24 paź 2020 | Piłka nożna / Reprezentacja kobiet

Weronika Zawistowska: najgorsze było uświadomienie sobie, że czasu nie cofniemy

Weronika Zawistowska i Agata Tarczyńska (fot. PAP)

Reprezentacja Polski piłkarek pokonała Azerbejdżan 3:0 (1:0) w meczu eliminacji mistrzostw Europy. Przedłużyła tym samym nadzieje na awans. Te po wcześniejszej porażce z Czeszkami zostały mocno osłabione. – Musiałyśmy zapomnieć o tamtym meczu, choć myślę, że na dobrą sprawę żadna z nas do końca tego nie zrobiła – mówi Weronika Zawistowska, która strzeliła swoje pierwsze gole w kadrze.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Polki wygrały z demonami. Rywalki były tylko tłem

Dawid Brilowski, TVPSPORT.PL – Długo dochodziłaś do siebie po Czeszkach?
Weronika Zawistowska – Tak. Bardzo długo myślałam o tym meczu. Trudno było pogodzić się z przegraną, bo nie byłyśmy przecież od nich gorsze. Na wyjeździe wywalczyłyśmy nawet remis. Potem zabiła nas wyłącznie mentalność.

– I mentalnie trzeba było się podnieść?
– Najgorsze w tym wszystkim było uświadomienie sobie, że czasu nie cofniemy. Że to się już stało, a życie musi toczyć się dalej. Teraz trzeba nad sobą ciągle pracować i zrobić tak, żeby przyszłość wyglądała lepiej.

– Jak wyglądał pierwszy wieczór po powrocie ze zgrupowania?
– Bliscy bardzo mi pomogli. W domu wspierali mnie rodzice, a gdy później wyjechałam do Sosnowca – siostra. Dobrze mieć ją tak blisko siebie. Szczególnie, że jestem osobą, która zazwyczaj wszystko długo przeżywa.

– Na zgrupowanie do Warszawy przyjechałaś już w zupełnie innym nastroju?
– Musiałyśmy zapomnieć o tamtym meczu, choć myślę, że na dobrą sprawę żadna z nas do końca tego nie zrobiła. To trudne. Ale trzeba skupić się na następnych spotkaniach. Walczymy tu o sześć punktów. Teraz czeka nas wyjazd do Mołdawii, później decydujący mecz…

– A tuż za nami Azerbejdżan. W tym starciu miałaś inne zadania niż zazwyczaj?
– Zagrałam na "wahadle". W rywalizacji z niżej notowanymi przeciwniczkami to pozycja bardzo podobna do pomocniczki. Pracy w defensywie miałam niewiele i niemal cały czas przebywałam na ich połowie.

– Po przerwie zaczęłaś grać jakby bardziej ofensywnie. Z czego to wynikało?
– W przerwie dostałam od trenera wskazówki na temat tego, gdzie powinnam się ustawiać. Przypomniał mi, że Ola Sikora jako wahadłowa wchodziła głęboko w pole karne.

Spokojna wygrana Polek. Skrót meczu z Azerbejdżanem

Spokojna wygrana Polek. Skrót meczu z Azerbejdżanem

– Zaczęłaś więc być Olą?
– Zdecydowanie nie. Do Oli sporo mi jeszcze brakuje. Muszę długo pracować, żeby osiągnąć taki poziom.

– Ale podobnie jak Ola z Azerbejdżanem zdobyłaś dwie bramki. Jakie to uczucie strzelić dla reprezentacji?
– Niesamowite. Po pierwszej bramce byłam w takiej euforii, że biegałam do dziewczyn, krzycząc im, że to moja pierwsza bramka w reprezentacji. Śmiały się z tego, gdy wracałyśmy do hotelu. Ale tak – właśnie w ten sposób okazałam szczęście. Bardzo mi zależało, żeby wreszcie strzelić coś z orzełkiem na piersi.

– Ta wygrana przywróciła w waszych głowach marzenia o awansie?
– Każde zwycięstwo pomaga drużynie. Daje takiego "kopa". I to także tak zadziała. Ale wiemy też po nim, że musimy poprawić finalizację. Mając tyle okazji nie możemy wygrywać tylko 3:0. Już w meczu z Mołdawią musi się to zmienić.

– Czeka was dość egzotyczny wyjazd. Już przed pierwszym meczem pojawiły się cztery zakażenia. Nie boisz się?
– Jakieś obawy zawsze są. Mam nadzieję, że przed wylotem dowiemy się, że nie ma żadnych pozytywnych wyników.

– Jak postrzegasz Mołdawię? Rywal silniejszy od Azerbejdżanu?
– Myślę, że minimalnie silniejszy. W meczu z nami były zorganizowane, próbowały coś grać. Ale nie zważam na to. Mamy jeden cel i chcemy po niego iść.

– Ten cel będzie do zrealizowania dopiero w Hiszpanii. Myślicie już o tym meczu?
– Staramy się tego nie robić i myśleć wyłącznie o przeciwniczkach, z którymi zaraz zagramy. Nie lekceważymy ich i lecimy ze świadomością, że trzy punkty będzie trzeba sobie wyrwać – nikt się przecież nie położy przed nami na murawie. Ale mimo to gdzieś z tyłu głowy jest Hiszpania. Wiemy, o co chcemy z nią walczyć.