05 lis 2020

To, co ważne

Lech pokonał Standrad Iwański felieton — Piłkarze Lecha Poznań Mikael Ishak (P) i Jakub Moder (L) (fot. PAP/Jakub Kaczmarczyk)

Lech wygrać ze Standardem Liege musiał i zrobił to, na co liczyliśmy. Jeżeli ktoś chciałby– przez osłabienia rywala – wartość tego zwycięstwa kwestionować, to warto przypomnieć, że podobnie osłabiony Szachtar wygrał w Madrycie, a Krasnodarowi niewiele brakowało do pozytywnego wyniku w Sewilli. Przeciwko temu rywalowi punkty są bezcenne, te z Benfiką i Rangersami mogą być miłym dodatkiem.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Remis w Lizbonie powoduje, że sytuacja w grupie jest otwarta. Lech jest w grze, w piłkę gra, a nie tylko ją kopie i miło się na to patrzy. Dobrze zbilansowany zespół, ze świetnym połączeniem zdolnych Polaków i wartościowych obcokrajowców. W przeciwieństwie do lat minionych skauting w Poznaniu może sobie gratulować wyboru napastnika. Ishak ma cztery gole w trzeciej kolejce fazy grupowej, wykonuje dużo boiskowych zadań i potwierdza, że nikt nie tęskni za Gytkjaerem.

Pochwalić trzeba Dariusza Żurawia. Przy Bułgarskiej postawiono na swoich i na pewno nie żałują. Były obrońca zarówno w zakresie przygotowania do spotkania z Belgami, jak i prowadzenia zespołu w trakcie meczu nie popełnił błędu. W przeciwieństwie do sędziego tego spotkania, który wykazał się niezrozumiałą wyrozumiałością, gdy powinien wyrzucić piłkarza gości z boiska.

Lech ma intensywną jesień, ale na to nikt narzekać nie powinien. I choć Żuraw ostrzega, że mecz w PKO Ekstraklasie po rywalizacji w Europie musi być słabszy, nikt mu na taki komfort w weekend nie pozwoli. Ligowy klasyk w Warszawie zapowiada się znakomicie, bo jestem pewien, że Legia zagra z całą mocą. Mistrzowie Polski będą chcieli udowodnić, że sportowo nie ma aż takiej różnicy, jak w bilansie księgowym za ten sezon – a nie ma lepszej okazji ku temu, niż mecz. Lechici też wyjdą na boisko z widokiem na komplet punktów, bo lokomotywa jest rozpędzona, ale rywale w ligowej tabeli zaczynają odjeżdżać. Szykuje się nam przy Łazienkowskiej wspaniały spektakl, a Lech nie może świętować, bo wyzwanie goni wyzwanie.