12 gru 2020 | Boks

Maskotka, obżarciuch, rabuś i śmieszek. Mariusz Wach według najbliższych

Lata lecą, a Mariusz Wach nadal liczy się na światowej scenie wagi ciężkiej. W sobotę w Londynie 40-latek stanie oko w oko z Hughie'em Furym, kuzynem słynnego Tysona. To idealny moment, by poznać olbrzyma z Krakowa z zupełnie innej strony. W czym tkwi tajemnica odporności na ciosy, dlaczego nazywany jest maskotką i czemu w zuchwały sposób "obrabował" trenera?  O tym opowiedzą ci, którzy znają go najlepiej.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

CZYTAJ TEŻ: POLAK PRZED WALKĄ ŻYCIA. "WEZMĘ TABORET I GO RZUCĘ"

Na zawodowstwie debiutował w 2005 roku, gdy jego sobotni rywal nie marzył nawet jeszcze o karierze boksera (Hughie miał wtedy 11 lat). Mariusz Wach przypomniał o sobie na dobre w grudniu ubiegłego roku, gdy podczas wielkiej gali w Arabii Saudyjskiej, gdzie w walce wieczoru Anthony Joshua pokonał w rewanżu Andy'ego Ruiza Juniora, spotkał się z Dillianem Whyte'em. Krakowianin zaprezentował się nadspodziewanie dobrze, choć ostatecznie przegrał na punkty. Tym razem na jego drodze stanie kuzyn Tysona Fury'ego, mistrz świata juniorów w boksie olimpijskim. Jego sylwetkę i zwariowane losy rodziny przypominaliśmy tutaj >>>.

Na polskiego "Wikinga" spojrzeliśmy z innej perspektywy, dzięki spostrzeżeniom tych, którzy przebywają z nim na co dzień. Trener, współlokatorka i partnerzy z sali treningowej w Dzierżoniowie.

Wach? Kawalarz co się zowie

Piotr Wilczewski, trener Mariusza Wacha:
Humor dopisuje, gdy jest się z Mariuszem na sali. Bazujemy na uśmiechu, choć gdy trzeba, to potrafimy się wyciszyć i skoncentrować. Na sali jest na pewno wesoło.

Mateusz Masternak, były mistrz Europy wagi junior ciężkiej:
Poczucie humoru Mariusza Wacha w skali od 0-10? 11! Poznałem Mariusza w 2006 roku i od tego czasu nie stracił w ogóle entuzjazmu i uśmiechu. Niektórzy twierdzą, że to duże dziecko i coś w tym jest. Wychodzę do ringu do piosenki Kultu "Knajpa morderców". Tam pada cytat: "mordercy mają serca gołębie". I u Mariusza dokładnie tak jest. Niejednego mógłby zarazić optymizmem.

Laura Grzyb, pięściarka kategorii piórkowej:
Mariusz jest bardzo pozytywną osobą i przenosi humor i żarty do sali. Jest naszą maskotką (śmiech). Nie bije od niego starość czy rezerwy co do młodszych zawodników. Jest wesoło, bo to prawdziwy żartowniś!

Kamil Bednarek, pięściarz kategorii super średniej:
Poczucie humoru u Mariusza to jest temat niezmienny. Nawet po sparingach siadamy, a Mariusz opowiada nam anegdotki z przeszłości. Dopiero skończył ciężki trening, zebrał po drodze "opierdziel" od trenera, a za chwilę opowiada śmieszne historyjki. Mariusz przeżywa drugą młodość i nie chce się zestarzeć. Odcina się od normalnego życia.

Tajemnica tytanowej szczęki

Piotr Wilczewski:
Mariusz podnosi zębami ciężary ważące 24 kilogramy, w ten sposób wzmacnia mięśnie karku. Każdy może spróbować i sprawdzić, czy to działa. Mariusz po prostu taki jest i oby ta odporność towarzyszyła mu jak najdłużej.

Mateusz Masternak:
Jak on dźwiga w zębach ciężary takie, których ja unieść nie mogę, to co się dziwić? Może ma w szczęce ma wstawione jakieś dodatkowe włókna, mięśnie? Może w dzieciństwie pił galony mleka?

24kg�� @WikingWach @hughiefury @sport_tvppl @MichalOlzynski @mazurboxing pic.twitter.com/yhpYj3OGL7
— Rafał Mandes (@MandesR) November 24, 2020

Laura Grzyb:
Po każdym treningu faktycznie pracuje nad szczęką, dźwiga w zębach olbrzymie ciężary. Sami się dziwimy, bo my po treningu jesteśmy zmęczeni, marzymy o odpoczynku, a on siada i pracuje. Chyba w tym tkwi ten sekret.

Kamil Bednarek:
Podnosi ustami poważne ciężary i jest to pomoc, którą stosuje od jakiegoś czasu. Cała odporność tkwi jednak w jego genach. Ma twardą szczękę i wydaje się, że nikt go nie posadzi na tyłek.

Słabości olbrzyma

Piotr Wilczewski:
Sportowo brakuje mu koordynacji ruchowej i szybkości. W wieku 40 lat trudno byłoby to nadrobić, dlatego pracujemy nad jego atutami i psychiką. Inną słabością jest zaglądanie do nieswojej lodówki (śmiech). Potrafi wyjadać moje lody i smakołyki. Potem czekają na mnie niespodzianki. Wracam po treningu, a wszystko jest wyjedzone.

Mateusz Masternak:
Obżarciuch! Teraz go podkopię! Lata temu w Dzierżoniowie byliśmy na obiedzie u żony Piotrka Wilczewskiego. Asia zrobiła talarki w wielkiej misie, w której mogłoby się dziecko wykąpać. Każdy nałożył sobie porcję, a większa reszta leżała obok Mariusza, który co chwilę podjadał. Pół godziny później ktoś upomniał się o dokładkę, ale... było za późno. Mariusz zjadł wszystko, a Asia była w szoku. "Przecież usmażyłam 10 kilogramów!". Jedzenie jest jego największa słabością.

Laura Grzyb:
Mariusz Wach nie ma słabości! Kiedyś mówili, że bywał leniuchem, ale teraz na szczęście ma mnie, swoją partnerkę treningową, więc go gonię.

Kamil Bednarek:
Wydawałoby się, że lenistwo, ale sam Mariusz się z tego śmieje. Większość czasu naprawdę ciężko pracuje. Robotę wykonuje sumiennie. Są śmiechy, są wygłupy, ale jest też harówka.