Geniusz, żmija, przyzwoitka. Wszystkie twarze Antonio Conte

LIGA MISTRZÓW: FINAŁ PSG – BAYERN MONACHIUM W TVP
LIGA EUROPY: FINAŁ SEVILLA – INTER MEDIOLAN W TVP

Od Szczęsnego do Lukaku. Tak działa włoski mistrz transferów

Czytaj też

Od Szczęsnego do Lukaku. Tak działa włoski mistrz transferów

Pod koniec 2007 roku były znakomity pomocnik, wielokrotny mistrz Włoch z Juventusem, objął Bari, które broniło się przed spadkiem z Serie B. Zapewnił drużynie spokojne utrzymanie, a w następnym sezonie wywalczył awans do Serie A. To samo osiągnął ze Sieną dwa lata później.

Kochani chłopcy, przestańcie grać g***

Wreszcie, w 2011 roku dostał szansę w ukochanym Juve, do którego już kilka razy wysyłał podanie o pracę. Klub lizał jeszcze rany po aferze calciopoli i dwa ostatnie sezony kończył na siódmym miejscu. – Kochani chłopcy – przemówił na wejściu. – Wyniki z ostatnich dwóch lat to jakiś absurd. Nie jestem tu dla takich rezultatów, więc czas wziąc się w garść i przestać grać takie g***. Od słów przeszedł do czynów. Jedyny mecz, jaki Juve przegrało w sezonie 2011/12, to finał Pucharu Włoch (pierwszy dla klubu od ośmiu lat). W lidze zaliczyło 23 zwycięstwa, 15 remisów i 0 porażek i wywalczyło pierwsze od siedmiu lat scudetto.

Mistrzowska seria Starej Damy trwa nieprzerwanie do dziś. Tak jak zamiłowanie Conte do systemu 3-5-2, od którego nie odchodzi nigdy. Nie ma na europejskim topie trenera, u którego trójka środkowych obrońców funkcjonuje tak perfekcyjnie (to on wymyślił trio Barzagli-Bonucci-Chiellini). Niewielu potrafi tak jak on z przeciętnych bocznych obrońców zrobić kapitalnych wahadłowych (Lichtsteiner, Asamoah, Marcos Alonso, Moses, Young, D'Ambrosio). Wreszcie mało kto nadal chce i potrafi grać dwójką napastników. I to z jakimi efektami! O kapitalnym duecie Lukaku-Lautaro stworzonym przez Conte szerzej piszemy tutaj.

W reprezentacji Włoch osiągnął wynik ponad stan, jakim był ćwierćfinał Euro 2016 i odpadnięcie dopiero po karnych z Niemcami (wcześniej wyeliminował Hiszpanię). Osiągnął to z Ederem i Zazą w ataku. Potem objął Chelsea, która miała za sobą dramatyczny sezon zakończony na 10. miejscu i... zdobył z nią mistrzostwo w kapitalnym stylu. Teraz prowadzi Inter w jego najlepszym sezonie od 10 lat. Do Juventusu zabrakło mu tylko punktu.

Od Szczęsnego do Lukaku. Tak działa włoski mistrz transferów

Czytaj też

Od Szczęsnego do Lukaku. Tak działa włoski mistrz transferów

Piątkowy mecz ma jednak szczególną wagę. Bo Conte to również historia rozczarowań w Europie. Jego najlepszy wynik to ćwierćfinał Ligi Mistrzów i półfinał Ligi Europy. W Juve zawsze twierdził, że do sukcesów poza Serie A potrzeba mu większych nakładów na transfery (czas pokazał, że miał rację). Używał do tego barwnych metafor. Gdy odpadł w 1/4 finału z Bayernem, powiedział: – Nie zbudujesz drapacza chmur z wiaderkiem i łopatką. Przed meczem z Realem Madryt w następnym sezonie mówił: – Oni to czołg, a my to samochód. A gdy wywalczył ostatnie scudetto, zapytany przez dziennikarzy o plany na kolejny sezon, wypalił – Do restauracji, która ma w karcie dania za 100 euro, nie idziesz z 10 euro w kieszeni. Chwilę później już go w Turynie nie było.

Conte przed finałem LE: historię piszą tylko zwycięzcy

Czytaj też

Conte przed finałem LE: historię piszą tylko zwycięzcy

Tu się nie ma z czego śmiać

Conte to również słabsze drugie sezony, a z czasem frustracja i niezrozumienie. Nigdzie nie popracował dłużej niż trzy lata. Jest perfekcjonistą, żyje futbolem 24 godziny na dobę (i w tym przypadku nie jest to puste hasło). I tego samego oczekuje od współpracowników.

– Potrzeba czasu, by zaakceptować ogrom pracy, jakiej on oczekuje. Wszystko, co robi pod względem przygotowań i organizacji taktycznej, wykonuje z maniakalną precyzją i zaangażowaniem. Na początku to może przytłaczać. Ale z czasem rozumiesz, że jeśli się dostosujesz, to będziesz wygrywać – tak opisywał go podopieczny z Juve, Luca Marrone.

Conte to również doskonały motywator. Reprezentanci Włoch go uwielbiali, nazywali go "Ojcem chrzestnym". Tak pisał o nim Andrea Pirlo w swojej biografii: "Potrzebował jednej przemowy, kilku prostych słów, by porwać do boju mnie i kolegów. W jego żyłach płonął ogień, poruszał się niczym jadowity wąż. Gdy Conte przemawia, jego słowa cię napadają, rozbijają drzwi twojego umysłu".

Zresztą, oddajmy głos samemu trenerowi. – Rywalizacja to bitwa, a my wychodzimy, by walczyć. Tu nie ma się z czego śmiać. Twoja śmierć to moja przetrwanie. Wygrać może tylko jeden, a ja robię wszystko, by był to mój zespół. Gram, by wygrywać. Jednych to może denerwować, innych martwić. Dla takich osób nie ma miejsca w moich drużynach. Jestem pasjonatem i oczekuję pasji. Żyję pracą całym sobą, dlatego wcześnie skończę karierę... – wyznał w niedawnym wywiadzie dla "L'Equipe".

Conte przed finałem LE: historię piszą tylko zwycięzcy

Czytaj też

Conte przed finałem LE: historię piszą tylko zwycięzcy

Liczy się każdy szczegół. Conte chce mieć pod kontrolą każdy fragment treningu, każdy stały fragment gry, każdy przekaz, który trafia do mediów. Nienawidzi rozmawiać o pieniądzach. Zostawia to "górze". W Turynie nie miał problemów, by na oczach drużyny zrugać Gianluigiego Buffona, gdy ten chciał poruszyć kwestię premii za zapewnione już mistrzostwo przed ostatnim meczem sezonu. Buffon zebrał cięgi, a Juve wygrało 3:0 i pobiło ligowy rekord punktów.

Zagląda zawodnikom do talerzy i do łóżek. – Sam byłem piłkarzem. Ważne jest, by stosunki trwały krótko i wymagały od nich jak najmniej wysiłku fizycznego. Dlatego najlepiej jest, by partnerka była na górze. I ważne, żeby była to żona. Nie chcemy żadnego niepotrzebnego zaangażowania organizmu! – mówił we wspomnianym wywiadzie.

Kochaj albo rzuć

Nie wszyscy są w stanie wytrzymać takie tempo i taką atmosferę. Piłkarze o mocniejszych charakterach często odchodzą skłóceni. Diego Costa twierdził, że Włoch "traktował go jak kryminalistę". – Jeśli chodzi o łatwość wchodzenia w konflikty, to Conte jest dwa razy gorszy od Jose Mourinho – uważa ceniony dziennikarz "The Telegraph", Duncan Castles. Atalantę opuszczał skłócony z kibicami. Juventus, Chelsea i reprezentację – z przełożonymi.

W Interze na razie wszyscy są gotowi pójść za nim w ogień. Zespół gra kapitalnie, a atmosfera wydaje się sielankowa. Conte ma poparcie dyrektora sportowego Beppe Marotty i prezydenta Stevena Zhanga. Na ostatnim treningu przed finałem Ligi Europy z radością biegał w środku "dziadka" niezdolny odebrać piłkę swoim podopiecznym.

Ale jeszcze kilka tygodni temu, gdy w prasie pojawiły się plotki o pierwszych tarciach, mówił tak: – Umawiałem się z Interem na trzyletni projekt, by przywrócić klub na miejsce, na które zasługuje. Na to potrzeba czasu. Jeśli wszyscy są zadowoleni z mojej pracy, a uważam, że tak jest obecnie, to nie widzę powodu, czemu mamy jej nie kontynuować. Ale jeśli komuś coś nie pasuje, to nie widzę problemu, by odejść.

Antonio Conte nie uznaje półśrodków.