11 sty 2021 | Piłka nożna / Niemcy

Robert Lewandowski o początkach kariery, marzeniach, rodzicach, Juergenie Kloppie i trofeach

Marcin Iwankiewicz

Robert Lewandowski zadebiutował na "Players Tribune". W tekście zatytułowanym "Film" przedstawia swoje życie w formie scenariusza. Od dziecięcych marzeń, wspieranych przez rodziców, przez śmierć ojca i skreślenie w Legii, po nauki u Juergena Kloppa i sukcesy w fenomenalnym dla Polaka 2020 roku.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Lewandowski myśli o EURO. Regeneracja ważniejsza od rekordów

Czytaj też

Lewandowski myśli o EURO. Regeneracja ważniejsza od rekordów

Lewandowski opowiada historię z perspektywy człowieka, który budzi się w łóżku z nagrodą FIFA The Best dla najlepszego piłkarza świata i nie do końca jest pewny, czy to jeszcze sen, czy już jawa.

"Pozwólcie, że wyjaśnię coś o Polakach, może wtedy zrozumiecie. Przed ceremonią wiedziałem, że miałem świetny rok w Bayernie. Wiedziałem, że mogę wygrać. Może nawet na to zasługiwałem. Ale w Polsce mamy ten kompleks niższości. Wcześniej nikt od nas nie został najlepszym piłkarzem świata. Kiedy jesteś dzieckiem, nie masz supergwiazd do naśladowania. Skauci zawsze mówią coś w stylu: 'Jest dobry... jak na polskiego dzieciaka'. Stąd to nasze myślenie, że nikt nigdy nie jest wystarczająco dobry – że żaden z nas nie dostanie się na szczyt" – czytamy we wstępie.

Lewandowski pierwsze piłkarskie kroki stawiał w małej podwarszawskiej miejscowości. "Gdy jako pięciolatek zaczynałem grać w piłkę, w Lesznie nie było drużyn dla dzieci w moim wieku. Musiałem więc kopać ze starszymi o dwa lata. Było trudno, bo byłem nieśmiałym chuderlakiem, a dwa lata w takim wieku to bardzo dużo".

Poświęcenie rodziców Lewandowskiego

"Przez wiele lat grałem także dla drużyn w Warszawie i na trening musiałem jechać godzinę w jedną stronę. Gdybym nie miał rodziców chcących mnie tam zawozić, mój piłkarski sen skończyłby się zanim się jeszcze zaczął" – podkreśla polski napastnik.

Kluczowa była motywacja rodziców. "Nie robili tego, ponieważ chcieli, by ich dzieciak został zawodowcem. Mówili, że to dlatego, iż Robert ma marzenia i kocha tę grę. To nigdy nie było na zasadzie 'Musimy zrobić wszystko, by stał się zawodowcem, osiągnął szczyt i był bogaty'. Wiecie, mnóstwo rodziców narzuca na swoje dzieci presję sukcesu. Widziałem ojców stojących za linią boczną i krzyczących na dziesięciolatków. To nie była dobra motywacja. I dalej nie jest" – zaznacza Lewandowski.

Lewandowski myśli o EURO. Regeneracja ważniejsza od rekordów

Czytaj też

Lewandowski myśli o EURO. Regeneracja ważniejsza od rekordów

Lewandowski sportowcem roku. Niespodzianka za jego plecami

Kajetan Kajetanowicz, Robert Lewandowski (fot. Getty)

Lewandowski sportowcem roku. Niespodzianka za jego plecami

Nietypowy trening. Lewandowski stanął w bramce! [WIDEO]

Czytaj też

Robert Lewandowski stanął na bramce. Zagrozi Wojciechowi Szczęsnemu? (fot. Getty Images)

Nietypowy trening. Lewandowski stanął w bramce! [WIDEO]

"Gdy miałem szesnaście lat, mój ojciec zmarł po długiej walce z chorobą. (...) Tak wiele razy marzyłem, by móc do niego zadzwonić. Choćby na dziesięć minut. Ale nie mogłem. Moja mama starała się mi pomagać jak tylko mogła i mam do niej wielki szacunek za to, co dla mnie zrobiła. Musiała być naraz i matką, i ojcem" – wspomina. A w krótkim czasie życie wymierzyło mu kolejny cios.

"Grałem wtedy dla Legii Warszawa II (...) Jakiś rok później, w 2006, mój kontrakt się kończył. (...) Nieszczęśliwie, odniosłem poważną kontuzję kolana i część ludzi w klubie nie sądziła, że kiedykolwiek wrócę do najlepszej formy. To był okropny czas i zapytałem, co zrobią. Nie pofatygowali się nawet, by wysłać na rozmowę ze mną trenera czy dyrektora technicznego. Wysłali sekretarkę... która powiedziała mi, że pozwolą mi odejść" – wspomina z goryczą i opisuje, jak trafił do Znicza Pruszków.

"Ufaj instynktowi"

Momenty zwątpienia mogły się w jego życiu pojawić. "Wyobraźcie sobie, że posłuchałem hejterów. Może ta kontuzja by mnie zatrzymała. Zastanówcie się: wielkie talenty grały w takim wieku w klubach jak Bayern, Barca i Manchester United. A ja byłem w polskiej trzeciej lidze i próbowałem sobie przypomnieć, jak się biega" – podkreśla Lewandowski.

"Cztery lata później byłem bombardowany ofertami wyjazdu zagranicznego. Było tyle plotek, tylu ludzi mówiło mi, co mam robić. Mogłem pojechać w wiele miejsc. Ale pamiętałem, co mówili mi rodzice: 'Ufaj instynktowi'. W głębi serca zawsze wiedziałem, gdzie chcę iść. Wzywały mnie Niemcy" – przyznaje.

W tej części Lewandowski podkreśla przede wszystkim wkład Juergena Kloppa w jego rozwój. "Założyłem się z Juergenem Kloppem. (...) Kiedy przybyłem, znałem tylko kilka słów po niemiecku. (...) Było szaro i deszczowo. A intensywność treningów u Kloppa była bardzo, bardzo wysoka. (...) Jeśli strzelę dziesięć goli na treningu, da mi 50 euro. Jeśli nie, ja mu dam. Przez pierwsze tygodnie niemal zawsze musiałem płacić. A on się śmiał. Ale po paru miesiącach role się odwróciły. To ja zgarniałem gotówkę. Pewnego dnia powiedział więc: 'Stop! OK. Wystarczy. Jesteś już gotowy'. Ale po prawdzie, nie byłem. Mecze są zupełnie inne od treningów".

Nietypowy trening. Lewandowski stanął w bramce! [WIDEO]

Czytaj też

Nietypowy trening. Lewandowski stanął w bramce! [WIDEO]

Robert Lewandowski z nagrodą FIFA The Best dla piłkarza roku (Fot. Getty)

Nietypowy trening. Lewandowski stanął w bramce! [WIDEO]

Czytaj też

Nietypowy trening. Lewandowski stanął w bramce! [WIDEO]

Dalej wspomina jedną z rozmów z Kloppem, która odmieniła jego karierę. Trzy dni po niej strzelił trzy gole i dorzucił asystę w meczu z Augsburgiem. "Teraz rozumiem, że ta rozmowa z Juergenem była jak jedna z tych, które chciałbym przeprowadzić z tatą. Jedna z tych, które nie były mi dane przez wiele, wiele lat. Mogłem pogadać z Juergenem o wszystkim. Mogłem mu ufać. To rodzinny człowiek, empatycznie podchodzący do tego, co się dzieje w twoim życiu prywatnym" – zaznacza.

Wyjątkowy Juergen Klopp

Klopp mocno nad nim pracował od samego początku. "Gdy przybyłem do Dortmundu, chciałem wszystko robić szybko: mocno podawać, na jeden kontakt. Juergen kazał mi się uspokoić — grać na dwa kontakty, jeśli to potrzebne. To było zupełnie wbrew mojej naturze, ale szybko zacząłem strzelać więcej goli. Kiedy to opanowałem, kazał mi znów przyśpieszyć. Jeden kontakt. BANG. Bramka. Spowolnił mnie, bym stał się szybszy. Brzmi prosto, ale to było genialne, naprawdę".

Lewandowski przytacza też zabawną anegdotę związaną z Kloppem, alkoholem i... czosnkiem. "Juergen nigdy nie zapominał, że najpierw jesteśmy ludźmi, dopiero później piłkarzami. Pamiętam sytuację w szatni po wolnym weekendzie. I, wiecie, klasyczny trik kiedy zawodnik pił, to zjeść dużo czosnku następnego poranka, by oddech nie śmierdział alkoholem. Więc Juergen wszedł do szatni przed treningiem i zaczął węszyć. (...) Koniec końców powiedział: 'Czuję... coś... czy to czosnek?'. Oczywiście wiedział, o co chodzi. I my wiedzieliśmy, że on wie. Ale wyszedł z pytaniem zawieszonym w powietrzu i nic nie dodał. Chwila ciszy, spojrzeliśmy po sobie i zaczęliśmy się śmiać. Nauka: nigdy nie próbuj oszukać Juergena Kloppa. Jest zbyt bystry!".

Polak wie, że wszelkie nagrody, i indywidualne, i tym bardziej drużynowe, nie są tylko jego zasługą. "Każde trofeum, które miałem w rękach lub które zabrałem ze sobą do łóżka, zostało zdobyte przez wszystkich partnerów z drużyny, którzy pomogli mi się stać lepszym. Dodałbym też moich przyjaciół z dzieciństwa. Moich trenerów. Moją siostrę. Księdza, który pozwolił mi wcześniej wyjść z komunii. Moją mamę, która była przy mnie, gdy znalazłem się na dnie. I oczywiście mojego tatę. Nigdy nie widział mnie jako zawodowego piłkarze, ale lubię myśleć, że ogląda wszystkie moje mecze gdzieś z wyższego miejsca".

CAŁY WPIS LEWANDOWSKIEGO NA "PLAYERS TRIBUNE" ZNAJDZIESZ TU

Nietypowy trening. Lewandowski stanął w bramce! [WIDEO]