Polska wygrała ze Szwecją w Olsztynie. Awans na Euro i narodziny Orłów Wenty

👉 Polacy zaczynają walkę o Euro! Mecz z Izraelem w TVP [TRANSMISJA]

• Michał Daszek musiał przejść operację! Nie zagra w mistrzostwach świata
• Prezent na urodziny. Mistrz Polski zatrzymał swoją gwiazdę!
• Gwiazda Kielc odmówiła Barcelonie aż... cztery razy! "Nie żałuję!"
• Szokująca deklaracja Bogdanowi Wenty. Chciał oddać Bieleckiemu oko

Reprezentacja Szwecji była wtedy potęgą

Gdy w październiku 2004 roku Bogdan Wenta został wybrany selekcjonerem, reprezentacja Polski nie była jeszcze zespołem, który liczyłby się w walce o medale mistrzostw świata czy Europy. Sukcesem był awans na taki turniej, a tam wygranie jakiegokolwiek meczu. Nawet i taki krok wydawał się mało prawdopodobny w czerwcu 2005 roku.

Drużynę Wenty czekała rywalizacja ze Szwecją, która na przełomie wieków była prawdziwą potęgą piłki ręcznej (m.in. złoto ME 1994, 1998, 2000 i 2002 oraz srebro IO 1992, 1996 i 2000). I nic to, że akurat w tamtym momencie była w trakcie przebudowy. Wciąż była o półkę wyżej w hierarchii.

Euro 2006: wysokie premie dla kadry za awans

Wygrać ze Szwecją? Niemożliwe. Z takiego założenia wyszli również polscy działacze, którzy bez żadnych negocjacji zgodzili się na wysokie premie – 150 tysięcy złotych – za awans na mistrzostwa Europy w Szwajcarii.

Hit transferowy z udziałem Syprzaka? Mamy komentarz klubu

Czytaj też

Hit transferowy z udziałem Syprzaka? Mamy komentarz klubu

Mieli jednak ku temu pewne podstawy. Kilka miesięcy wcześniej, grając w Radomiu, biało-czerwoni zajęli dopiero drugie miejsce w grupie eliminacyjnej – przed Azerbejdżanem i Holandią, ale za Słowacją. Porażka z tym ostatnim zespołem utrudniła im dalszą drogę do ME 2006. Zamiast teoretycznie łatwiejszego rywala w losowaniu (Słowacy trafili na Austrię), wpadli na Szwecję.

"W tamtych czasach ta drużyna robiła z nami, co chciała, niemal za każdym razem kończyło się okrutnym laniem" – zauważył Grzegorz Tkaczyk w autobiografii "Niedokończona gra".

Rok wcześniej reprezentacja Polski także trafiła na Szwecję i w eliminacjach MŚ 2005 przegrała dwukrotnie – 19:25 w Kielcach oraz 29:34 w Goeteborgu. W drużynie narodowej grali wtedy m.in. Sławomir Szmal, Karol Bielecki, Patryk Kuchczyński, Damian Wleklak, Robert Lis czy Adam Wiśniewski. Co takiego zmieniło się w kadrze w ciągu dwunastu miesięcy? Nad tym głowili się także Szwedzi.

Hit transferowy z udziałem Syprzaka? Mamy komentarz klubu

Czytaj też

Hit transferowy z udziałem Syprzaka? Mamy komentarz klubu

Bogdan Wenta miał być w kadrze asystentem

Przede wszystkim zmienił się selekcjoner – Bogdan Wenta stworzył duet z Danielem Waszkiewiczem. Znali się z Wybrzeża Gdańsk, w którym grali z sukcesami przez wiele lat. Pierwotnie układ na ławce miał być jednak odwrotny.

–To ja miałem być selekcjonerem, a Bogdan miał mi pomagać – tłumaczył później Waszkiewicz. – Jednak dobrze się stało, że zamieniliśmy się rolami. Bogdan był trenerem z większą charyzmą ode mnie.

Ogłoszono datę rozegrania Superpucharu Polski w 2025 roku

Czytaj też

Ogłoszono datę rozegrania Superpucharu Polski w 2025 roku

Wenta mocno wierzył, że reprezentacja Polski może wygrać ze Szwecją. W tamtym momencie nie wierzyli działacze, do końca przekonani nie byli zawodnicy. Propozycja wysokiej, abstrakcyjnej premii za awans wyszła właśnie z ust selekcjonera.

"Z perspektywy czasu uważam, że cała ta sytuacja była psychologiczną grą Wenty. Chciał, żebyśmy uwierzyli w swoje możliwości. I myśleli o zwycięstwie, zamiast się zastanawiać, jaką różnicą bramek przegramy z wyżej notowanym rywalem" – ocenił Tkaczyk ("Niedokończona gra").

Selekcjoner nie stracił wiary w swój zespół nawet po pierwszym meczu w Linkoeping, który biało-czerwoni przegrali 28:33 (14:19). Mimo porażki Wenta nie spuścił głowy. Był przekonany, że awans wciąż jest w zasięgu polskich piłkarzy ręcznych. Zwracał uwagę, że przewaga Szwedów nie wynikała wcale z większych umiejętności, ale błędów jego drużyny.

Przed rewanżem w Olsztynie bardziej skupił się więc na tym, aby zawodnicy zaczęli myśleć tak, jak on. W ciągu siedmiu dni, które dzieliły oba mecze, selekcjoner znalazł czas nie tylko na treningi w hali, ale również na wyjście na piwo. Kadrowicze musieli być w szoku. Takiego zwyczaju wcześniej nie było. Poprzedni selekcjonerzy pilnowali, aby wieczorami drużyna nie opuszczała hotelu. Alkohol, nawet w symbolicznej postaci, był czymś zakazanym. Wenta pokazał, że można inaczej pracować z reprezentacją.

Ogłoszono datę rozegrania Superpucharu Polski w 2025 roku

Czytaj też

Ogłoszono datę rozegrania Superpucharu Polski w 2025 roku

Polska – Szwecja: Lijewski rzucił pierwszą bramkę

Wreszcie 19 czerwca 2005 roku doszło w Olsztynie do meczu, który zmienił historię polskiej piłki ręcznej. Plan był prosty: wygrać różnicą sześciu bramek (ewentualnie pięciu, ale 32:27, 31:26, 30:25 itd.). Biało-czerwoni od pierwszej akcji i bramki Marcina Lijewskiego pokazali, że plan nie jest wcale nierealny.

Szwedzi ani razu nie wyszli na prowadzenie, to Polacy od początku do końca dyktowali warunki w hali Urania. Do przerwy prowadzili 16:14, w drugiej połowie uzyskali wreszcie pięciobramkową różnicę.

Końcówka była nerwowa, los awansu wisiał na włosku (a w zasadzie na jednej bramce). Na szczęście kilkanaście sekund przed końcem trafił Bartosz Jurecki i odebrał rywalom nadzieję. Drużyna Wenty wygrała 32:26 i zrobiła pierwszy, poważny krok w stronę medali, które miała w niedalekiej przyszłości przywieźć z mistrzostw świata.

Gdyby nie to zwycięstwo, historia mogła się potoczyć zupełnie inaczej. Kto wie, czy związek zdecydowałby się kontynuować współpracę z selekcjonerem. Na szczęście stało się inaczej.

Lider reprezentacji od roku gra z bólem. "Uczę się rzucać na nowo"

Czytaj też

Lider reprezentacji od roku gra z bólem. "Uczę się rzucać na nowo"

Polska wygrała, a Bogdan Wenta stracił włosy

Kadrowicze cieszyli się po meczu z pierwszego sukcesu, a Wenta przypłacił to... utratą włosów (w roli fryzjera Adam Wiśniewski).

– To był zakład z chłopakami i jednocześnie pewien rodzaj motywacji. Chciałem im pokazać, że ciągle w nich wierzę, że mogą odrobić straty z pierwszego meczu i awansować. My wygraliśmy mecz, a ja przegrałem zakład, więc nie było wyjścia i zostałem ogolony na zero – tak wspominał to były selekcjoner w rozmowie z TVP Sport.

Pół roku później ta grupa wystąpiła w mistrzostwach Europy. Jeszcze bez sukcesu (10. miejsce), ale zebrała doświadczenie, które zaprocentowało w kolejnych latach.

– Byliśmy kopciuszkiem, który wszedł z przytupem na salony. Po srebrnym medalu MŚ 2007 zaczęto nas traktować bardzo poważnie. W następnych turniejach byliśmy już zaliczani do grona faworytów – mówił Bartosz Jurecki podczas rozmowy z TVP Sport w 2018 roku.

A Szwedzi? Na kilka lat wypadli z elity. Nie zagrali nie tylko w ME 2006, ale również w MŚ 2007. Wrócili dopiero na mistrzostwa Europy 2008 w Norwegii.

Lider reprezentacji od roku gra z bólem. "Uczę się rzucać na nowo"

Czytaj też

Lider reprezentacji od roku gra z bólem. "Uczę się rzucać na nowo"

12 czerwca 2005, Linkoeping, el. ME 2006
Szwecja – Polska 33:28 (19:14)
Szwecja: Svensson, Ohlander – Boquist 5, Jernemyr, Arrhenius, Andersson 1, Kaellman 7, Lundstroem 2, Ernelind 3, Linden, Lindahl 5, Ahlm 3, Seifert 1, Larholm 6.
Polska: Weiner, Wichary – Bielecki 7, Grabarczyk, Bartosz Jurecki 8, Kuchczyński, Marcin Lijewski 1, Moszczyński, Obrusiewicz 4, Tkaczyk 3, Urbanowicz 2, Wiśniewski, Wklekak 1, Zydroń 2.

19 czerwca 2005, Olsztyn, el. ME 2006
Polska – Szwecja 32:26 (16:14)
Polska: Stęczniewski, Wichary – Bielecki 5, Grabarczyk 1, Bartosz Jurecki 5, Kuchczyński, Marcin Lijewski 10, Moszczyński, Obrusiewicz 6, Tkaczyk 3, Urbanowicz, Wiśniewski, Wleklak 2, Zydroń.
Szwecja: T. Svensson, Ohlander – Boquist 6, Jernemyr, Arrhenius, Andersson 4, Lundstroem 5, Ernelind 1, Linden, Lindahl, K. Svensson 1, Ahlm 4, Seifert 1, Larholm 4.

Protokoły meczowe:
Szwecja – Polska (12.06.2005, Linkoeping)
Polska – Szwecja (19.06.2005, Olsztyn)