Reprezentacja Polski. Finlandia bez największych gwiazd. Jak zagra w Gdańsku?

Czytaj też: Futbol w Finlandii. "Walka, twarde warunki i kadra z piłkarzy bez wielkich szans na rozwój"

Finlandia była jedną z rewelacji eliminacji do mistrzostw Europy. Zmagania w swojej grupie zakończyła tylko za Włochami, wyprzedzając Grecję czy Bośnię i Hercegowinę. Dzięki osiemnastu punktom po raz pierwszy w historii awansowała na Euro.

W trakcie kwalifikacji wykorzystywała swoje największe atuty, nie siląc się na przesadne kombinacje. Grała prosto i skutecznie, bazując na dobrej organizacji w defensywie i szybkich kontratakach. W dziesięciu meczach strzeliła szesnaście goli, tracąc dziesięć.

Choć największe zagrożenie stwarzała po akcjach zaczepnych, to grę rozpoczynała od własnej bramki. Jej stoperzy wymieniali krótkie podania, czekając na wsparcie od partnerów. Zapewniali je przede wszystkim dwaj środkowi pomocnicy – Tim Sparv i Glen Kamara. Pierwszego z nich w Gdańsku zabraknie, a drugi z pewnością będzie wykonywał swoją robotę.

To on, w trakcie eliminacji, podawał najczęściej w zespole. Stawiał stempel na każdej akcji, kontrolując tempo gry. Działał jak metronom. Gdy tylko dostawał piłkę, grał do przodu. Szukał podań prostopadłych, zagrań za linę obrony bądź kombinacji na skrzydle.

Atakował prawą stroną, znakomicie uzupełniając się ze skrajnym pomocnikiem, Robinem Lodem. Obaj wymienili najwięcej podań w zespole, przesuwając akcje do przodu. Choć Finowie częściej atakowali lewą flanką, skuteczniejsi byli z prawej. Lod zagrał najwięcej kluczowych piłek dogrywając je – podobnie jak Kamara – prostopadle w pole karne.

Lod, tak jak i Sparv, nie zagra z Polską. Powodem jego absencji nie będzie jednak kontuzja, a trudności związane z podróżą ze Stanów Zjednoczonych. Pomocnik Minessota United został za oceanem. Nie grał także w dwóch poprzednich spotkaniach Finlandii w Lidze Narodów – z Irlandią i Walią.

Jego nieobecność nie będzie jednak największym problemem Suomi – na Stadionie Energa nie wystąpi bowiem Teemu Pukki. Gwiazdor Norwich City jest fundamentalną postacią kadry Markku Kanervy. Dlatego też opuści mecz w Gdańsku, by zachować siły na spotkania o punkty z Bułgarią i Irlandią.

Brak Pukkiego będzie ciosem wymierzonym w strategię zespołu. To właśnie napastnik Norwich był adresatem podań Loda i Kamary. Grał w linii z obrońcami rywala, balansując na granicy spalonego. Rzadko wracał do obrony, pozostając pierwszą opcją do podania po odbiorze piłki. Strzelał najczęściej w zespole, dziesięć razy trafiając do siatki. Został trzecim najskuteczniejszym snajperem eliminacji. Brał udział w trzynastu atakach bramkowych (81 procent). Na jego dorobek pracował cały zespół.

Finowie skutecznie odzyskiwali piłkę, broniąc w średnim pressingu. Tuż po jej przejęciu szukali wysoko ustawionego snajpera. Zagrywali długie piłki na wolne pole, licząc na jego przyspieszenie. Aż pięć z dwunastu bramek z otwartej gry zdobyli po kontratakach.

Podobnie rozgrywali ataki pozycyjne. Po krótkiej wymianie piłki na własnej połowie próbowali podań przeszywających ustawienie rywala. Centralną postacią zespołu był Pukki. Dzięki niemu najwięcej goli strzelili ze środka (sześć). Dołożyli do tego cztery trafienia z prawej flanki i dwa z bardziej ofensywnej, lewej. Cztery bramki zdobyli też po stałych fragmentach gry – trzech rzutach rożnych i karnym.

JAK FINOWIE ZAGRAJĄ Z POLSKĄ?

Choć brak kluczowych postaci wpłynie na ustawienie zespołu, to nie zmieni jego strategii. Finowie potwierdzili to już w dwóch tegorocznych meczach Ligi Narodów – przegranym z Walią (0:1) i wygranym z Irlandią (1:0).

W obu spotkaniach zagrali w formacji 3-5-2, wcześniej korzystając głównie z systemu 4-2-3-1. Kosztem ofensywnego pomocnika i jednego ze skrzydłowych do składu dokooptowani zostali trzeci stoper i drugi napastnik.

Styl gry drużyny zbytnio się jednak nie zmienił. Finowie bronili w średnim pressingu, a akcje rozpoczynali od własnej bramki. Po krótkiej kombinacji decydowali się jednak na dłuższe zagrania. Obok Kamary najczęściej próbował ich skrajny środkowy obrońca – Daniel O'Shaughnessy.

Jego podania nierzadko lądowały na głowie Joela Pohjanpalo, grającego u boku Pukkiego. Napastnik Unionu Berlin zgrywał piłki do swojego partnera, będącego – jak zwykle – kluczową postacią zespołu.

W Gdańsku w buty Pukkiego najprawdopodobniej wejść będzie musiał, będący ostatnio w niezłej dyspozycji, snajper Oerebro SK – Rasmus Karjalainen. Ten, podobnie jak gwiazdor Norwich, będzie musiał balansować na granicy spalonego, licząc na długie podania za linię obrony.

Finowie, przechodząc do defensywnego ustawienia 5-3-2, starają się bowiem odbierać piłkę w okolicach linii środkowej. Po udanych interwencjach błyskawicznie transportują ją do wyżej ustawionego napastnika. Tak gole strzelali nie tylko w eliminacjach, ale i w ostatnim wygranym starciu z Irlandią. Z pewnością postarają się zrobić to także w środowy wieczór.

PIERWSZY SKŁAD REPREZENTACJI FINLANDII

Finlandia w ostatnich spotkaniach w Lidze Narodów grała w formacji 3-5-2. Choć przez większość eliminacji używała głównie systemu 4-2-3-1, to ustawienie z trójką obrońców nie było dla niej niczym nowym. W takim zestawieniu wystąpiła w dwóch kwalifikacyjnych bojach z Włochami. Trudna sytuacja kadrowa zmusiła Kanervę do powrotu do tej taktyki po ponad roku.

W Gdańsku, prócz Pukkiego, Loda i Sparva, zabraknie bowiem Jasse Tuominena, Lassiego Lappalainena i Jukki Raitali. Z podstawowego składu, który wywalczył awans na Euro, z Polską zagrają więc tylko Lukas Hradecky, Jere Uronen i Glen Kamara.

POLSKA – FINLANDIA. PROGNOZOWANY SKŁAD

Lukas Hradecky – Leo Vaisanen, Juhani Ojala, Daniel O'Shaughnessy – Nikolai Alho, Glen Kamara, Joni Kauko, Fredrik Jensen, Jere Uronen – Joel Pohjanpalo, Rasmus Karjalainen