15 lip 2020 | Koszykówka / Reprezentacja

El. ME koszykarek. Angelika Stankiewicz: trener Kovacik nam nie odpuści

Angelika Stankiewicz (Fot. PAP) — Angelika Stankiewicz wróciła do reprezentacji po rocznej przerwie (Fot. PAP)

Angelika Stankiewicz jest zadowolona z powrotu do reprezentacji Polski koszykarek po ponadrocznej przerwie spowodowanej kontuzją. Rozgrywająca nie miała problemów z adaptacją w zespole Słowaka Marosa Kovacika. – Znam trenera i wiem, że nam nie odpuści – podkreśliła.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Kulig na dłużej w Polskim Cukrze Toruń

Czytaj też

Kulig na dłużej w Polskim Cukrze Toruń

CZYTAJ TEŻ: Vinsanity, czyli jak Vince Carter zmienił konkurs wsadów i Toronto

25-letnia rozgrywająca pracowała pod skrzydłami Kovacika w CCC Polkowice (2015-2018), więc nie była zaskoczona intensywnością trzytygodniowego zgrupowania w Gniewinie i metodami treningowymi.

– Bardzo pozytywne emocje po zgrupowaniu. Super atmosfera i organizacja. Zebrała się fajna grupa dziewczyn, które chcą zrobić coś razem. Trener jest oczywiście pełen zapału. Wiem, że nam nie odpuści. Powiedział to zresztą otwarcie, że będzie ciężko dopóki nie osiągniemy wyniku. To, co zrobiłyśmy, na pewno zaprocentuje w eliminacjach mistrzostw Europy, choć kolejny mecz dopiero w listopadzie z Białorusią – powiedziała Stankiewicz, przyznając, że dwa razy miała zakwasy po treningach w Gniewinie.

25-letnia koszykarka, wychowanka SMS PZKosz. Łomianki, miniony sezon spędziła za granicą. Na początku rozgrywek była zawodniczką węgierskiego Cegledei EKK, ale kontuzja kolana pokrzyżowała jej plany. Wróciła do Polski i przez ponad miesiąc poddawała się rehabilitacji w Bydgoszczy. W drugiej części sezonu reprezentowała barwy mistrza Niemiec Herner TC, ale coraz wyższą formę przerwała na początku marca pandemia koronawirusa.

– To był sezon doświadczeń. Było dużo nerwów i stresu, choć koniec końców skończyło się dobrze. Mam nadzieję, że pierwszy i ostatni taki w mojej karierze. Na Węgrzech doznałam kompresyjnego złamania kłykcia kości piszczelowej. Obyło się bez gipsu, ale chodziłam o kulach i rehabilitowałam się w Bydgoszczy przez cztery-pięć tygodni. Powrót do formy nie był łatwy. W Niemczech liga jest słabsza niż w Polsce, ale organizacja i entuzjazm w podejściu władz klubu, trenerów, zawodniczek do tego, co się robi - bardzo duży. To było fajne doświadczenie – dodała.

Kulig na dłużej w Polskim Cukrze Toruń

Czytaj też

Kulig na dłużej w Polskim Cukrze Toruń

Wzmocnienie Śląska Wrocław. Amerykanin na obwód

Czytaj też

Wzmocnienie Śląska Wrocław. Amerykanin na obwód

Na początku marca radość z występów i powrotu do formy przerwała pandemia koronawirusa.

– Ostatnią kolejkę w lidze niemieckiej grałyśmy 7 marca. W klubie nikt nie naciskał, byśmy od razu wyjeżdżały. Byłam jeszcze jakiś czas w Niemczech, ale potem, gdy okazało się, że sytuacja jest coraz gorsza, wróciłam do Polski. Nie było jeszcze obowiązku kwarantanny, ale poddałam się jej sama, razem z rodziną w Warszawie. Czas izolacji nie był łatwy. Potem, gdy mogłam już wychodzić w Polsce wprowadzono ostre ograniczenia, więc pozostawało tylko wieczorem jakieś bieganie czy rower. Trudno było wytrzymać... choć udało mi się odkryć nowe pasje – jedną z nich jest joga – podkreśliła.

Warszawianka, mistrzyni Polski z CCC w 2018 roku, nie mogła jednak wytrzymać w jednym miejscu i postanowiła wyjechać do... Holandii. Mimo większej liczby przypadków zakażeń koronawirusem niż w Polsce, w Holandii można było korzystać bez ograniczeń z obiektów sportowych, prowadzić w miarę normalne życie.

– Mam przyjaciółkę w Holandii, więc długo się nie zastanawiałam. Byłam w Nijmegen, takim małym, typowo holenderskim miasteczku. Choć przypadków koronawirusa było w kwietniu w Holandii więcej niż w Polsce, to życie toczyło się tam w miarę normalnie, a przede wszystkim można było korzystać z hal, trenować. Władze nakazały jedynie zachowywanie dystansu społecznego w miejscach publicznych, co najmniej półtora metra i używanie maseczek w pomieszczeniach oraz przestrzeniach zamkniętych – sklepach, restauracjach. I ludzie tego rzeczywiście przestrzegali, było to widać na każdym kroku – dodała.

Stankiewicz w maju wróciła do Warszawy i rozpoczęła przygotowania do sezonu, jeszcze przed czerwcowym zgrupowaniem reprezentacji. Chciała być w jak najlepszej formie w Gniewinie. Pracę na zgrupowaniu potraktowała także jako bazę do przygotowań do nowych rozgrywek w... polskiej lidze.

– Wracam na polskie parkiety, ale nie mogę zdradzić, gdzie zagram w najbliższym sezonie. Decyzja już zapadła, ale kwestie jej ogłoszenia zostawiam klubowi. Jestem pełna entuzjazmu. Myślę, że dobrze przepracowałam maj. Od dwóch lat razem z trenerem Tomkiem Wakulskim, jednym z moich pierwszych szkoleniowców w karierze, robimy taki przedsezonowy restart. Pracujemy nad przygotowaniem fizycznym, ale i detalami technicznymi, których w sezonie nie można poprawić, bo nie ma na to czasu – dodała 25-latka.

Wzmocnienie Śląska Wrocław. Amerykanin na obwód