Tytan pracy, kochany szaleniec i pożeracz szkła. Marcin Wasilewski we wspomnieniach kolegów z Leicester

Legenda w piłce i przy barze. Koledzy żegnają "Wasyla"

Marcin Wasilewski w swej klubowej karierze najwięcej trofeów zdobył w Anderlechcie Bruksela, w którym po dziś dzień traktowany jest jak jedna z największych legend. Najlepiej smakować musiało mu jednak zupełnie niespodziewane mistrzostwo Anglii z Leicester City. Obrońca dołączył do Lisów jeszcze za czasów Championship, wywalczył awans do Premier League, utrzymał się w niej po słynnym pościgu, a następnie wywalczył mistrzostwo. Gdy trenerem był Nigel Pearson "Wasyl" miał najlepszy czas w drużynie. – Kocham go. Jest świetny. Piłkarze też go uwielbiają – mówił w 2014 roku opiekun Lisów. – To profesjonalista, ale i szaleniec. Nawet dla mnie. Jeśli jest spóźniony, zmieniam czas spotkania – śmiał się Pearson. Kultem otaczali go jednak wszyscy koledzy z szatni, którzy wspominają historie Polaka w Leicester na łamach "The Athletic".

What makes a cult hero?

Battling back from a horrific injury
+
A fully committed style of play
+
Doing slide tackles in a pub
+
Having your own terrace dance
= Waselewski #LCFC

The best of Wasilewski: ‘He crushed a glass and started eating it’ https://t.co/gKa6pT7Cpy

— Rob Tanner (@RobTannerLCFC) November 26, 2020

– Gdy podpisałem kontrakt, pamiętam jak do szatni wprowadzili mnie Andy King i Danny Drinkwater. Gdy pokazali mi Marcina, ostrzegli: "jeśli chcesz grać w piłkę jeszcze przez parę lat, omijaj tego gościa na treningu. On tak samo ćwiczy jak gra w lidze. To zwierzę" – wspomina Kevin Phillips. – Nigdy nie zrobił nikomu krzywdy na treningu, bo wszyscy go omijali. Gdy kogoś kopnął, to nie dlatego, że chciał. Co najwyżej się przeliczył – dodaje król strzelców Premier League z sezonu 1999/00. Poza boiskiem "Wasyl" należał do głównej grupy, której zdarzało się odwiedzać różne lokale podczas klubowych wyjść. – Nigdy nie siedział w kącie, nie był też cichy. Zwykle nie mówił wiele, ale jak mówił miał posłuch i respekt. A gdy go o coś poprosiłeś, zawsze to zrobił. Świetny gość – podsumował Wasilewskiego Phillips.

– "Was" był duszą towarzystwa. Lubił dobre drinki i towarzystwo kolegów z szatni. Jeśli razem wychodziliśmy, zawsze tam był. I parę razy zdarzyło mu się mnie upić – wspomina Liam Moore, obrońca Leicester w latach 2011-2017. – Miał niesamowitą pojemność alkoholową. Nigdy nie wyglądał na wstawionego, a następnego dnia był pierwszy na treningach. Historii mielibyśmy więcej, ale nie pamiętaliśmy co się działo – dodaje defensor. Tak też zapewne było w noc, w którą piłkarze Lisów zdobyli mistrzostwo Anglii. Na nagraniach z zabawy Wasilewski jest jedną z centralnych postaci.


Z rozrzewnieniem wspominane są głównie dwa wybryki z Marcinem Wasilewskim w roli głównej. – Gdy podpisał z nami kontrakt, poszliśmy na zapoznawczą kolację. Po kilku drinkach zaczęliśmy go podpuszczać i dogadywać. Nie znaliśmy go, wyglądał groźnie, ale nic o nim nie wiedzieliśmy. Wtedy nagle rozbił kieliszek po szampanie i jak gdyby nigdy nic zaczął żuć szkło – opowiada Moore. – Wtedy pomyślałem, cholera, kim jest ten gość – wtóruje mu Dean Hammond.

Gdy zaś Lisy utrzymały się jako beniaminek Premier League, do Tajlandii zaprosił ich właściciel klubu, Vichai Srivaddhanaprabha. – Mieszkaliśmy w jednej z posiadłości właściciela. David Nugent miał na sobie bardzo drogie buty, którymi lubił się chwalić. "Wasyl" wyrwał mu jednego i wrzucił do rzeki. "Nuge" nie zrobił nic, tylko dlatego, że pomysłodawcą akcji był Marcin. Powiedział: "nieważne, kupię sobię nową parę" – wspomina Phillips. Historii byłoby więcej, lecz niektórych piłkarze Leicester zwyczajnie nie pamiętają.