Reprezentacja bez Piotra Zielińskiego. Jak to może wyglądać?

Pozycja Piotra Zielińskiego w reprezentacji jest niepodważalna. Wskoczył do niej po Euro 2016 i od tego czasu ominął tylko jeden mecz – towarzyski z Irlandią (11 września 2018). To było drugie spotkanie za kadencji Jerzego Brzęczka. Zagraliśmy w ustawieniu 1-4-4-2 z Milikiem i Piątkiem w ataku i drugą linią, która dzisiaj wydaje się nieprawdopodobna: Błaszczykowski-Linetty-Krychowiak-Kurzawa. Jedyną bramkę zdobył wprowadzony z ławki Klich.

Znowu na dwóch napastników?

Od tego czasu Zieliński gra wszystko od deski do deski. Jeśli schodzi z boiska, to na ostatnie kilkanaście minut. U Brzęczka rozegrał 1434 minut na 1620 możliwych. Więcej grali tylko Jan Bednarek (1469) i Grzegorz Krychowiak (1485).

– To jest duży błąd Jurka – że nie zbudował "Zielińskiego bis" – uważa Jan Tomaszewski. Do niedawna naczelny krytyk pomocnika Napoli uważa, że obecnie kadra gra najlepiej, gdy "Zielek" jest ustawiony za plecami Roberta Lewandowskiego.

– Na ten moment widzę dwie kandydatury – Arkadiusza Milika, który w przeszłości grał u boku "Lewego" – albo Sebastiana Szymańskiego. Ten skubaniec też umie grać kombinacyjnie – twierdzi Tomaszewski.

Rzeczywiście, Szymański, w kadrze ustawiany zwykle na prawym skrzydle, w klubie jest "dziesiątką" i wydaje się naturalnym kandydatem do "wejścia w buty" Zielińskiego. Mógłby wtedy zrobić miejsce na boku dla Kamila Jóźwiaka, na którego selekcjoner stawia coraz chętniej.

Za kandydaturą Milika opowiada się też Sebastian Mila. – Moim zdaniem nasza reprezentacja powinna grać z dwoma napastnikami. Dlatego tym bardziej pod nieobecność Piotrka sądzę, że powinien go zastąpić Milik ustawiony nieco za Lewandowskim – twierdzi nasz ekspert.

Sęk w tym, że Brzęczek chyba na dobre odpuścił grę z dwoma napastnikami. Ten eksperyment nie wypalał od wspominanego z sentymentem Euro 2016. Choćby we wspomnianym meczu z Irlandią ofensywna gra biało-czerwonych wyglądała bardzo źle.

Uwolnić Klicha

Wielu kibiców i ekspertów chętnie zobaczyłoby w pierwszym składzie Jakuba Modera. Będący na fali pomocnik Lecha mógłby na przykład zagrać w środku u boku Grzegorza Krychowiaka i Mateusza Klicha. Klich miałby wtedy więcej ofensywnej swobody – tak jak w Leeds – i mógłby pełnić u boku Modera podobną rolę, jaką w Lechu Poznań pełni Pedro Tiba. Kto wie, może pod nieobecność Zielińskiego jego niewykorzystany dotychczas potencjał wreszcie by rozkwitł.

Aż trzy mecze (07.10 Finlandia, 11.10 Włochy, 14.10 Bośnia i Hercegowina) otwierają przed sztabem kadry nowe możliwości. Na szansę liczyć może nie tylko Moder, ale i Michał Karbownik i na pewno Jacek Góralski, który w reprezentacji nie zawodzi. A przecież jest jeszcze wiecznie "wyautowany" Karol Linetty.

Nawet jeśli nie mamy "Zielińskiego bis", to możliwości nie brakuje. Teraz Brzęczkowi pozostaje tylko życzyć odwagi w próbowaniu różnych wariantów – personalnych, ale i taktycznych. Może nawet okazać się, że bez typowej "dziesiątki" też da się grać w piłkę i to lepiej niż ostatnio przyzwyczaili nas biało-czerwoni...