2. liga. Dariusz Zjawiński przed meczem Widzew Łódź – Znicz Pruszków: to najgorszy możliwy scenariusz

Widzew, GKS Katowice czy Górnik Łęczna? Oglądaj Multi 2. ligę!

Czytaj też

Widzew, GKS Katowice czy Górnik Łęczna? Oglądaj Multi 2. ligę!

Maciej Rafalski, TVPSPORT.PL: – Rok temu 46 punktów dało wam spokojne utrzymanie i ósme miejsce w tabeli. Teraz z takim samym dorobkiem musicie walczyć o pozostanie w lidze w ostatniej kolejce.
Dariusz Zjawiński: – Chcieliśmy uniknąć tej sytuacji. Z punktu widzenia kibiców ciekawiej być nie mogło, ale dla nas to najgorszy możliwy scenariusz. Początek sezonu był dobry, byliśmy w czołówce. Apetyty zaczęły rosnąć, ale później nie było już tak wesoło. Niestety, nie mamy zbyt szerokiej kadry i to odbiło się na wynikach. Rok temu do utrzymania wystarczyło 40 punktów. Teraz wszyscy będą bić się do końca. To pokazuje, jak wyrównana jest ta liga.

– Odczuwa to także wasz sobotni rywal. Widzew po wznowieniu sezonu jest jednym z najgorzej punktujących zespołów. Będzie łatwiej?
– Absolutnie nie. W Łodzi jest olbrzymia presja i ciśnienie na awans. Zdecydowanie lepiej zagrać właśnie z takim rywalem, który też ma nóż na gardle. Widzew ma takie możliwości i skład, że powinien "pozamiatać" 2. ligę. Życie pokazuje jednak, że jeśli w tych rozgrywkach zabraknie odpowiedniej koncentracji i zaangażowania, łatwo o porażkę. Resovia nie potrafiła wygrać jedenastu spotkań z rzędu, a w poprzedniej kolejce pokonała Widzew. Trudno to logicznie wytłumaczyć. Być może z rytmu wybiła ich przerwa spowodowana koronawirusem? Teraz najlepiej radzą sobie Stal Stalowa Wola i Skra Częstochowa, które wcześniej były w strefie spadkowej.

– Różnice punktowe są niewielkie. Gdybyście mieli kilka "oczek" więcej, moglibyście liczyć na baraże o 1. ligę. Czego wam zabrakło, by to osiągnąć?
– Bardzo szkoda kilku meczów. Przegraliśmy na wyjeździe z Gryfem Wejherowo, najsłabszą drużyną ligi. Pechowo zremisowaliśmy ze Stalą Rzeszów, w meczu z którą bramkę na 2:2 straciliśmy w doliczonym czasie gry. Niedawno przegraliśmy u siebie z Lechem II Poznań, mimo że ten przyjechał w niezbyt mocnym składzie. Gdybyśmy mieli dwa albo trzy punkty więcej, rozmawialibyśmy o walce o awans, a nie utrzymanie.

Widzew, GKS Katowice czy Górnik Łęczna? Oglądaj Multi 2. ligę!

Czytaj też

Widzew, GKS Katowice czy Górnik Łęczna? Oglądaj Multi 2. ligę!

– Ostatnio jesteście w niezłej formie. Wygraliście pięć z siedmiu spotkań.
– Gdyby kadra była nieco szersza, może udałoby się powalczyć o coś więcej. Morale bardzo podniosła ostatnia wygrana, z Elaną Toruń. Przegrywaliśmy 1:2, a w końcówce zdobyliśmy dwie bramki. Jeden za drugiego pójdzie tutaj w ogień i to zaowocowało w tamtym starciu. W Łodzi musi być tak samo.

– W tym sezonie zdobyłeś 12 bramek. To zadowalający wynik?
– To jeden z moich lepszych sezonów od tego 2013/2014, kiedy zostałem królem strzelców 1. ligi. Nigdy nie zakładam sobie konkretnej liczby goli, którą chcę strzelić. Jestem coraz starszy, ale 12 trafień pokazuje, że wciąż jestem w niezłej dyspozycji.

– Pochodzisz z okolic Pruszkowa. To dodatkowa motywacja do tego, by zapewnić klubowi utrzymanie?
– Bez wątpienia. Nie wyobrażam sobie, by Znicza miało zabraknąć na szczeblu centralnym. To duża różnica. Mecze transmitowane są w telewizji, 2. liga to okno wystawowe dla młodych, szansa na pieniądze dla klubu. Wszystko wciąż zależy jednak od nas. Punkty zdobyte w Łodzi dadzą utrzymanie. Nie chcę oglądać się na wyniki innych spotkań, bo takie podejście zazwyczaj kończy się źle. Mamy dobrą atmosferę, w drużynie nie ma jednego lidera, wszyscy muszą pracować tak samo ciężko.

– W sezonie 2004/2005 pojawiłeś się w Legii Warszawa. Byłeś dużym talentem i wiązano z tobą spore nadzieje. Jak wspominasz pobyt w klubie?
– To był kapitalny czas pod względem nauki. Podpatrywałem Marka Saganowskiego i Piotra Włodarczyka. "Sagan" był wzorem pod względem zaangażowania i charakteru, z kolei "Włodar" świetnie się ustawiał. To była najlepsza szatnia, w której byłem. W zespole był Artur Boruc, wchodził Łukasz Fabiański. Podczas gierek na treningu było bardzo trudno strzelić gola. Wyczyniali niesamowite rzeczy i widać było, że czeka ich wspaniała przyszłość. Zagrałem nawet w kilku spotkaniach w mistrzowskim sezonie 2005/2006. Nie byłem jednak znaczącą postacią.

– Jesteś zadowolony z tego, jak potoczyła się twoja kariera?
– Nie należę do osób, które rozpamiętują to co było. Widocznie tak to wszystko miało wyglądać. Być może wtedy zbyt szybko wskoczyłem do głębokiej wody, w której nie do końca sobie poradziłem? Z drugiej strony, później mógłbym żałować, że nie zdecydowałem się na skorzystanie z takiej szansy. Zagrałem sporo meczów w Ekstraklasie, w barwach Dolcanu Ząbki zostałem królem strzelców 1. ligi. Nie ma się czego wstydzić.

– W Ekstraklasie zagrałeś jeszcze w Cracovii i Arce Gdynia.
– Bardzo dobrze wspominam przede wszystkim Cracovię, w której spędziłem dwa świetne lata. W tamtym czasie Pasy trenował Jacek Zieliński. Zajęliśmy czwarte miejsce w lidze. Później nie przedłużyłem kontraktu i przeniosłem się do Arki Gdynia. Tam nie było już tak dobrze. Po pół roku rozwiązałem kontrakt, bo klub sprowadził nowych napastników. Szybko dogadałem się z prezesem Wojciechem Pertkiewiczem i rozstaliśmy się. Zawsze zależało mi na tym, by grać, a nie kasować pieniądze za siedzenie na ławce.

– Grałeś na każdym z trzech szczebli centralnych w polskiej piłce. Jak porównasz 2. ligę z Ekstraklasą? W Widzewie jest mnóstwo piłkarzy z ekstraklasową przyszłością, a jednak drużyna nie zachwyca. Różnica nie jest tak duża?
– Najlepiej widać to po beniaminkach, które awansują z 1. ligi do Ekstraklasy. Większość po sezonie żegna się z elitą. W tym roku był to ŁKS, wcześniej Zagłębie Sosnowiec czy Sandecja Nowy Sącz... 2. liga jest specyficzna, bardzo siłowa. W Ekstraklasie do dobrego przygotowania fizycznego trzeba dołożyć już też więcej taktyki i umiejętności piłkarskich. Wielka różnica jest także pod względem organizacyjnym. Jeśli spojrzymy na możliwości finansowe, to obecnie z drugoligowców na najwyższym poziomie dałby sobie radę chyba tylko Widzew.

– Pracowałeś też z wieloma trenerami. Którego wspominasz najlepiej?
– Na pewno Roberta Podolińskiego. "Wyciągnął" mnie z drugoligowego Świtu Nowy Dwór i dał szansę poziom wyżej, w Dolcanie. Pierwszy sezon był trudny, przeskok był bardzo ciężki, głównie pod względem fizycznym. Potem było już znacznie lepiej. Trener postawił na mnie i zaufał. Zostałem królem strzelców rozgrywek, co okazało się przepustką do Ekstraklasy. Tamten sezon był znakomity, cała drużyna Dolcanu pokazała się z dobrej strony. Zajęliśmy trzecie miejsce w 1. lidze, uplasowaliśmy się tuż za zespołami, które awansowały. Gdyby nie tamten okres, pewnie nie trafiłbym do Cracovii.

– Zostaniesz w Zniczu na kolejny sezon?
– Wstępnie porozumiałem się z władzami klubu. Myślę, że tak, ale wiele będzie zależało od meczu z Widzewem. Nie wybiegam w przyszłość, bo czeka nas najważniejszy mecz sezonu. Mam nadzieję, że wszystko ułoży się dobrze dla mnie i zespołu. Najważniejsze, by wrócić z Łodzi z punktami.