Rekordzista Afryki w skokach: gdybym zaczął wcześniej, mógłbym skakać w PŚ

Mateusz Leleń (TVPSPORT.PL): – Kiedy pierwszy raz usłyszałeś o skokach?
Dunstan Odeke (rekordzista Afryki w skokach): – Miałem jakieś osiemnaście lat i żadnych szans, aby samemu spróbować, bo mieszkałem w Londynie. Chłopak mojej siostry był jednak Niemcem, miał domek wczasowy niedaleko Garmisch-Partnekirchen. Znał ludzi w tamtejszym klubie. To tam pierwszy raz zobaczyłem skoki na żywo. Było lato, leżał igielit. Trener podszedł i powiedział: "ty też mógłbyś zająć się skokami". Tak to się zaczęło.

"Sabotaż polskich skoków". Ziobro atakuje Horngachera

Czytaj też

"Sabotaż polskich skoków". Ziobro atakuje Horngachera

– Najpierw musiałeś jednak w ogóle trafić do Europy. Na świat przyszedłeś przecież w Ugandzie.
– Urodziłem się w Kampali w 1968 roku. Cztery lata później wyjechaliśmy do Europy. Dorastałem w Belgii, gdzie mój ojciec był ambasadorem. Potem była Wielka Brytania - tam poszedłem do szkoły z internatem i pokochałem sport. Najlepiej szło mi w moim ulubionym rugby, ale biegałem też na 100 metrów, grałem w piłkę nożną, całkiem długo trenowałem szermierkę. Robiłem chyba wszystko!

– Aż w końcu wkręciłeś się w skoki narciarskie.
– Narciarstwo poznawałem w trakcie ferii, gdy jeździłem slalomy. Ale potem było Garmisch-Partenkirchen, gdzie zobaczyłem i spróbowałem skoków. Po tym co tam przeżyłem, postanowiłem... przeprowadzić się do Norwegii. Tam czekały o wiele większe możliwości. Zapisałem się do klubu, mogłem skakać latem i zimą, nie tracić czasu na podróże. Do tego miałem trenera Geira Hammera.

– Pamiętasz swój pierwszy skok?
– Hmm... Próbuję sięgnąć pamięcią. To na pewno było w Garmisch-Partenkirchen. A skok? Mam w głowie taki na 16 metrów. Udało mi się wylądować. To było fantastyczne! 

"Sabotaż polskich skoków". Ziobro atakuje Horngachera

Czytaj też

"Sabotaż polskich skoków". Ziobro atakuje Horngachera

Wychował rewelację sezonu. "Za trzy lata skoki zupełnie znikną" [WYWIAD]

Czytaj też

Wychował rewelację sezonu. "Za trzy lata skoki zupełnie znikną" [WYWIAD]

– Rodzina w Ugandzie wiedziała o twoich skokach?
– Tak, ale trudno im było to wszystko pojąć. Mówimy w końcu o kraju, gdzie nawet nie pada śnieg. Ludzie patrzyli na skoki i byli zaskoczeni wysokością. Słyszałem też, że skocznie wyglądają przerażająco.

– A jaki był największy obiekt, na którym skakałeś?
– Duża skocznia w Lillehammer.

– Wszelkie źródła wskazują, że jesteś rekordzistą Afryki w skokach narciarskich. Chyba, że... znasz jeszcze kogoś z tego kontynentu, kto skakał?
– Nie, wychodzi na to, że jestem jedyny. Nigdy nie słyszałem nawet o nikim innym.

– Chyba dobrze za to, że o tobie usłyszał Pavel Mikeska – w Polsce znany jako trener, który poprowadził Adama Małysza do pierwszego zwycięstwa w Pucharze Świata. Jak wyglądała wasza znajomość?
– Był dla mnie bardzo pomocny! To on przygotował mnie do pierwszych skoków, po wizycie w Garmisch-Partenkirchen zabrał na skocznie do Oberstdorfu. W końcu opowiedział o Norwegii. Wskazał, że to tam właśnie powinienem jechać, jeśli chcę więcej trenować. Dał mi kontakty do tamtejszych klubów. I rzeczywiście na miejscu zrobiło się łatwiej, bo przejazd ze skoczni na skocznię nie zabierał tyle czasu.

– Mikeska w rozmowie ze skijumping.pl chwalił twoje możliwości fizyczne.
– Cóż... Byłem dobrze przygotowany po tych wszystkich latach lekkiej atletyki i futbolu. Całe życie towarzyszył mi sport.

– Czy gdybyś zaczął trenować skoki wcześniej, miałbyś szansę trafić do Pucharu Świata?
– Zdecydowanie! Podejrzewam, że w Polsce na nartach zaczynają skakać już chłopcy. Gdy dorastasz możesz lepiej rozwijać swoje zdolności. Co innego, gdy zaczynasz mając 18 czy 19 lat, masz ograniczony dostęp do skoczni, a do tego musisz chodzić do pracy. Dlatego mogę powiedzieć: tak, gdybym zaczął wcześnie, mógłbym trafić do Pucharu Świata.

Wychował rewelację sezonu. "Za trzy lata skoki zupełnie znikną" [WYWIAD]

Czytaj też

Wychował rewelację sezonu. "Za trzy lata skoki zupełnie znikną" [WYWIAD]

– Skoro jesteśmy przy najlepszych, to masz jakiegoś idola ze skoków?
– Noriaki Kasai. Uwielbiam jego technikę. Do tego oczywiście Adam Małysz. On był niesamowity! Miał wspaniałe umiejętności i wytrzymałość. Jeśli chodzi o Norwegów, to mogę jeszcze dorzucić Espena Bredesea i Bjoerna Einara Romoerena.

– Spotkałeś kiedyś któregoś z nich?
– Widywałem Bredesena, bo byliśmy członkami tego samego klubu. Kasaiego zobaczyłem natomiast na igrzyskach 1994 w Lillehammer.

– Nie mogłeś zostać olimpijskim przedskoczkiem?
– Niestety! W Norwegii trochę za dużo osób skacze na nartach, aby dostać szansę bycia przedskoczkiem na igrzyskach.

– Oglądasz zawody spod skoczni?
– Wciąż interesuję się skokami. Wielokrotnie byłem na zawodach w Holmenkollen. Wybrałem się też do Vikersund na loty narciarskie.

– Dziś jeszcze próbujesz skakać?
– Już nie. Mniej więcej dziesięć lat temu skoczyłem po raz ostatni. Po wspomnianym wypadku moje plecy nie mają się najlepiej. W ogóle ciężko mi było wrócić do wielu czynności, więc w skokach wybrałem emeryturę. Dziś biegam na nartach, gram w piłkę nożną. Jestem też ojcem dwójki dzieci, więc nie narzekam na nudę (śmiech). Pracuję w branży IT. Tworzymy laptopy, serwery, zajmujemy się wieloma informatycznymi kwestiami. Lubię moją pracę, mam wokół świetnych ludzi.