Liga Europy. Sevilla FC, czyli specjalista od sprzedaży. Więcej nabranych niż zadowolonych kupców...

Transmisja finału Ligi Europy w piątek od 20:55 w TVP 1, TVPSPORT.PL i aplikacji mobilnej

Sevilla od lat ma łatkę klubu ściągającego młodych zawodników, ogrywającego ich i sprzedającego za duże kwoty – to prawda, ale połowiczna. W rzeczywistości w Andaluzji zarabiają równie dobrze na piłkarzach już ukształtowanych, którzy grają na maksimum możliwości, a w nowym zespole już zawodzą. Strategia na Ramon Sanchez Pizjuan zresztą się nie zmieniła, bo obecnie w drużynie Julena Lopeteguiego jest co najmniej kilku kandydatów do drogiego transferu.

Najdrożej sprzedani piłkarze Sevilla FC

10. Alvaro Negredo (25 milionów euro)

Negredo nie był jedną z najbardziej opłacalnych inwestycji Sevilli, był jednak wydatkiem pewnym. Trafił do Andaluzji w 2009 roku jako odkrycie Primera Division i wychowanek Realu Madryt, który spędził sezon na wypożyczeniu w Almerii, zdobywając dziewiętnaście bramek. Królewscy nie widzieli w nim potencjału na zostanie podstawowym napastnikiem na Santiago Bernabeu, dlatego trafił do Andaluzji za piętnaście milionów euro.

Spędził w Andaluzji cztery sezony, a działacze z dyrektorem sportowym Monchim na czele wyczekali idealny moment, aby go sprzedać. W 2013 roku zakończył sezon w lidze z 25 golami, jego wartość wzrosła, a po usługi 28-letniego wówczas zawodnika odezwał się Manchester City, który zapłacił 25 milionów euro, żeby go ściągnąć. Nigdy nie podbił Premier League, a najwięcej zyskała Sevilla – przez kilka lat grał dla nich solidny napastnik, a ostatecznie jeszcze na nim zarobiono.
Bilans Sevilli: plus 10 milionów euro

9. Steven N'Zonzi (26,65 miliona euro)

Francuz to dowód na to, że Sevilla potrafi zarobić na piłkarzu, nawet jeśli ten wydaje się być przypadkiem beznadziejnym. Spędził w Andaluzji trzy lata, w 2015 roku zapłacono za niego Stoke tylko osiem milionów euro. W jego wypadku kłopotem nigdy nie były umiejętności – przy stabilnej formie defensywny pomocnik ma wszystko, aby być jednym z najlepszych na swojej pozycji, jednocześnie występują u niego jednak problemy z ego, co doprowadziło do odejścia z klubu.

W 2018 roku jako 30-latek trafił do Romy za 26,65 miliona euro (kwota mogła wzrosnąć do 30 milionów za spełnienie warunków) i nigdy nie zrobił kariery we Włoszech. Już w momencie transferu nie odchodził z Andaluzji jako piłkarz podstawowy – prawdopodobnie przy sprzedaży rok wcześniej, Sevilla mogłaby zarobić na nim większe pieniądze. Dobrym podsumowaniem jego obecnego sezonu jest to, że ostatnie dwanaście miesięcy spędził na wypożyczeniach w Galatasaray i Rennes.
Bilans Sevilli: plus 18,45 miliona euro

8. Sergio Ramos (27 milionów euro)

Prawdopodobnie najbardziej znany piłkarz na liście, ale jednocześnie zawodnik, który w mniejszym stopniu obrazuje politykę transferową klubu. Nie został kupiony ani wynaleziony przez Sevillę, bo jest jej wychowankiem, Andaluzyjczykiem z krwi i kości, a na Ramon Sanchez Pizjuan nie zdążył się nawet porządnie ograć.

W 2005 roku był bohaterem rewolucyjnego jak na warunki Realu transferu. Nigdy wcześniej Królewscy nie kupowali młodych obrońców za takie pieniądze i nigdy później nie zrobili tego tak dobrze jak w wypadku Ramosa. Po piętnastu latach stoper jest absolutną legendą Królewskich i prawdopodobnie najważniejszym piłkarzem w kadrze Zinedine'a Zidane'a.
Bilans Sevilli: plus 27 milionów euro.

7. Grzegorz Krychowiak (27,5 miliona euro

Z jego powodu Sevilla budziła w Polsce duże zainteresowanie przez kilka lat. Kiedy Krychowiak do niej trafił, nikt nie zakładał, że zostanie gwiazdą na Ramon Sanchez Pizjuan. Więcej, już grę w pierwszym składzie traktowano by jako sukces. Pomocnik przerósł oczekiwania, wkrótce w Hiszpanii zaczęto nazywać go "maszyną", a wcześniej takie epitety rezerwowano raczej dla Ramosa lub Cristiano Ronaldo.

W 2014 roku zapłacono za niego Staide Reims 4,5 miliona euro, jeszcze w trakcie pierwszego sezonu Polak był wart więcej. W drugim zaczęto go określać jednym z najlepszych defensywnych pomocników na świecie, kwitł u Unaia Emery'ego, a wreszcie podążył za hiszpańskim trenerem do Paris Saint-Germain za 27,5 miliona euro. Warunki gry w Sevilli pozwoliły mu osiągnąć życiową formę, a samemu klubowi zarobić, później nie było to już możliwe. We Francji nigdy nie potrafił wywalczyć sobie miejsca w składzie, zarzucano mu brak umiejętności w rozegraniu piłki, tyle że... nie potrafił tego już przed transferem, dlaczego więc po niego sięgnięto?
Bilans Sevilli: plus 23 miliony euro

6. Kevin Gameiro (30 milionów euro)

Kolejny zawodnik w typie Krychowiaka, choć bardziej ofensywny. Podobnie jak Polak w Andaluzji sprawiał wrażenie piłkarza, który może należeć do światowej czołówki, ale w rzeczywistości grał ponad miarę własnego talentu. Na Ramon Sanchez Pizjuan trafił za dziesięć milionów euro i spędził tam trzy lata, strzelił 39 goli, a to przyciągnęło uwagę Atletico.

W 2016 roku trafił do Madrytu za 30 milionów euro i okazał się wielką klapą transferową. Nigdy nie wywalczył sobie niekwestionowanego miejsca w pierwszym składzie Atletico, przez dwa lata strzelił ledwie dziewiętnaście goli, a jedyną dobrą informacją dla stołecznych działaczy było to, że udało im się go sprzedać za szesnaście milionów euro do Valencii.
Bilans Sevilli: plus 20 milionów euro

5. Carlos Bacca (33,3 miliona euro)

Kolejny zawodnik, który w Sevilli grał znacznie lepiej niż po odejściu z klubu. Trafił do Andaluzji w 2013 roku jako 27-latek za siedem milionów euro i spędził w klubie dwa udane sezony. Po jakimś czasie Kolumbijczykiem zaczęły interesować się bogatsze firmy, a w 2015 roku sprzedano go do Milanu za 30 milionów euro.

W Hiszpanii jego nazwisko wciąż cieszy się sporym uznaniem, bo po nieudanej przygodzie we Włoszech wrócił na Półwysep Iberyjski. Obecnie jest piłkarzem Villarrealu, ale nie jest już tak skuteczny jak w przeszłości, nie pomaga też wiek – teraz Bacca ma 33 lata.
Bilans Sevilli: 23 miliony euro Kolejny w którym coś się zepsuło i nie było go słychać

4. Clement Lenglet (35,9 miliona euro)

Do Sevilli trafił w styczniu 2017 roku z Nancy i zapłacono za niego pięć milionów euro. W kontrakcie stopera zawarto klauzulę wykupu opiewającą na 35 milionów euro. Prawdopodobnie już w kilka miesięcy potem działacze zdali sobie sprawę, że kwota została ustanowiona na zbyt niskim poziomie.

W czerwcu 2018 roku trafił do Barcelony, gdzie szybko stał się zawodnikiem pierwszego składu. To on jest głównym obok kontuzji czynnikiem, z którego powodu Samuel Umtiti trafił na ławkę rezerwowych. W Katalonii od razu zwrócono uwagę na jego największy atut – Lenglet doskonale wyprowadza piłkę, co na Camp Nou jest ważniejsze u stopera niż gdziekolwiek indziej.
Bilans Sevilli: plus 30 milionów euro

3. Dani Alves (35,5 miliona euro)

Kupno i sprzedaż Alvesa to opus magnum dyrektora sportowego Monchiego. Wpływ transferu Brazylijczyka do Barcelony znacznie wykracza poza otrzymaną przez Sevillę kwotę – w ten sposób powstała marka, w świat poszedł sygnał "warto kupować właśnie od nas", a klub korzysta na tym do dziś, w wielu wypadkach pozbywając się za spore pieniądze przereklamowanych piłkarzy.

Trafił do Sevilli na początku nowego projektu sportowego, kiedy w Andaluzji grano dopiero drugi sezon po powrocie do Primera Division. W 2002 roku wydano na niego tylko 550 tysięcy euro, wtedy był to zresztą zawodnik mało znany. W sześć lat potem zarobiono na nim 35,5 miliona euro, a na znaczny wydatek na pewno nie narzekano też w Barcelonie – obecnie Brazylijczyk uchodzi za najlepszego prawego obrońcę w historii klubu.
Bilans Sevilli: plus 35 milionów euro

2. Vitolo (36 milionów euro)

Kolejny z zawodników, którzy błyszczeli w Sevilli, ale po odejściu z klubu coś się popsuło... Do Andaluzji trafił w 2013 roku za 3,5 miliona euro, a z czasem stał się jedną z gwiazd zespołu. Wydawało się, że ma wszelkie argumenty, aby sprawdzić się w silniejszej drużynie, tym bardziej że w 2017 roku jako 28-latek odszedł do Atletico za 36 milionów euro.

W Madrycie przyszło mu grać w drużynie preferującej zbliżony styl do Sevilli, mimo to nigdy nie zrobił większej kariery, a do dziś odgrywa u Diego Simeone rolę etatowego rezerwowego. W ostatnim sezonie zagrał w 28 spotkaniach w La Lidze, spędził na boisku jednak tylko 1218 minut i strzelił trzy gole.
Bilans Sevilli: plus 32,5 miliona euro

1. Wissam Ben Yedder (40 milionów euro)

Wystarczył jeden skuteczny sezon, aby Sevilla mogła na Francuzie zarobić. Został kupiony za dziewięć milionów euro i grał w Andaluzji przez trzy lata, od 2016 do 2019 roku, nigdy nie przekraczając bariery 20 goli w lidze. Najbliżej był w ostatniej kampanii, kiedy zdobył osiemnaście bramek.

Wtedy odezwało się po niego Monaco, do którego trafił przed rokiem za 40 milionów euro. Pierwszy sezon w Ligue 1 sam zawodnik może uznać za udany – osiemnaście goli w 26 spotkaniach to bardzo dobry wynik. W jego wypadku trudno też powiedzieć, że Andaluzyjczycy zarobili na nim niezwykle dużo – warunki transferowe przed pandemią sprawiały, że kupno solidnego napastnika w niższej kwocie było niemal niemożliwe.
Bilans Sevilli: plus 31 milionów euro

Kto następny?

Podejście Sevilli się nie zmieniło. W piątkowym finale Ligi Europy wystąpi co najmniej kilku zawodników, których klub w przyszłości będzie chciał drogo sprzedać. Bardzo prawdopodobne, że jest wśród nich ktoś, kto ustanowi nowy klubowy rekord. Najpoważniejszym kandydatem jest Jules Kounde – 21-letni francuski stoper został kupiony w 2019 roku za 25 milionów euro, a jego zakontraktowaniem ma być zainteresowany między innymi Real. Najprawdopodobniej zawodnik pozostanie w Andaluzji jeszcze przez sezon, a potem jego cena może wynieść więcej niż 50 milionów euro.

Kolejni zawodnicy, na których Sevilla może sporo zarobić w najbliższej przyszłości, to Joan Jordan i Diego Carlos. Pierwszy odpowiada w zespole za rozegranie i jest jednym z najważniejszych zawodników dla Julena Lopeteguiego. Drugi to jeden z najlepiej wyprowadzających piłkę stoperów w La Lidze, jeszcze przed kilkoma miesiącami wieszczono mu transfer do większego klubu (prasa najczęściej łączyła jego nazwisko z Liverpoolem).