Jaba Kankawa wybrał Reims, Denys Bojko zasilił Besiktas, zaś Walerij Fiedorczuk porozumiał się z Dynamem Kijów. Osłabiony brakiem podstawowych zawodników zespół w lidze zaczął radzić sobie coraz gorzej. Podobnie było z jego właścicielem, Ihorem Kołomojskim.

Pusto w kasie

Ukraiński oligarcha, jak na oligarchę przystało, wzbogacił się w erze prywatyzacji. Kołomojski w czasach prosperity niemal w pojedynkę rządził sektorem bankowym, lotniczym i paliwowym, miał więc wystarczająco funduszy, by wspierać klub i sprowadzać nowych, coraz lepszych graczy. Po konflikcie z Rosją na wschodzie Ukrainy Dnipro musiało zacząć rozgrywać mecze domowe w oddalonym o 400 kilometrów Kijowie. To uszczuplało budżet, lecz jeszcze nie było kluczowe. W międzyczasie, bo w 2014 roku, Kołomojski został mianowany gubernatorem Dniepropietrowskiej Obwodowej Administracji Państwowej Ukrainy. Jego pozycja zaczęła jednak diametralnie się pogarszać, gdy prezydentem został Petro Poroszenko. Najgorsza dla właściciela Dnipro była nie dymisja, lecz coraz mocniejsze regulowanie przepisami sektorów państwowych.

Gdańsk straci finał LE? Grecy robią podchody

Czytaj też

Gdańsk straci finał LE? Grecy robią podchody

Podobizna Ihora Kołomojskiego na rynku w Kijowie i jego upadłe biznesy: PrivatBank i sieć stacji benzynowych (fot. gettyimages)

Mourinho przedstawił się Europie. Pierwszy tytuł Portugalczyka

Czytaj też

Vitor Baia, Henrik Larsson, Ricardo Carvalho i kibice Celticu (fot. Getty Images)

Mourinho przedstawił się Europie. Pierwszy tytuł Portugalczyka

Brak kontroli nad spółkami skarbu państwa zaczął oznaczać coraz mniejsze wpływy do prywatnego budżetu. Skończyły się milionowe transfery, ba, zaczęła się jeszcze większa wyprzedaż, która i tak nie pokryła strat. Rok po porażce w finale Ligi Europy w kadrze Dnipro zostało tylko trzech zawodników, którzy zagrali choć mecz w tych rozgrywkach. Długi rosły, a niezadowoleni byli piłkarze i trenerzy zaczęli domagać się zasłużonych pieniędzy. Jako pierwszy sprawę w UEFA złożył szkoleniowiec w latach 2010-14, Juande Ramos. Dnipro zostało wykluczone z europejskich pucharów za złamanie zasad finansowego Fair Play. W przypadku zajęcia miejsca gwarantującego awans do klubowych rozgrywek na Starym Kontynencie, ukraiński klub przez trzy lata oddawałby udział kolejnemu zespołowi w tabeli. Tak stało się w sezonie 2015/16, który Dnipro zakończyło na trzecim miejscu. Potem było jeszcze gorzej.

Punkty karne

Juande Ramos wygrał sprawę w UEFA i czekał na swoją dolę, lecz doczekać się nie mógł. Podobnie jego sztab szkoleniowy. Ukraiński Związek Piłkarski nałożył na klub zakaz transferowy. Do Dnipro mogli przychodzić tylko wolni agenci. Kolejny cios zadała UEFA. Sześć punktów karnych stało się faktem w październiku 2016 roku. W kwietniu kolejne sześć dołożyła rodzima federacja. A Ramos jak nie widział pieniędzy, tak ich nie zobaczył. Sezon 2016/17 Dnipro zakończyło z trzynastoma punktami. Nawet gdyby uzbierało ich 25, też pożegnałoby się z najwyższą klasą rozgrywkową Ukrainy. Wskutek finansowej zapaści i rosnących długów tamtejszy związek zdegradował klub z Dniepropietrowska aż na trzeci poziom ligowy.

Mourinho przedstawił się Europie. Pierwszy tytuł Portugalczyka

Czytaj też

Mourinho przedstawił się Europie. Pierwszy tytuł Portugalczyka

Juande Ramos – od długów wobec niego zaczęły się problemy Dnipro (fot. Gettyimages)

Kiedyś Górnik, na koniec Nedved. To był wyjątkowy puchar

Czytaj też

Puchar Zdobywców Pucharów, Cup Winners Cup, Lazio Mallorca 1999

Kiedyś Górnik, na koniec Nedved. To był wyjątkowy puchar

Z klubu odeszli ostatni gracze pamiętający niesamowitą kampanię w Lidze Europy. W Druhiej Lidze Dnipro, już pod nazwą FK Dnipro szło jednak całkiem nieźle. Do czasu, gdy... otrzymało ono 18 punktów karnych. To jednak nie było wszystko. Po zakończeniu rozgrywek FIFA zdecydowała się zdegradować klub o jeszcze jeden szczebel. Siłą woli i za sprawą lokalnych piłkarzy klub wystartował na poziomie amatorskim w sezonie 2018/2019, lecz energii wystarczyło na jeden rok. Przed startem czwartej dywizji w lipcu 2019 roku poinformowano, że FK Dnipro nie przystąpi do żadnych rozgrywek. Po 101 latach jeden z najstarszych klubów na Ukrainie został rozwiązany. Zaledwie na cztery lata po finale Ligi Europy.

Nowe Dnipro

Gdyby ktoś stwierdził, że to koniec piłki w czwartym największym mieście na Ukrainie, byłby w wielkim błędzie. 10 marca 2017 roku powstało bowiem SK-Dnipro 1, które dostało zezwolenie od Ukraińskiego Związku Piłkarskiego na start od trzeciej ligi, przejęło też od starego Dnipro wszystkie grupy młodzieżowe i stadion. Tajemnicą poliszynela jest fakt, że klub... wspiera Ihor Kołomojski. Po dwóch sezonach nowe Dnipro zameldowało się w ukraińskiej ekstraklasie. Nowy twór zastąpił historię. Jedynym spoiwem – poza cichym sponsorem – jest piątka piłkarzy, którzy w 2017 roku prosto z upadającego zespołu przenieśli się do beniaminka. Większość z nich wcześniej grała jednak tylko w rezerwach. Jedynym, który pamiętał finału Ligi Europy jest kapitan, Serhij Krawczenko.

Kiedyś Górnik, na koniec Nedved. To był wyjątkowy puchar