Patryk Prokulski, TVPSPORT.PL: – Twoje dołączenie do PFL to ekscytująca wiadomość zarówno w świecie MMA, jak i boksu. Co skłoniło cię do takiej decyzji?
Claressa Shields, mistrzyni świata w boksie i nowa zawodniczka PFL: – Konwersacja w przedstawicielami PFL. Poczułam, że nie zależy im na krótkotrwałej współpracy. Chcą pomóc mi rozpocząć przygodę z MMA, co będzie poszerzeniem mojej kariery. Więc chodziło przede wszystkim o to, jak potoczyła się nasza rozmowa. No i będę mogła powalczyć o milion dolarów w 2022 roku! To istotny element układanki. PFL jest świetną organizacją.
– Kiedy pomysł o rozpoczęciu kariery w MMA zaświtał ci w głowie? Czy zaczęło się od konfliktu z Amandą Nunes w zeszłym roku?
– Myślałam o tym od półtora, może dwóch lat. Nie wiem, czy można mówić o konflikcie z Amandą Nunes – chciałam po prostu zmierzyć się z nią w walce bokserskiej. Powiedziałam, że jeśli ona ma odwagę, by wejść ze mną do ringu, ja mam odwagę, by wejść z nią do klatki. Rywalizacja mnie napędza i mówiłam serio. Nie chodziło mi tylko o zrobienie szumu… ale ludzie w nic nie uwierzą, dopóki nie podpiszesz kontraktu.
– Co skłoniło cię do wybrania właśnie PFL? Czy fakt, że jako jedni z nielicznych mają kobiecą dywizję 155 funtów, był istotny?
– To był jeden z ostatnich powodów. Tak jak mówiłam, przede wszystkim chodziło o rozmowę. Szefowie PFL powiedzieli "nie chcemy, żebyś po półrocznym treningu walczyła z najlepszymi w naszej dywizji". Chcą, żebym mierzyła się z zawodniczkami na swoim poziomie, rozwijała się i dopiero w trakcie sezonu w 2022 roku startowała z najlepszymi. 2021 rok poświęcam na treningi i przetarcie w MMA. Będę też walczyła w boksie – co również im nie przeszkadza! Nie kończę kariery pięściarskiej. Wciąż jestem mistrzynią świata, do kolejnej obrony pasów podejdę w lutym. W czerwcu zadebiutuję w PFL. Ich podejście mnie przekonało. Nie zrozum mnie źle – mogę zrobić wagę 145 funtów! Po prostu nie chcę tego robić. Ostatni raz ważyłam tyle mając może 16-17 lat. I nie lubię być tak mała. Uważam, że jestem dużą kobietą, podoba mi się moja waga, która przekłada się też na siłę. Gdy jestem nieco mniejsza, nawet startując w boksie w limicie 154 funtów, czuję się nieco bardziej krucha.
– Jakie są twoje plany na 2021 rok? Boks w lutym, potem MMA w czerwcu… i co dalej?
Powtórka cyklu. Kolejna walka w boksie i znów starcie w MMA. Po dwie walki w każdej formule. Jeśli uda mi się stoczyć trzeci pojedynek pięściarski, w porządku. Jeśli nie, to wciąż bardzo dobry plan.
– Zaczęłaś treningi w JacksonWink, gdzie są świetni zawodnicy. Widziałem nagrania z twoich treningów z Jonem Jonesem. Jaki jest twój cel w tym pierwszym roku w nowym sporcie – udoskonalenie narzędzi w stójce, które już masz? Czy obrona przed obaleniami i walka w parterze?
– Pracuję nad swoimi słabościami. Nie muszę pracować nad boksem – już to mam. Staram się dodać elementy muay thai, kolana, kopnięcia i zapasy. Chcę to wszystko wymieszać tak, żeby czuć się komfortowo w każdym scenariuszu, jaki może mnie spotkać w walce MMA. Oczywiście, że będę wolała utrzymywać starcia w stójce. Jeśli zostanę sprowadzona do parteru, będzie to dla mnie nowa sytuacja. Muszę się więc nauczyć, jak wstać. Jak się zachować, gdy do tego dojdzie. Na co uważać, jak bronić się przed kopnięciami. Tego typu podstawy. Skupiam się na słabościach i razem pracujemy nad tym z trenerem Gregiem Jacksonem i Jonem Jonesem.
– Jak oceniasz treningi z Jonesem? Miałaś już okazję pracować z Holly Holm?
– Tak, miałam już po dwie jednostki z obojgiem. Czuję się wspaniale, mogę się wiele od nich nauczyć. Są niesamowicie otwarci, dobrze mnie przyjęli. Chwalą mnie, gdy np. wyprowadzę dobre kopnięcie. Miałam też rozmowę z Holly, bo coś nas łączy. Holly zrezygnowała z boksu na rzecz MMA. Ja robię to nieco inaczej, bo wciąż chcę boksować, jednak wciąż jest to podobna droga. Ta rozmowa i jej przykład pokazały mi, że można tak trafić do MMA i dużo osiągnąć. Dostałam już sporo pochwał i słyszę, że szybko się uczę. To pozytywny bodziec.
– Jaki jest twój końcowy cel w MMA? Czy wyobrażasz sobie dojście do takiego punktu w którym uznasz, że osiągnęłaś w boksie już wszystko i ten etap za tobą?
Nigdy do tego nie dojdzie. Nigdy nie będę miała dosyć. Zawsze znajdą się kolejne historyczne osiągnięcia, kolejne pasy, wciąż będę chciała być na tronie. Końcowy cel to bycie jednocześnie mistrzynią świata w boksie i MMA. Dlatego z niecierpliwością czekam na 2022 rok.
– Nie wiem czy to stosowne pytanie, gdy jesteś świeżo po podpisaniu kontraktu z PFL, ale czy wyobrażasz sobie, że za jakiś czas trafisz do UFC?
Nie myślę o tym. Obecnie jestem zawodniczką PFL, walczę pod ich szyldem i związałam się na najbliższe trzy lata, więc…
– Rozumiem. Gdy mówisz o sezonie w 2022 roku, jedna rzecz przychodzi mi do głowy. Zapewne wiesz, że w tym formacie wygrane przed czasem są wyżej punktowane. Jesteś dominującą mistrzynią, ale nie masz wielu nokautów w swoim CV. Czy myślisz, że musisz też nad tym popracować?
– Według ciebie jestem wystarczająco silna? Co ty o tym sądzisz?
– Nie to miałem na myśli. Ale twoje główne atuty według mnie to głównie upór i częstotliwość ciosów. Ale nie jestem pewien, i mam nadzieję, że nie odbierzesz tego jako brak szacunku…
– …mam sporą siłę. Właśnie w ten sposób trzymam rywalki z dala ode mnie, w ten sposób zmuszam je do chowania się za podwójną gardą – boją się przyjąć moje ciosy. W boksie mamy dziesięciouncjowe rękawice, teraz będę walczyć w czterouncjowych. To dla mnie duży atut. Wciąż będę miała szybkość i moc. Dojdą do tego kopnięcia, kolana, techniki duszące, wszystko. Spokojnie, zobaczycie moje nokauty. W boksie dzięki dużym rękawicom dziewczyny kryją się za podwójną gardą. Wygrywałam w stosunku 10-0 w rundach, spuszczałam im łomot, a mimo to nikt nie przerywał walk. Gdyby w ten sposób jeden facet okładał drugiego, sędzia wkraczałby do akcji. To nie moja wina! Jeśli zapytasz mnie o zdanie, w rekordzie powinnam mieć 10 wygranych, sześć przed czasem. Ale skoro sędzia chce oglądać, jak dziewczyny zbierają lanie przez dziesięć rund, mam tylko dwa nokauty. Tak czy inaczej, wygrywałam zdecydowanie, jednogłośnymi decyzjami. Zwycięstwo to zwycięstwo. Tak do tego podchodzę. Najważniejsze w każdym pojedynku – wygrać. Jeśli wszystko układa się dobrze, szukasz nokautu. Ale zwycięstwo to podstawa.
