1. liga. ŁKS na drodze do awansu. Wojciech Stawowy: jesteśmy mądrzejsi o błędy z poprzedniego sezonu

Remis w meczu spadkowiczów. Przerwana seria ŁKS

Czytaj też

Remis w meczu spadkowiczów. Przerwana seria ŁKS

Maciej Rafalski: – Jest pan zaskoczony tak dobrym początkiem sezonu w wykonaniu ŁKS?
Wojciech Stawowy: – Nie jest to dla mnie niespodzianka. Latem ciężko przepracowaliśmy okres przygotowawczy i to procentuje. To jednak początek rozgrywek, dlatego trudno przewidzieć, czy aż tak dobrze będzie cały czas. Mamy solidny zespół, w którym doświadczenie miesza się z młodością. Zawodnicy chcą się uczyć i rozwijać, a przede wszystkim mają wielką chęć rehabilitacji po fatalnym poprzednim sezonie. To nie tak, że tylko władze klubu oczekują powrotu do Ekstraklasy. Piłkarze sami chcą wywalczyć awans i to jest naszym celem od pierwszego meczu.

– Trudno było odbudować drużynę pod względem mentalnym?
– Szybki spadek sprawił, że zawodnikom było łatwiej pogodzić się z porażką i mogli skupić się na nowym wyzwaniu. Latem w drużynie nie doszło do rewolucji, została większość piłkarzy z poprzedniego sezonu. Jest stabilizacja. Wierzyłem i dalej wierzę w tę drużynę. Możemy grać coraz lepiej i na razie widać, że robimy postępy.

– Został pan trenerem ŁKS w maju, gdy trwała przerwa w rozgrywkach spowodowana pandemią koronawirusa. Sytuacja drużyny w tabeli już wtedy była bardzo zła i wiele wskazywało na to, że zespół pożegna się z Ekstraklasą. Nie miał pan wątpliwości przy podjęciu pracy?
– ŁKS to klub z tradycjami, dobrze zarządzany. Przedstawiono mi odpowiednią wizję i perspektywę budowy drużyny. Wiedziałem, że strata jest duża i będzie ciężko. Widziałem jednak, że działacze też patrzą na to racjonalnie. Gdy spadek stał się faktem, zaczęliśmy pracować nad przygotowaniem do rywalizacji w pierwszej lidze.

– Co udało się poprawić w grze drużyny przez ten okres?
– Przede wszystkim taktykę. Lepiej się ustawiamy, jesteśmy też bardziej mobilni w ataku. Bardzo istotna jest też poprawa sfery mentalnej. W drużynie panuje pozytywny klimat, jest bardzo dobra atmosfera. To rzecz klucz do tego, by odnosić sukcesy.

Remis w meczu spadkowiczów. Przerwana seria ŁKS

Czytaj też

Remis w meczu spadkowiczów. Przerwana seria ŁKS

Robak na czele klasyfikacji wszech czasów strzelców Widzewa

Czytaj też

Robak na czele klasyfikacji wszech czasów strzelców Widzewa

– Czy w klubie przeanalizowaliście przyczyny spadku? ŁKS był zdecydowanie najsłabszą drużyną Ekstraklasy w minionym sezonie.
– Tak, porozmawialiśmy o wszystkim. Poruszyliśmy kwestię gry zespołu zarówno za mojej kadencji, jak i wtedy, gdy jeszcze nie było mnie w klubie. Zostały wyciągnięte wnioski, ale nie chcę o nich mówić, bo są to sprawy klubu, które powinny pozostać w ŁKS. Jesteśmy jednak mądrzejsi o tamte błędy i myślę, że początek sezonu to pokazuje.

– Ostatni raz w seniorskiej piłce pracował pan w 2015 roku. Przez ten czas nie pojawiały się żadne oferty?
– Ciągle chciałem wrócić, ale to nie do końca zależało ode mnie. Chciałem znaleźć się w dobrze prowadzonym klubie, poukładanym, z odpowiednią wizją. Propozycje, które pojawiały się wcześniej, nie gwarantowały tego. Oferta z ŁKS była zadowalająca. Bardzo ciągnęło mnie do seniorskiego futbolu. To moje życie, żywioł i pasja. Mam nadzieję, że będę pracował jak najdłużej.

– Za wami najtrudniejsze dotychczas spotkanie? Po siedmiu zwycięstwach zremisowaliście z Arką Gdynia.
– Na pewno było nam najtrudniej. To najlepsza drużyna, z którą graliśmy do tej pory. Było dużo piłkarskich szachów i walki. Czasami tak wyglądają mecze, gdy spotkają się dwie drużyny, które chcą walczyć o awans i nie chcą popełnić błędu.

– Wcześniej pokonaliście Widzew Łódź. Wielkiego rywala ŁKS, a także klub, w którym pracował pan pięć lat temu.
– Jeśli odczuwałem satysfakcję z wygranej to dlatego, że mój zespół wygrał mecz derbowy. Nie postrzegałem tego tak, że pokonałem swój były klub i przez to coś komuś udowodniłem. Odnieśliśmy bardzo ważne zwycięstwo, w dodatku na boisku rywala. Daliśmy dużo radości kibicom, których w Ekstraklasie nie rozpieszczaliśmy. To było dla mnie najważniejsze.

– Widzew prowadził pan w czasie, gdy był on w pierwszej lidze. Jak zmieniły się rozgrywki przez ten okres?
– Poziom zdecydowanie się podniósł. I nie mówię tego dlatego, że pracuję w pierwszej lidze. Jest sporo młodych, utalentowanych piłkarzy, do tego wielu doświadczonych z ekstraklasową przeszłością. Jest też lepsze opakowanie medialne. To jednak wciąż rozgrywki specyficzne, bardzo wyrównane, w których jest wiele niespodzianek.

Robak na czele klasyfikacji wszech czasów strzelców Widzewa

Czytaj też

Robak na czele klasyfikacji wszech czasów strzelców Widzewa

Czas apokalipsy w Legii. Kibice żądają dymisji

Czytaj też

Czas apokalipsy w Legii. Kibice żądają dymisji

– Pandemia koronawirusa miała też wielki wpływ na świat futbolu. Przerwa w rozgrywkach i napięty terminarz skomplikowały przygotowanie drużyny do sezonu?
– Bez wątpienia, nie ułatwiło to zadania. To był zupełnie inny okres przygotowawczy, ale jednakowy dla wszystkich. Widać jednak, że trenerzy i piłkarze poradzili sobie z tym. Dochodzą różne informacje o liczbie zakażeń, ale nie skupiamy się na tym, czy liga może zostać przerwana, czy nie. To nie zależy od nas. My musimy ciągle pracować z myślą o kolejnym meczu. Trzeba dbać o siebie i umieć żyć z tym, co dzieje się wokół nas.

– Może pan powiedzieć, że po pięciu latach wrócił do "dorosłej" piłki jako lepszy szkoleniowiec?
– Przez ten okres nie siedziałem w domu. Dobrze spożytkowałem ten czas. Przemyślałem to, co robiłem w poprzednich klubach. Pewne rzeczy w swoim warsztacie trenerskim postanowiłem zmodyfikować, inne pozostawiłem. Praca w akademii Escoli Varsovia również otworzyła mi oczy na wiele spraw związanych z piłką młodzieżową. Co do szkoleniowców i prowadzenia seniorskich drużyn na najwyższych szczeblach w Polsce, nie jest łatwo. Trenera muszą bronić wyniki, które według władz wielu klubów, powinny pojawić się od razu. W wielu miejscach nie postrzega się działań szkoleniowców jako procesu, nie daje się im czasu. Wiem, że trzeba jak najszybciej łączyć wygrane i dobrą pracę. Teraz staram się to robić.

– Z czego biorą się tak pochopne decyzje władz klubów?
– Przede wszystkim to brak cierpliwości, który często spowodowany jest brakiem wiedzy o piłce. Czasami jest tak, że w klubach prezesom czy właścicielom doradzają kompletnie przypadkowe osoby. Stąd biorą się takie, a nie inne decyzje. Mało kto decyduje się na to, by poczekać i nie reagować nerwowo. Czas pokazuje jednak, że kluby, gdzie wytrzymano ciśnienie i postawiono na długofalową pracę z trenerem, mają wyniki. Przykładami są Górnik Zabrze, Lechia Gdańsk, Piast Gliwice, Cracovia czy Lech Poznań, który będzie nas reprezentował w europejskich pucharach.

– Jak bardzo pomógł przepis o obowiązkowym młodzieżowcu?
– Uważam, że to świetny pomysł, który wręcz powinien zostać poszerzony. Często trenerzy boją się o swoją pracę i dlatego stawiają na doświadczonych, bardziej ogranych zawodników. Problem w tym, że ci starsi nie zawsze gwarantują wynik... Młodzież pokazuje, że jeśli da jej się czas, poradzi sobie i może wskoczyć na odpowiedni poziom. To da z kolei nie tylko wynik sportowy, ale także zarobek ze sprzedaży takich piłkarzy. Do tego wszystkiego potrzeba jednak cierpliwości.

Czas apokalipsy w Legii. Kibice żądają dymisji

Czytaj też

Czas apokalipsy w Legii. Kibice żądają dymisji