20 lut 2021 | Piłka nożna / PKO BP Ekstraklasa

PKO Ekstraklasa. Michal Pesković o przemianie Podbeskidzia Bielsko-Biała: pomogła przerwa w rozgrywkach

Michal Pesković (fot. Michał Stawowiak/400mm.pl)

Podbeskidzie Bielsko-Biała kapitalnie rozpoczęło rywalizację w PKO Ekstraklasie w tym roku. Zespół Roberta Kasperczyka zdobył siedem punktów w trzech spotkaniach i opuścił ostatnie miejsce. – Odcięliśmy wszystko to, co działo się jesienią – podkreślił Michal Pesković, bramkarz Górali, w rozmowie z TVPSPORT.PL.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

LEGIA KONTRA WISŁA PŁOCK. TRANSMISJA W SOBOTĘ W TVP

Maciej Rafalski, TVPSPORT.PL: – Jest pan zaskoczony tak dobrym startem Podbeskidzia?
Michal Pesković: – Kibice mogą być zdziwieni, ale dla mnie nie jest to zaskoczenie. Na początku przygotowań wszyscy dostaliśmy czystą kartkę. Wiedzieliśmy, że jesienią zawiedliśmy. Mieliśmy coś do udowodnienia. Mocno przepracowaliśmy okres przygotowawczy, dobrym znakiem była nasza gra w sparingach. Pokonywaliśmy wymagających rywali. Wiedzieliśmy, że będzie lepiej.

– Terminarz wam nie sprzyjał. Już na początku musieliście zmierzyć się z Legią Warszawa, którą pokonaliście.
– Wiedzieliśmy, że dobry start będzie kluczowy. Nie chcieliśmy przegrać z Legią, udało się zdobyć trzy punkty. Wiedzieliśmy, że rywale trenowali w Dubaju, w cieple, na równych boiskach. W meczu z nami musieli poradzić sobie na piasku, w trudnych warunkach, gdzie piłka skakała. Zagraliśmy lepiej, wykorzystaliśmy szansę i wygraliśmy.

– W kolejnych spotkaniach pokonaliście Górnika i zremisowaliście z Cracovią.
– Spotkanie z Górnikiem było ważne dla morale zespołu. Przegrywaliśmy 0:1, ale w końcówce podnieśliśmy się, strzeliliśmy dwa gole i wygraliśmy. Takie momenty budują zespół, to pomaga w tworzeniu atmosfery.

"Okiem redakcji". Zimowe transfery w Ekstraklasie. Kto najbardziej się wzmocnił?

"Okiem redakcji". Zimowe transfery w Ekstraklasie. Kto najbardziej się wzmocnił?

– Co takiego zmienił Robert Kasperczyk?
– Odcięliśmy to, co wydarzyło się jesienią. Ważne było to, że mieliśmy trochę czasu na odpoczynek. Trudno byłoby o przemianę, gdyby nie przerwa w rozgrywkach. Widać, że poprawiliśmy grę w obronie. To, co działo się w końcówce rundy jesiennej, był okropne. Traciliśmy za dużo goli. Cieszę się, że teraz bronimy się lepiej.

– Jesienią zdecydował się pan na przejście do Podbeskidzia z Cracovii, w której był pan rezerwowym. Przyszedł pan jednak do drużyny, która przegrywała i traciła wiele goli. Nie pomyślał pan pod koniec rundy: "na co mi to było"?
– Nie, po prostu chciałem grać. Mam 39 lat, cieszę się grą i chcę spędzić resztę kariery na boisku. Myślałem, że Pasy będą moim ostatnim klubem, nie myślałem, że jeszcze wrócę do Bielska-Białej. W piłce często dzieją się jednak rzeczy niespodziewane. Dobrze, że znów regularnie gram.

– Na ławce rezerwowych "trzyma" pan młodszych konkurentów. Jaki jest pana przepis na to, by tak długo utrzymać ekstraklasową formę?
– Czuję się bardzo dobrze. Treningi sprawiają mi przyjemność. Bardzo ważne jest wszystko to, co robię poza boiskiem. Z wiekiem coraz większą rolę odgrywa odżywianie, praca na siłowni, a także wszystko to, co robię przed treningami, by być do nich lepiej przygotowanym. Dzięki temu unikam kontuzji. Moi młodsi koledzy z pewnością nie są zadowoleni, że nie grają, ale wciąż robią swoje, bo tylko ciężką pracą na treningach mogą się rozwijać. Co do młodych, ważne jest też ich podejście. W takich sytuacjach nie można się zniechęcać. Doświadczonych bramkarzy w Ekstraklasie jest przecież więcej.

– Ma pan jakieś plany na to, co będzie robił po zakończeniu kariery?
– W tej chwili jeszcze nie wyznaczyłem sobie daty pożegnania z grą w piłkę. Chcę grać, dopóki będę się tym cieszył i dopóki będę przydatny dla zespołu. Później chciałbym zostać trenerem bramkarzy. Mam swoje spostrzeżenia, którymi chciałbym dzielić się z młodymi golkiperami. Być może kiedyś stanie się nawet tak, że zostanę pierwszym szkoleniowcem? Nie wykluczam tego.

Zmiany w Wiśle Płock. Nowi ludzie i nowa rzeczywistość

Zmiany w Wiśle Płock. Nowi ludzie i nowa rzeczywistość

– W Ekstraklasie po raz pierwszy pojawił się pan w 2008 roku. Jak przez ten czas zmieniła się gra bramkarzy?
– Przede wszystkim ewoluowała pod względem gry nogami. Musisz kopać dokładnie, trzeba umieć rozgrywać. To coś, co musiałem doskonalić.

– Pana brat, Boris (były bramkarz m.in. Pogoni Szczecin – przyp.red.), zakończył przygodę z piłką znacznie szybciej.
– Boris miał więcej kłopotów ze zdrowiem. Dwa lata po zakończeniu kariery przeszedł operację biodra. Moim atutem jest to, że przez wiele lat kariery rzadko przytrafiały mi się poważne kontuzje. Mam nadzieję, że będzie tak do końca.

– Ma pan za sobą też grę w zagranicznych klubach. Dlaczego tam się nie udało?
– Najpierw wyjechałem do Arisu Saloniki z Polonii Bytom. Uważam, że było na to za wcześnie. Może i te przygody nie były udane, ale potrafiłem odnaleźć się w Ekstraklasie i doceniam to. Jest wielu bramkarzy, którzy chcieliby grać na najwyższym poziomie w Polsce, ale nie każdy ma taką możliwość. Nie wszyscy sprawdzą się w zachodnich klubach. Uważam, że i tak nie mogę wstydzić się swojego dorobku.

– Wygraliście pierwsza dwa domowe mecze w tym roku. W sobotę pokonacie Jagiellonię?
– Na to liczę. Byliśmy w bardzo trudnej sytuacji i cieszę się, że teraz wygląda to lepiej. Są powody do optymizmu, jednak wciąż musimy patrzeć na każde kolejne spotkanie. Mecz z Jagiellonią to kolejny krok w kierunku utrzymania.